ผมมีความตั้งใจจะบวชให้แม่หลังเรียนจบ ก่อนที่แม่จะเสีย แต่พอดีภรรยาตั้งท้องพอดี สมควรที่จะบวชหรือไม่อย่างไร เพราะภรรยาจะคลอดช่วงกลางเดือนตุลาคม ซึ่งเป็นช่วงเข้าพรรษา ช่วงที่ผมอยากจะบวชพอดีครับ เลยอยากทราบว่าควรบวชเลยดีไหมหรือว่ารอให้ภรรยาคลอดก่อนแล้วค่อยบวชปีหน้าดีครับ

ถ้าสะดวกจะบวชได้เลยก็ ขออนุโมทนาด้วยนะครับ

แต่ถ้ายังไม่สะดวก ก็ เลื่อนไปก่อนก็ได้ เพื่อความสบายใจ

ถ้าบวชแล้วสร้างความไม่สะดวกความทุกข์ แก่ตนเองและครอบครัวนั้นควรเลื่อนไปจนกว่าจะเหมาะสม การบำเพ็ญบุญกุศลมีตั้งมากมายหลายวิธี ทั้งทาน ศีล ภาวนา ไม่ต้องบวชก็ทำได้ แค่รำลึกถึงบุญคุณ คุณแม่ท่านทราบได้ท่านคงอิ่มใจเป็นแน่ แต่ถ้าบวชแล้วจิตใจไม่สงบ ไม่เข้าใจเนื้อแท้แห่งการบวชแล้ว ปฏิบัติไม่บริสุทธิ์แล้ว ไม่เพียงไม่ได้บุญอาจทำให้เกิดวิบากกรรมอีก ขอแสดงความเห็นว่าบวชเมื่อพร้อมเถิดครับตอนนี้มีศรัทธาแล้ว ก็ศึกษาให้เข้าใจและถึงพร้อมด้วยปัญญาและ ความเพียร อนุโมทนาครับ

ให้แง่คิดอีกมุมหนึ่ง

ภรรยา จขกท. กำลังท้องจะครบกำหนดคลอดกลางเดือน ต.ค. เมื่อภรรยาคลอดแล้วเราจะปลีกตัวไปไหนยากกว่าตอนนี้ เพราะลูกยังเล็ก บวชเสียช่วงนี้น่าจะสะดวกกว่า มีโอกาสอยู่คนเดียวเงียบๆอาจได้คิดแง่คิดอะไรดีๆ

ส่วนจะบวช 7 วัน 15 วันก็ว่าไป ไม่ต้องจัดงานใหญ่โตอะไร ให้ภรรยาอยู่กับพ่อแม่เค้าจนกว่าเราจะสึกออกมา จบ...หมดกังวลใจ คือได้บวชให้แม่ตามที่ตั้งใจไว้แล้ว ไม่ต้องรอนานวันคิดหลายตลบอีก วันข้างหน้าไม่มีอะไรแน่นอนครับ

ก็แนะนำว่าเอาตามที่คุณสะดวกดีกว่านะครับ

แต่สำหรับผมนะครับ

ผมคิดว่าคุณควรจะรอให้ภรรยาคลอดก่อนดีกว่าครับ และช่วยภรรยาเลี้ยงลูกซัก 1 ปีก่อน แล้วค่อยบวชดีกว่าครับ เพราะจะได้มีคนพาเธอไปโรงพยาบาล มีคนคอยดูแลเอาใจใส่ ผู้หญิงเวลาตั้งครรภ์เธอจะหงุดหงิดมากจนบางครั้งผู้เป็นสามีอาจตามอารมณ์เธอไม่ทันเลยทีเดียวนะครับ และหลังคลอด ภรรยาของคุณร่างกายยังไม่ค่อยแข็งแรงและคงต้องการให้มีคนช่วยดูแลลูก

แต่ถ้าหากมีคนช่วยเลี้ยงลูกก็ดีนะครับ เพราะหลังจาก 1 ปีลังจากนั้น คุณจะได้ไม่ต้องกังเวลว่าภรรยาของคุณจะเลี้ยงลูกเองคนเดียว เพราะการบวชในขณะที่จิตใจยังกังวลหาความสงบไม่ได้ถือเป็นบาปแก่ตัวคุณเองนะครับ เพราะในขณะที่บวช จิตใจคุณก็จะคิดแต่ว่า ภรรยาจะเป็นยังไง ใครจะช่วยเลี้ยงลูก จะอยู่กันยังไง ลูกจะร้องกวนใจมั้ย ลูกจะเป็นไข้หรือเปล่า สบายดีหรือเปล่า แต่หากคุณมีญาติๆช่วยกันดูแล อย่างน้อยคุณก็เบาใจลงได้บ้างนะครับ

