43226.ชีวิต .....เป็นส่วนของปฏิจจสมุบาท เข้าใจมั้ย!

bigtoo

กรัชกาย เขียน:

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

รู้เห็นตามที่มัน(ธรรมชาติ) เป็นของมัน รู้เห็นยังงี้จบตรงนั้นเองขอรับ เรียกว่ารู้เห็นธรรม :b1:

แต่ถ้าไปคิดเอาว่ามันเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นปฏิจจสมุปบาท เกิดขึ้นแล้วดับไปไม่มีอะไรเที่ยงแท้ยั่งยืนโลกนี้คือละครบทบาทบางตอนชีวิตยอกย้อนยับเยิน ฯลฯ แบบนี้คิดเอา ภาษานักปฏิบัติเขาเรียกวิปัสสนึก คือนึกเอาตามที่ตนเองยึดอยากให้มันเป็น คืออยากให้มันเป็นวิปัสสนา แล้วการคิดนึกทำนองนี้ จะฟุ้งซ่านพล่านเตลิดอย่างไร้ทิศทาง

เจริญธรรม :b1:

อันนี้ต้องขอสงวนสิทธิ์เป็นความคิดส่วนบุคคลแล้วครับ (เป็นข้อสังเกตุนะครับ ถ้าคำนี้คำเดียวจริงๆ84000ธรรมขันต์นั้นคงไม่เกิดขึ้น)

หลังเจ้าชายสิทธัตถะรู้ธรรมคือปฏิจจสมุปบาทจะว่ารู้อริยสัจก็ได้ จึงได้นามว่าพระพุทธเจ้า พระองค์ใช้เวลาแสดงธรรมแก่คนในยุคนั้นเป็นเวลาถึง 45 ปี แล้วผู้ฟังก็มีทุกชนชั้นวรรณะ เป็นธรรมดาอยู่เองที่คำสอนจะมีมาก มีทั้งคำสอนเกี่ยวกับการทำหน้าที่ระหว่างกัน เช่นหน้าที่ของมารดาบิดาพึงปฏิบัติต่อบุตรธิดา... หน้าที่ของศิษย์จะพึงปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ ธรรมะธรรมดาๆมองเห็นง่ายๆ แต่เราคิดว่าไม่ใช่ธรรมหรืออย่างไร เล่นของสูงสุดยอด เลยไม่ได้อะไรเลย แม้พุทธธรรมจะถูกบันทึกไว้มากมาย :b1:

ตรงนี้ขอค้านครับ สมัยก่อนผมไม่เคยดูแลลูกเมียเลยผมสนใจแต่ตัวเองอย่างมากเลวมากๆ ตั้งแต่ผมปฎิบัติธรรมะมานี้เปลี่ยนตัวเองได้มากคิดถึงแต่คนอื่นเป็นห่วงพ่อแม่ดูแลพ่อแม่พี่น้องลูกเมียได้มากกว่าเก่าเยอะเลยครับ และรู้จักทำอะไรเพื่อสังคมได้บ้างตามโอกาสเเพราะรสพระธรรมนี่แหล่ครับ

bigtoo

กรัชกาย เขียน:

ถามทั้งสองคน นายกรัชกาย นายโฮฮับ นายbigtoo มีไหม :b1:

มีในสมมุติ ปรมัตถ์ก็เป็นธาตุเป็นขันต์ ไม่ใช่ไม่มีอะไรเลย

กรัชกาย

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

ถามทั้งสองคน นายกรัชกาย นายโฮฮับ นายbigtoo มีไหม :b1:

มีในสมมุติ ปรมัตถ์ก็เป็นธาตุเป็นขันต์ ไม่ใช่ไม่มีอะไรเลย

เห็นพูดสองสามหนแล้วนะครับ ธาตุขันธ์ พอบอกได้ไหมครับ ธาตุอะไร ขันธ์อะไร ธาตุขันธ์ๆๆๆๆ :b8:

กรัชกาย

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

รู้เห็นตามที่มัน(ธรรมชาติ) เป็นของมัน รู้เห็นยังงี้จบตรงนั้นเองขอรับ เรียกว่ารู้เห็นธรรม :b1:

แต่ถ้าไปคิดเอาว่ามันเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นปฏิจจสมุปบาท เกิดขึ้นแล้วดับไปไม่มีอะไรเที่ยงแท้ยั่งยืนโลกนี้คือละครบทบาทบางตอนชีวิตยอกย้อนยับเยิน ฯลฯ แบบนี้คิดเอา ภาษานักปฏิบัติเขาเรียกวิปัสสนึก คือนึกเอาตามที่ตนเองยึดอยากให้มันเป็น คืออยากให้มันเป็นวิปัสสนา แล้วการคิดนึกทำนองนี้ จะฟุ้งซ่านพล่านเตลิดอย่างไร้ทิศทาง

