คือผมสงสัยเรื่องการแบ่งบุญ แผ่ส่วนบุญ แผ่บุญกุศล อุทิศบุญ .... แล้วแต่จะเรียกกันไปครับ

ถ้าผมต้องการแบ่งบุญที่ผมได้ทำให้กับคนที่ผมรักทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ญาติพี่น้อง ฯลฯ
พวกเขาทั้งหลายยังมีชีวิตอยู่ แค่ผมอฐิฐานจิตรว่าแบ่งให้คนนั้นคนนี้ เท่านั้นก็ถือว่าพวกเขาได้แล้วใช่ไหมครับ?

เวลาผมทำบุญใดๆ ก็แล้วแต่ เวลาผมจะแผ่บุญไปยังคนเหล่านั้น ผมไม่ได้เอ๋ยชื่อ แค่นึกถึงเท่านั้นเอง
อย่างพ่อกับแม่ผมเป็นต้น ผมก็ไม่ได้พูดเป็นชื่อ แต่แค่นึกถึงหน้าพ่อกับแม่ ก็ถือว่าได้ผลเหมือนกันใช่ไหมครับ

และสุดท้ายผมมีอยู่คนนึงที่ผมอยากจะแบ่งบุญให้เขาด้วย แต่ผมไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของเขา จำได้แค่หน้าตา สำหรับกรณีแบบนี้วิธีไหนถึงจะแบ่งบุญให้เขาสำเร็จครับ?

ผมก็ทำแบบคุณแหละครับ

แบบอุทิศบุญให้ได้ผล คล้ายๆ ของหลวงพ่อเกษม ก็ได้คะ
โดยกล่าวอธิฐานจิตดังนี้คะ (แบบสั้นๆ)
ข้าพเจ้าขออาราธนาพระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงดลบันดาลบุญของข้าพเจ้านี้ให้แก่.....................(บุคคลที่ท่านต้องการแบ่งบุญให้) เมื่อท่านได้รับแล้วหากท่านมีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ หากท่านมีความสุขก็ขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไป และโปรดให้ข้าพเจ้าพบความสุขความเจริญ ประสบสิ่งที่ดีและสิ่งที่ชอบด้วยเทอญ แล้วข้าพเจ้าจะทำบุญให้ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ
ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปคะ

แล้วต้องเอ๋ยชื่อไหมครับ?
ปกติผมก็แค่บอกพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เจ้ากรรมนายเวร ผู้มีพระคุณทั้งหลาย....
ไม่เคยบอกเป็ยชื่อเลยครับ และมีอีกคนนึงที่ผมอยากจะแบ่งบุญแต่ไม่รู้ชื่อเขา
จำได้แค่หน้า ก็ได้แต่แค่นึกถึงเขาเท่านั้นเอง แบบนี้ถือว่าได้เหมือนกันไหมครับ?

ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ

เค้าได้รับส่วนบุญนั้นแล้วครับ มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มโนเสฏฺฐา มโนมยา ใจเป็นใหญ่ใจเป็นประธาน บุญทั้งหลาย สำเร็จที่ใจ

ขอบพระคุณครับผม เพราะไม่รู้ชื่อเขานี่แหละ แต่ตอนนี้ใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่รู้ว่าเขาก็ได้ด้วย

อีกอย่างหนึ่ง ที่ได้ความสุขและบุญ ก้คือไปเยี่ยมคนที่เราคิดถึง ที่บ้านของเขาเลยได้ไปกราบไหว้ ได้ทุกทายถามสารทุกข์สุขดิบ รับรองได้ว่าไม่แพ้บุญมหากุศลอย่างอื่นๆ จัดเป็นบุญในประเภทปฏิสันถารคารวะตา
ไปด้วยนอกเหนือจากบุญอามิสบูชา และปฏิบัติบุชา : b13: