.............................................
เราว่ามันแปลกๆนะคุณอเมซิ่ง....มันเหมือนการเข้าไปพักผ่อนในสมาธิเฉยๆ ....แล้วเอาสิ่งที่คุณทำไปเปรียบเทียบกับสิ่งที่คุณอ่าน....แล้วคุณก็สรุปเอาเองว่าคุณข้ามวัฏฏะได้แล้ว.....รึเปล่านะ
..............
ความรู้สึกสุดท้ายก่อนที่จะข้ามวัฏฏะในช่วงการปฏิบัตินั้นคืออะไร....กรุณาชี้แจงแถลงไขหน่อยได้ไหมคะเพื่อเป็นวิทยาทานแก่คนโง่อย่างเรา
....... .......
..............................................
(ศึกษามาน้อย ยังต้องศึกษาอีกเยอะ)

กายคตาสติ เป็นหนึ่งในอนุสติ 10 ในบรรดากรรมฐาน 40 อย่าง เท่าที่พระอรรถกถาจารย์รวบรวมไว้

อนุสติ 10 คือ อารมณ์ที่ดีงามที่ควรระลึกถึงเนืองๆ ได้แก่

1. พุทธานุสติ ระลึกถึงพระพุทธเจ้า และพิจารณาคุณของพระองค์

2. ธัมมานุสติ ระลึกถึงพระธรรม และพิจารณาคุณของพระธรรม

3. สังฆานุสติ ระลึกถึงพระสงฆ์ และพิจารณาคุณของพระสงฆ์

4. สีลานุสติ ระลึกถึงศีล พิจารณาศีลของตน ที่ได้ประพฤติบริสุทธิ์ไม่ด่างพร้อย

5. จาคานุสติ ระลึกถึงจาคะ ทานที่ตนได้บริจาคแล้ว และพิจารณาเห็นคุณธรรม คือความเผื่อแผ่เสียสละที่มีในตน

6. เทวตานุสติ ระลึกถึงเทวดา หมายถึงเทวดาที่ตนเคยได้รู้ได้ยินมา และพิจารณาเห็นคุณธรรม ซึ่งทำคนให้เป็นเทวดา ตามที่มีอยู่ในตน

7. มรณานุสติ ระลึกถึงความตายอันจะต้องมีมาถึงตนเป็นธรรมดา พิจารณาให้เกิดความไม่ประมาท

8. กายคตานุสติ สติอันไปในกาย หรือระลึกถึงเกี่ยวกับร่าง คือ กำหนดพิจารณากายนี้ ให้เห็นว่าประกอบด้วยส่วนต่างๆ คือ อาการ 32 อันไม่สะอาด ไม่งาม น่าเกลียด เป็นทางรู้เท่าทันสภาวะของกายนี้ มิให้หลงไหลมัวเมา

9. อานาปานติ สติกำหนดลมหายใจเข้าออก

10. อุปสมานุสติ ระลึกถึงธรรมเป็นที่สงบ คือนิพพาน และพิจารณาคุณของนิพพาน อันเป็นที่หายร้อน ดับกิเลส และไร้ทุกข์

ในบรรดากรรมฐาน 40 ท่านยังจัดว่าเหมาะกับจริยาของบุคคลด้วย ขีดขั้นความสำเร็จด้วย

นำมาดูเฉพาะ กายคตาสติ ที่พูดถึงตรงนี่บ่อย

กายคตาสติ เหมาะแก่คนราคจริต

ขีดขั้นความสำเร็จ ปฏิภาคนิมิต, อุปจารสมาธิ, ปฐมฌาน

วัฎฎะนั้นคงหมายความว่าอะไรที่เป็นไปตามอตายนะทั้งหลายนั้นเอวคือวัฎฎะ การข้ามวัฎฎะก็คืออาการที่เราสามารถระงับหรือดับอตายนะขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่ เข้าสู่อตายนนิพพานนั้นเองครับ แต่ผมยังไม่เป็นอรหันต์หรอกครับ แค่สกิทาคามีเท่านั้นเองครับ

จะไปทำไปตัดแปลงลมหายใจ ซึ่งมันเป็นธรรมชาติได้อย่างไร

ท่านให้รู้ตามที่มันเ็ป็น เข้ายาว ออกยาว เข้าสั้นออกสั้น หรือมันสั้นๆยาวๆ อึดอัด โปร่งโล่ง หายไป ฯลฯ ก็เรื่องของธรรมชาติมัน โยคีพึงกำหนดรู้ตามเป็นจริงหรือตามที่มันเป็น

มิใช่ไปทำให้มันเป็นตามที่ตัวเองต้องการ ตามความยึดความอยากของตัวเอง ทำยังงี้เริ่มต้นก็ผิดแล้ว