เจริญธรรม :b1:

อันนี้ต้องขอสงวนสิทธิ์เป็นความคิดส่วนบุคคลแล้วครับ (เป็นข้อสังเกตุนะครับ ถ้าคำนี้คำเดียวจริงๆ84000ธรรมขันต์นั้นคงไม่เกิดขึ้น)

หลังเจ้าชายสิทธัตถะรู้ธรรมคือปฏิจจสมุปบาทจะว่ารู้อริยสัจก็ได้ จึงได้นามว่าพระพุทธเจ้า พระองค์ใช้เวลาแสดงธรรมแก่คนในยุคนั้นเป็นเวลาถึง 45 ปี แล้วผู้ฟังก็มีทุกชนชั้นวรรณะ เป็นธรรมดาอยู่เองที่คำสอนจะมีมาก มีทั้งคำสอนเกี่ยวกับการทำหน้าที่ระหว่างกัน เช่นหน้าที่ของมารดาบิดาพึงปฏิบัติต่อบุตรธิดา... หน้าที่ของศิษย์จะพึงปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ ธรรมะธรรมดาๆมองเห็นง่ายๆ แต่เราคิดว่าไม่ใช่ธรรมหรืออย่างไร เล่นของสูงสุดยอด เลยไม่ได้อะไรเลย แม้พุทธธรรมจะถูกบันทึกไว้มากมาย :b1:

ตรงนี้ขอค้านครับ สมัยก่อนผมไม่เคยดูแลลูกเมียเลยผมสนใจแต่ตัวเองอย่างมากเลวมากๆ ตั้งแต่ผมปฎิบัติธรรมะมานี้เปลี่ยนตัวเองได้มากคิดถึงแต่คนอื่นเป็นห่วงพ่อแม่ดูแลพ่อแม่พี่น้องลูกเมียได้มากกว่าเก่าเยอะเลยครับ และรู้จักทำอะไรเพื่อสังคมได้บ้างตามโอกาสเเพราะรสพระธรรมนี่แหล่ครับ

ไม่ได้ว่าใครนะครับ เรืองส่วนตัวของใครของคนนั้น แต่สื่อความหมายว่า คำสอนของพระพทธเจ้ามีมากอย่างว่านั่น แล้วก็มีทุกระดับ เพราะพระองค์ใช้เวลาสอนผู้คนในยุคนั้นถึง 45 ปี เจตนาสื่อยังงี้ :b1:

bigtoo

กรัชกาย เขียน:

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

bigtoo เขียน:

กรัชกาย เขียน:

รู้เห็นตามที่มัน(ธรรมชาติ) เป็นของมัน รู้เห็นยังงี้จบตรงนั้นเองขอรับ เรียกว่ารู้เห็นธรรม :b1:

แต่ถ้าไปคิดเอาว่ามันเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นปฏิจจสมุปบาท เกิดขึ้นแล้วดับไปไม่มีอะไรเที่ยงแท้ยั่งยืนโลกนี้คือละครบทบาทบางตอนชีวิตยอกย้อนยับเยิน ฯลฯ แบบนี้คิดเอา ภาษานักปฏิบัติเขาเรียกวิปัสสนึก คือนึกเอาตามที่ตนเองยึดอยากให้มันเป็น คืออยากให้มันเป็นวิปัสสนา แล้วการคิดนึกทำนองนี้ จะฟุ้งซ่านพล่านเตลิดอย่างไร้ทิศทาง

เจริญธรรม :b1:

อันนี้ต้องขอสงวนสิทธิ์เป็นความคิดส่วนบุคคลแล้วครับ (เป็นข้อสังเกตุนะครับ ถ้าคำนี้คำเดียวจริงๆ84000ธรรมขันต์นั้นคงไม่เกิดขึ้น)

หลังเจ้าชายสิทธัตถะรู้ธรรมคือปฏิจจสมุปบาทจะว่ารู้อริยสัจก็ได้ จึงได้นามว่าพระพุทธเจ้า พระองค์ใช้เวลาแสดงธรรมแก่คนในยุคนั้นเป็นเวลาถึง 45 ปี แล้วผู้ฟังก็มีทุกชนชั้นวรรณะ เป็นธรรมดาอยู่เองที่คำสอนจะมีมาก มีทั้งคำสอนเกี่ยวกับการทำหน้าที่ระหว่างกัน เช่นหน้าที่ของมารดาบิดาพึงปฏิบัติต่อบุตรธิดา... หน้าที่ของศิษย์จะพึงปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ ธรรมะธรรมดาๆมองเห็นง่ายๆ แต่เราคิดว่าไม่ใช่ธรรมหรืออย่างไร เล่นของสูงสุดยอด เลยไม่ได้อะไรเลย แม้พุทธธรรมจะถูกบันทึกไว้มากมาย :b1:

