ผมเคยเลี้ยไกอยู่สมัยเป็นเด็กๆผมนี้ชอบมากเลยจับไก่ตีกัน ผมนี้ปวดขาโดยไม่มีสาเหตุมานานหลายปี จนผมคิดได้ว่าคงเป็นเพราะเราจับไก่ตีกันแน่ๆเลย อยู่ๆขาก็หายปวดไปเลยไม่น่าเชื่อ และเคยเลี้ยงไก่ตัวเมียอยู่หลายตัว แต่ละวันไก่มันไข่แต่เราก็ไม่รู้ ว่าตัวไหนมันไข่ ตอนหลังพึ่งเข้าใจว่า ไก่ตัวไหนไข่มันก็จะ
กะต๊าก.....กะต๊าก....กะต๊า....ก

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับประโยคคำพูดนั่นล่ะ

สุดยอดนักธรรมทั้งนั้นช่วยแนะนำคุณอุ๋ยดิ

อ้าวโฮฮับจังก่อน ว่าปายยยย

สำหรับเราแล้ว เราได้เข้าไปสู่โลกของธรรมะ
เพราะที่นี่หล่ะค่ะ

โดยเฉพาะ คุณน้ำ-กับคุณกรัชกาย
2ผู้รู้ช่วยเตือนสัญญาเก่าให้ แล้วก็ความรู้จากท่านผู้รู้คนอื่นๆอีก
ก็เลยทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปเย๊อะเลยค่ะ

ลุงกายแกใจดี

ก็ไปยียวนน้อง"ฮานะ"เขาไง จนน้องเขาทนไม่ไหว
เอาเล่ห์เหลี่ยมของคนทำเว็บมาประจาน
แล้วที่ว่าประจานเรื่องอะไร ก็คือท้าคนอื่นไปคุยในเว็บตัวเอง
แต่พอเขาไปจริงๆ กลับลบความเห็น ลบล็อกอินเขา
นี่ไงน้องฮานะ เธอเอาเรื่องนี้มาประจาน

และที่ว่ามันเกิดผล ก็คือต้องมาคอยชักจูงคนจากเว็บอื่น
โฆษณาแฝงก็แล้ว ใช้เล่ห์พูดครึ่งๆกลาง ปูทางให้ไปอ่านต่อในเว็บตัวเองก็แล้ว
ผลก็คือหาใครใส่ใจไม่ เพราะเขารู้เช่นเห็นชาติ(สำนวนไทย)

มิน่าล่ะ! ถึงได้เพี้ยน มีองค์บ้างล่ะ เห็นโน้นเห็นนี่บ้างล่ะ

เริ่มแรกเราตัองรู้ตัวเองว่าเรามีสถานะใด ควรปฏิบัติอย่างไหน
มันถึงจะถูกกาลเทศะ ถ้าเราฆราวาสเป็นปุถุชน มันก็ต้องเริ่มด้วย...
ทาน..ศีล...ภาวนา

ทานก็คือ การหมั่นทำบุญทำทาน ช่วยเหลือผู้อื่น ทานให้เยอะหน่อย
บุญน้อยหน่อยก็ได้ ที่พูดแบบนี้ทำทานคือการทำไม่หวังผล ทำบุญรายไหน
รายนั้นอยากได้บุญ หรือใครจะเถียง

ศีลก็คือ การทำตัวให้อยู่เป็นปกติไม่ไปกระทำอะไรให้เดือดร้อนต่อตัวเองและผู้อื่น
เราเป็นฆราวาส มันก็คือการไม่ไปกระทำในกฎห้าข้อหรือศีลห้า
ส่วนใครยังอยู่ในสถานะผู้ครองเรือน แต่ไปเอาศีลแปดมาใช้ เขาว่าอวดอุตริ
ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้ว่า ทำแล้วผู้อื่นจะเดือดร้อนมั้ย เดือดร้อนที่ว่า ไม่กายก็ใจ

ภาวนา คือการมีสติในหน้าที่การงาน การมีสติในหน้าที่การงาน เป็นการเจริญสติ
เกิดสัมปชัญญะ รวมเรียกว่าสติสัมปชัญญะ การมีสติสัมปชัญญะเนื่องๆจะเป็นเหตุ
ให้เกิดปัญญาสัมมาทิฐิในภายหน้า

ความสำคัญในการปฏิบัติ มันอยู่สถานะและกาลเทศะ
เป็นฆราวาสดันไปเอาพระวินัยของพระหรือเอาศีลของนักบวชมาปฏิบัติ
เป็นปุถุชนดันไปเอาอริยมรรคของเสขะบุคคลมาปฏิบัติ

ถามหน่อย....เมื่อไรมันถึงจะแจ้งธรรม

โฮฮับจังพร่ำไปนั่นแล้ว ตามหลักวิชาครูพักลักจำ

ต่อไป น้อง big บ้าง แนะนำคุณอุ๋ยที

[quote="โฮฮับ

ศีลก็คือ การทำตัวให้อยู่เป็นปกติไม่ไปกระทำอะไรให้เดือดร้อนต่อตัวเองและผู้อื่น
เราเป็นฆราวาส มันก็คือการไม่ไปกระทำในกฎห้าข้อหรือศีลห้า

ส่วนใครยังอยู่ในสถานะผู้ครองเรือน แต่ไปเอาศีลแปดมาใช้ เขาว่าอวดอุตริ
ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้ว่า ทำแล้วผู้อื่นจะเดือดร้อนมั้ย เดือดร้อนที่ว่า ไม่กายก็ใจ
[/quote]

ส่วนใครยังอยู่ในสถานะผู้ครองเรือน แต่ไปเอาศีลแปดมาใช้ เขาว่าอวดอุตริ
ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้ว่า ทำแล้วผู้อื่นจะเดือดร้อนมั้ย เดือดร้อนที่ว่า ไม่กายก็ใจ

ประเด็นอุโบสถศีล หรือ ศีล 8

เห็นความคิดความอ่านของโฮฮับจังแล้วเสทือนใจจริงๆ ศีลเป็นขั้นต้นแท้ๆ แต่โฮฮับนำมายำสะเละเทะหมดเรียกว่า ไม่ได้รู้เรื่องเลย แล้วทีลึกซึ้งกว่านี้จะขยาดไหน

เขาสมาทานศีลแปดแล้วทำให้คนอื่นเดือดร้อนกายหรือใจตรงไหนไม่ทราบ โฮฮับเอ้ย

ทนไม่ได้ก็มาโทษเรา ทำไมไม่โทษตัวเองว่าไม่มีความอดทนล่ะ คิกๆๆๆ (ขำแต่เช้าอีกวันนี้) นี่แหละถึงว่า มีทุกข์ก็ไปโทษเจ้ากรรมนายเวรทำให้ ที่แท้ตัวเองทำตัวเองแท้ๆ (สำนวนพุทธศาสนา)

การดำเนินชีวิตที่ดีที่สุดอย่างนักบวชก็ดูเหมือนจะไม่มีใครอยากไปกัน เอาง่ายๆอย่างนี้ดีมั้ย อยู่ๆไปวางใจเป็นนกลางๆให้ได้กับทุกสิ่งเท่าที่จะทำได้ จะไม่ให้มีทุกข์เลยมันคงเป็นไปไม่ได้ เพียงแต่อยู่อย่างไรอยู่อย่างเข้าใจมันต่างหาก และก็ศึกษาฟังธรรมให้มากๆปฎิบัติให้เยอะๆก็น่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ อย่ามองไม่เห็นอะไรๆเป็นทุกข์จนปล่อยกันแบบผิดๆเยอะครับ มันไม่ง่ายขนาดนั้น ถ้ามันง่ายคำสอนยากๆจะไม่มีอย่างแน่นอนรับประกันได้เลย

ผู้เริ่มฝึกฝนอบรมจิตเนี่ย ปฏิบัติแล้วเห็นนั่นเห็นนี่ขณะเจริญสมาธิ แสดงว่า จิตเริ่มสงบเป็นสมาธิบ้างแล้ว แต่ที่สำคัญ อย่าหยุดดูหลงเพลินอยู่แค่นั้นจุดนั้น (อันนี้ต้องระวัง) คือ จะต้องภาวนาต่อไปอีก เห็นอะไรก็แล้วแต่ขณะนั้นๆ "เห็นหนอๆๆๆๆๆ" ได้ยินเสียง "เสียงหนอๆๆๆ" ฯลฯ แล้วจิตจะก้าวต่อไปไม่ชะงักติดค้างอยู่ตรงนั้น

สำหรับนายโฮฮับจังเนี่ย ยังไม่ได้เรี่มทำอะไร แค่อาศัยจับตรงนั้นบ้างตรงนี้บ้าง แล้วก็เดาสุ่มไป อุปมาก็เหมือนคนแอบฟังผัวเมียเขาทะเลาะกันอยู่ในบ้าน ตัวแอบฟังอยู่นอกกำแพง ได้ยินฝ่ายหญิงร้องว่าอย่าทำข้อยๆๆ สังขารฝ่ายอกุศลปรุงแต่งไปต่างๆนานา ว่าฝ่ายหญิงซาดิส ชอบแรงๆ เพราะเข้าใจผิดฉันใดก็ฉันนั้นแล โฮฮับจัง

คุณโฮฮับเขียน





เข้ามาขำค่ะ



คุณโฮฮับช่วยเล่าแนวทางปฎิบัติธรรมของคุณโฮฮับให้ฟังบ้างสิค่ะ

สาธุ....