การบวชในขณะที่จิตใจยังมีห่วงกังวล เป็นบาป
การบวชด้วยจิตใจที่สงบ ปล่อยวาง เป็นบุญ

ขออนุโมทนาด้วยนะครับ

ลืมถามไปครับ ว่าคุณจะบวชกี่พรรษา ถ้าบวชในระยะสั้น 1 เดือน 2 เดือน ก็ลองพิจารณาของคุณกรัชกายดูนะครับ

แง่นี้ก็ดีนะ ขออภัยในความไม่รอบคอบของผม ผมอ่านกระทู้ไม่ละเอียดทีแรกคิดว่าคุณแม่ท่านเจ้าของกระทู้ท่านเสียไปแล้ว แต่ตอนนี้ท่านยังอยู่แถมชราภาพ ถ้าตอนนี้ท่านพร้อมก็เห็นด้วยกับคุณกรัชกายครับ แต่ควรบวชแล้วศึกษาธรรมบ้างครับเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต ขออโหสิในความเข้าใจผิดพลาด อนุโมทนาครับ

ขอบคุณทุกท่านมากครับ
ผมตั้งใจจะบวช 1 พรรษา ถึง 1 ปีครับ

ก็อยากฝากอันนี้ไว้ด้วยนะครับ



และขอเสริมว่าถึงจะล้างกรรมกันได้ แต่ก็ล้างไม่หมดนะครับ แต่อาจเบาบางลงบ้าง สิ่งที่ดีที่สุดคือการกตัญญูต่อท่านให้มากๆครับ

อย่ากำหนดเวลาครับ ทรมานตนเองเสียเปล่าๆ
บวชแบบกำหนดเวลา เวลาที่เรากำหนดจะไปตัดทอนจิตใจของเราครับ
ถ้าเกินก็ดี ถึงน้อยไปแต่เราก็ได้ทำเต็มที่แล้ว

บอกเมียไว้ว่าถ้านานเกินไปแล้วพี่ยังไม่สึก ก็ขอให้เมียไปถามว่าหลวงพี่บวชได้กี่พรรษาแล้ว (เป็นอันรู้กันว่าเมียอยากให้สึก) หลังจากนั้นจะอย่างไรก็ค่อยคุยกันต่อ(บวชต่อ/สึก)

ไม่เป็นการรบกวนขอรับ คือ
จขกท. เขารบอยู่กับข้าศึกคือกิเลสอยู่ ที่จังหวัดสี่ห้องหัวใจ

ถ้าบวชแล้วมีความกังวล อย่าบวช ถ้าจะบวชก็ให้ศึกษาวินัยให้เข้าใจก่อนที่จะบวช


ถ้ามารดาเสียแล้วควรตอบแทนอย่างนี้

[๑๙๙] ดูกรคฤหบดีบุตร มารดาบิดาผู้เป็นทิศเบื้องหน้า อันบุตรพึงบำรุงด้วยสถาน ๕ คือ ด้วยตั้งใจไว้ว่าท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ ๑ จักรับทำกิจของท่าน ๑ จักดำรงวงศ์สกุล ๑ จักปฏิบัติตนให้เป็นผู้สมควรรับทรัพย์มรดก ๑ ก็หรือเมื่อท่านละไปแล้ว ทำกาลกิริยาแล้ว จักตามเพิ่มให้ซึ่งทักษิณา ๑ ฯ
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... 923&Z=4206

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต

[๓๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มารดา บิดา เล็งเห็นฐานะ ๕ ประการนี้ จึงปรารถนาบุตรเกิดในสกุล ฐานะ ๕ ประการเป็นไฉน คือ บุตรที่เราเลี้ยงมาแล้วจักเลี้ยงตอบแทน ๑ จักทำกิจแทนเรา ๑ วงศ์สกุลจักดำรงอยู่ได้นาน ๑ บุตร จักปกครองทรัพย์มรดก ๑ เมื่อเราตายไปแล้ว บุตรจักบำเพ็ญทักษิณาทานให้ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย มารดา บิดา เล็งเห็นฐานะ ๕ ประการนี้แล จึงปรารถนาบุตรเกิดในสกุล ฯ
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... agebreak=0