ตรงนี้ขอค้านครับ สมัยก่อนผมไม่เคยดูแลลูกเมียเลยผมสนใจแต่ตัวเองอย่างมากเลวมากๆ ตั้งแต่ผมปฎิบัติธรรมะมานี้เปลี่ยนตัวเองได้มากคิดถึงแต่คนอื่นเป็นห่วงพ่อแม่ดูแลพ่อแม่พี่น้องลูกเมียได้มากกว่าเก่าเยอะเลยครับ และรู้จักทำอะไรเพื่อสังคมได้บ้างตามโอกาสเเพราะรสพระธรรมนี่แหล่ครับ

ไม่ได้ว่าใครนะครับ เรืองส่วนตัวของใครของคนนั้น แต่สื่อความหมายว่า คำสอนของพระพทธเจ้ามีมากอย่างว่านั่น แล้วก็มีทุกระดับ เพราะพระองค์ใช้เวลาสอนผู้คนในยุคนั้นถึง 45 ปี เจตนาสื่อยังงี้ :b1:

ก็บัวสี่เหล่านั้นแหละครับพี่ความเห็นก็ส่วนความเห็น มันถึงเป็นปัจจัตตังไงครับ

กรัชกาย

ปัจจัตตังอีก

จากใจนะ น้อง big พี่ว่าน้องควรศึกษาธรรมะธรรมดาๆพื้นๆเถอะครับ อย่าคิดธรรมะระดับปรมัตถ์เลย จะทำบุญทำทานก็ทำ ทำแต่พอดีๆ เราไม่เดือดร้อน วิธีทำบุญมีมากมาย เช่นบุญกิริยาวัตถุมี 10 อย่าง เป็นต้น

รายหนึ่งเขาว่างี้ :b1:

อ้างคำพูด:

พระเจ้าหรือเหล่าพระเจ้า ต้องการยืมมือผมเขียนบทความทางศาสนา แต่นอกจากท่านไม่จ่ายค่าจ้างให้ผมแล้ว ยังไห้ผมไปทำบุญในระดับเกินจุดวิกฤตอีก คือ ทำบุญจนหมดตัว แล้วต้องไปยืมเงินคนอื่นอีกหลายคนมาทำบุญอีก ผมจึงต้องให้บทเรียนพวกท่านว่า ถ้าผมหมดตัว ล้มละลาย เป็นหนี้เป็นสิน แรงในการเขียนบทความทางศาสนาของผมก็ไม่มี

bigtoo

กรัชกาย เขียน:

ปัจจัตตังอีก

จากใจนะ น้อง big พี่ว่าน้องควรศึกษาธรรมะธรรมดาๆพื้นๆเถอะครับ อย่าคิดธรรมะระดับปรมัตถ์เลย จะทำบุญทำทานก็ทำ ทำแต่พอดีๆ เราไม่เดือดร้อน วิธีทำบุญมีมากมาย เช่นบุญกิริยาวัตถุมี 10 อย่าง เป็นต้น

รายหนึ่งเขาว่างี้ :b1:

อ้างคำพูด:

พระเจ้าหรือเหล่าพระเจ้า ต้องการยืมมือผมเขียนบทความทางศาสนา แต่นอกจากท่านไม่จ่ายค่าจ้างให้ผมแล้ว ยังไห้ผมไปทำบุญในระดับเกินจุดวิกฤตอีก คือ ทำบุญจนหมดตัว แล้วต้องไปยืมเงินคนอื่นอีกหลายคนมาทำบุญอีก ผมจึงต้องให้บทเรียนพวกท่านว่า ถ้าผมหมดตัว ล้มละลาย เป็นหนี้เป็นสิน แรงในการเขียนบทความทางศาสนาของผมก็ไม่มี