ใกล้อนาคาแล้ว พยายามเข้านะครับ สาธุ

วัฏฏะอะไรครับวัฏฏะ

ศัพท์ที่ขีดเส้นใต้ อะไรครับอ่านไม่ออก มันคืออะไรครับงงจริงๆนะ

นี่ก็เป็นการเข้าใจผิดอย่างยิ่งกับการเฝ้าดูมันอย่างเป็นธรรมชาติ ถ้าอย่างนั้นจะไม่มีทางข้ามความเป็นธรรมชาติของกิเลส และวัฎฎะได้เลย ก็ปล่อยมันไปอย่างนั้นจะไปสนใจมันทำไม ธรรมของพระพุทเจ้านอกจากเข้าใจธรรมชาติแล้วจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องฝืนธรรมชาติที่เป้นอยู่เพราะธรรมชาติที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนั้นตกอยู่ภายใต้กิเลส ความเข้าใจจากการฟังการอ่านนันยังอยู่ไกลจากความจริงมาก มากจริงๆการเข้าไปเรียนรู้เรื่องลมหายใจที่มันมีส่วนทำให้สมาธิเกิดขึ้นได้และอานาปานสตินั้นเรา้เป็นผู้เข้าไปกระทำทังนั้น ตัวสมาธินั้นแหล่ะจะเป็นกำลังนำพาให้เราก้าวเข้าสู่อสังขตะธรรมหรือพระนิพพานนั้นเอง

ขออภัยครับ อายตนะครับ

ธรรมชาติมันก็มีก็เป็นของมันยังงั้นชั่วนาตาปี แต่เพราะมนุษย์ไม่รู้เข้าใจความจริง ก็จึงไม่พ้นจากทุกข์ได้ แต่เมื่อรู้ว่ามันเป็นยังงั้นๆ ก็อ๋อมันเป็นยังงี้เอง ก็ปล่อยวางได้ ไม่ยึดมั่นมัน

แต่นี่คุณไปทำให้มันเป็นตามที่ตัวเองอยากให้มันเป็น ก็จึงเห็นแต่สิ่งที่ตนทำให้มันเป็น (นี่แหละเขาเรียกว่าปรุงแต่งล่ะรู้ไว้ด้วย) ไม่ใช่เห็นธรรมะ

อายตนะอะไรบ้าง เขียนใหม่สิครับ เอาชัดๆ

แล้วอายตนะนี่แปลว่าอะไร

พระพุทธเจ้ากว่าจะค้นพบก่อนคืนวันตรัสรู้พระองค์ทรงอธิฐานแม้แต่เอ็นหนังกระดูกจะสลายไปจะไม่ยอมลุกออกจากที่แล้วพระองค์ก็บรรลุธรรม และบทอธฐานความเพียร ที่จะต้องใช้ความสติและเพียรอย่างแรงกล้า เพื่อจะบรรลุธรรม ถ้าเอาเพียงแต่ฟังเข้าใจ บทพยัญชนะเหล่านี้จะมีไม่ได้เลย ภวนามยปัญญาทำใหมีขึ้นทำให้เป็นขึ้น แค่คำว่าสมาธิระดับฌานนั้นยังต้องอาศัยความเพียรอย่างมาก การทำความเข้าใจได้มาซึ่งสมธิระดับฌานหรือเปล่าครับ

ไม่ต้องลงลึกมากนักเดี๋ยวจะเป็นวิชาการไปเอาเป็นอันว่า รูปเสียง กลิ่นรสสัมผัสธัมมารมณ์ ทั้งหลายนี้แหละที่มันผูกตรึงมนุษย์เราให้อยู่กับวัฎฎะสงสาร ถ้าเราจะข้ามวัฎฎะสงสารนี้ไปได้เราก็ต้องหยุดการปรุงแต่งตัดอายตนะนี้ใหได้ทั้งหกทาง

เวรกรรมจริงๆคุณ รูป เสียง กลิ่น รส ธัมมารมณ์ มันก็มีก็อยู่ของมันยังงั้น คุณจะไปตัดมันได้อย่างไร
จะเอามันไปไหนไม่ทราบ ก็แค่รู้ความจริง มันก็หลุด

ยังไม่ได้คำตอบ วัฏฏะ ที่พูดถึงนี่อะไรครับ

:b8:
ลองฟังธรรมของท่านองค์นี้ดูนะครับ

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... -UPTAxsno4



http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... MKdwkWGPB0

พระองค์สรรเสริญ อานาปานสติไว้มาก ขอแนะนำวิธีนี้ก็แล้วกัน
ผมทำอย่างนี้นะครับ หายใจออกให้ยาวที่สุดหายใจเข้าให้ยาวที่สุดสักพัก แล้วสักพักเปลี่ยนมาหายใจออกหายใจเข้าให้สั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้ทำให้ลมหายใจเข้าออกให้น้อยที่สุดจะช่วยท่านให้หยุดความคิดปรุงแต่ง จากนั้นจิตเริ่มละเอียดขึ้นทีนี้ให้เอาจิตไปดูกายสังขารทั่วร่างกายหายใจออก เอาจิตไปดูทั่วร่างกายหายใจเข้า ไปดูทั่วร่างกายคือตั้งหัวจรดเท้าหรือเท้าจรดหัวก็ได้หรืออะไรก็ได้ให้กำหนดจิตไปทั่วร่างกาย ร่างกายจะเบาสบายมีอาการขนลุก ต่อไปให้หยุดดูทั่วร่างกายให้หยุดอยู่ตรงจุดกลางระหว่างหัวคิ้วทั้งสองข้างเพ่งอยู่ตรงนั้นตลอดตรงนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นไม่ต้องกังวลใดๆใช้บทอธิฐานความเพียรนั้นแหล่ะแล้วจะประสบความสำเร็จจนกายสังขารจิตสังขารระงับ