ปรมัตถ์คิดได้ก็รู้แต่ขั้นประจักษ์แจ้งคิดเอาอย่างเดียวไมได้ บุญกิริยามันก็มี10นั้นแหล่ะครับแต่นี่ผมให้เป็นบทพิสูจน์เล็กๆน้อยๆ สำหรับคนที่ชอบปล่อยวางแบบไม่ยึดติด จะไดรู้จริงๆว่ายึดหรือไม่ยึดตอนนี้แหล่ะชัดๆ งั้นนไม่มีใครรู้ตัวเองหรอกครับ ว่าตัวเองถึงไหนแล้วครับ และคนที่ทำทานหมดตัวมันมีสองแแบ คือแบบแรกเรียกว่าหลง แบบสองเรียกว่ารู้(รู้ถึงที่สุดแล้ว) ผมไม่ใช้ทั้งสองแบบครับ

bigtoo

มีอยู่ท่านหนึ่งนะครับสอนว่าทุกอย่างมันเป็นอนัตตาไม่มีตัวตนท่านไม่ให้ทำอะไรเลยปล่อยวางทุกสิ่งสติก็ไม่ต้องฝึก นั่งสมาธิก๊ไม่ต้องนั่ง คิดก็ไม่ต้องคิดให้ปล่อยเลย เหมือนสมัยพุทธกาลที่ท่านยกตัวอย่างว่าพระอัญญาโกณฑัญญฟังธรรมก็สำเร็จเลย ฉะนั้นเราก็ต้องไม่ทำอะไรมันว่างอยู่แล้วในตัวมันเอง ผมคิดในใจว่า 1ท่านเป็นอรหันต์iรู้แต่วิธีบบรลุของตนเอง และ 2ท่านเข้าใจพระธรรมผิด มีอยู่สองอย่าง เพราะพุทธวจนะที่พระองค์บอกเองว่าทำอย่างนั้นอย่างนี้เอาไปไว้ตรงไหน ตั้งเป็นข้อสังเกตุ

กบนอกกะลา

กรัชกาย เขียน:

หลังเจ้าชายสิทธัตถะรู้ธรรมคือปฏิจจสมุปบาทจะว่ารู้อริยสัจก็ได้ จึงได้นามว่าพระพุทธเจ้า พระองค์ใช้เวลาแสดงธรรมแก่คนในยุคนั้นเป็นเวลาถึง 45 ปี แล้วผู้ฟังก็มีทุกชนชั้นวรรณะ เป็นธรรมดาอยู่เองที่คำสอนจะมีมาก มีทั้งคำสอนเกี่ยวกับการทำหน้าที่ระหว่างกัน เช่นหน้าที่ของมารดาบิดาพึงปฏิบัติต่อบุตรธิดา... หน้าที่ของศิษย์จะพึงปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ ธรรมะธรรมดาๆมองเห็นง่ายๆ แต่เราคิดว่าไม่ใช่ธรรมหรืออย่างไร เล่นของสูงสุดยอด เลยไม่ได้อะไรเลย แม้พุทธธรรมจะถูกบันทึกไว้มากมาย :b1:

ม่ายได้รู้อิโหน่อิเหน่อะไรกับเขา....แต่พออ่านตรงนี้...หนับหนุ่น..ครับ :b17:

พ่อแม่ครูอาจารย์กระผมสอนว่า....ถ้าแค่โลกียธรรม....ธรรมดา ๆ ยังไม่ได้...ก็อย่าไปหวังเรื่องของโลกุตรธรรม...เล้ย..

อิอิ.. :b8:

bigtoo

กบนอกกะลา เขียน:

กรัชกาย เขียน:

หลังเจ้าชายสิทธัตถะรู้ธรรมคือปฏิจจสมุปบาทจะว่ารู้อริยสัจก็ได้ จึงได้นามว่าพระพุทธเจ้า พระองค์ใช้เวลาแสดงธรรมแก่คนในยุคนั้นเป็นเวลาถึง 45 ปี แล้วผู้ฟังก็มีทุกชนชั้นวรรณะ เป็นธรรมดาอยู่เองที่คำสอนจะมีมาก มีทั้งคำสอนเกี่ยวกับการทำหน้าที่ระหว่างกัน เช่นหน้าที่ของมารดาบิดาพึงปฏิบัติต่อบุตรธิดา... หน้าที่ของศิษย์จะพึงปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ ธรรมะธรรมดาๆมองเห็นง่ายๆ แต่เราคิดว่าไม่ใช่ธรรมหรืออย่างไร เล่นของสูงสุดยอด เลยไม่ได้อะไรเลย แม้พุทธธรรมจะถูกบันทึกไว้มากมาย :b1:

ม่ายได้รู้อิโหน่อิเหน่อะไรกับเขา....แต่พออ่านตรงนี้...หนับหนุ่น..ครับ :b17:

พ่อแม่ครูอาจารย์กระผมสอนว่า....ถ้าแค่โลกียธรรม....ธรรมดา ๆ ยังไม่ได้...ก็อย่าไปหวังเรื่องของโลกุตรธรรม...เล้ย..

อิอิ.. :b8:

รู้ได้งัย

กบนอกกะลา

เรื่องทำบุญทำทาน...พ่อแม่ครูอาจารย์กระผมบอกว่า...พระพุทธองค์ทรงสอนให้แบ่งทรัพย์เป็นส่วน ๆ (อยู่ในเรื่องพระเวสสันดร)

1. หนึ่งส่วนใช้หนีเก่า...คือ...บำรุงบิดามารดาผู้มีพระคุณ
2. หนึ่งส่วนให้ใช้หนีใหม่...คือ..เลี้ยงดูบุตรธิดาข้าทาสบริวาร......
3. หนึ่งส่วนให้ทิ้งเหว...คือ...ใช้เลี้ยงชีวิตบำรุงร่างกาย
4. หนึ่งส่วนให้นำไปด้วย...คือ...ทำบุญทำทาน

(จำผิด..จำขาด...จำเกิน....ก็ขออภัยด้วยนะครับ)

ดังนั้น...สำนักไหนที่สอนแต่ทำบุญทำทานเสียจนสุดลิ้มทิ้มประตู....คนในครอบครัวพากันเดือดร้อนไปทั่ว....ก็รู้แล้วละเน๊าะว่า...สอนเกินพระศาสดา
s002

กบนอกกะลา

bigtoo เขียน:

รู้ได้งัย

บิ๊กทู....คิดว่ากระผม...ว่าบิ๊กทู...หรอ?

555.... :b13:

No....No...No... :b9:

แต่หากจะถามว่า...แล้วจะรู้ได้งัย?

ก็จะตอบว่า...ก็ถามตัวเองดูซิ.... :b32:

ขณะจิต

ส่วนตัวผมขอสนับสนุนท่านบิ๊กนะ เอาให้รู้ดำรู้แดงเลย ชาตินี้ เวลาไม่รอท่า ดีกว่ากล้าๆกลัวๆ อย่างพระปฏิบัติท่านว่า ธรรมมะอยู่ฟากตาย ผมก็เคยลองพิสูจน์อะไรแผลงๆ(อันนี้นอกเรื่องนะ)เช่นเิดินเข้าป่าหาผีพิสูจน์ความกลัว นอนบนเขาคนเดียวเวลาต้องการกำลังใจ แล้วเราจะรู้ว่าเรามันอยู่ตรงใหนไอ้ที่ซ่อนๆแบมาให้เห็นเลย สติปัญญาที่เกียจคร้านออกมาหมดเลยมันกลัวตาย ก็ได้อะไรเยอะนะกับวิธีเฉพาะตนนี้ Onion_no

bigtoo

ขณะจิต เขียน:

rolleyes ส่วนตัวผมขอสนับสนุนท่านบิ๊กนะ เอาให้รู้ดำรู้แดงเลย ชาตินี้ เวลาไม่รอท่า ดีกว่ากล้าๆกลัวๆ อย่างพระปฏิบัติท่านว่า ธรรมมะอยู่ฟากตาย ผมก็เคยลองพิสูจน์อะไรเผลงๆ(อันนี้นอกเรื่องนะ)เช่นเิดินเข้าป่าหาผีพิสูจน์ความกลัว นอนบนเขาคนเดียวเวลาต้องการกำลังใจ แล้วเราจะรู้ว่าเจาเรามันอยู่ตรงใหนไอ้ที่ซ่อนๆแบมาให้เห็นเลย สติปัญญาที่เกียจคร้านออกมาหมดเลยมันกลัวตาย ก็ได้อะไรเยอะนะกับวิธีเฉพาะตนนี้ Onion_no

เหมือนนักมวยนะครับต้องลงสนามจริงจะได้รู้ว่าเรานะรุ่นไหนครับ ไม่ใช่เตะกระสอบทรายอย่างเดียว ก็เพลินเลยอย่างนี้ถท่าสวยอย่างเดียวครับ ลุยเลย เกิดมาครั้งเดียว ตายครั้งเดียว ลุยให้มันรู้ซะถ้าไม่ใช่จะได้กลับตัวทัน

กบนอกกะลา

ขณะจิต เขียน:

rolleyes ส่วนตัวผมขอสนับสนุนท่านบิ๊กนะ เอาให้รู้ดำรู้แดงเลย ชาตินี้ เวลาไม่รอท่า ดีกว่ากล้าๆกลัวๆ อย่างพระปฏิบัติท่านว่า ธรรมมะอยู่ฟากตาย ผมก็เคยลองพิสูจน์อะไรแผลงๆ(อันนี้นอกเรื่องนะ)เช่นเิดินเข้าป่าหาผีพิสูจน์ความกลัว นอนบนเขาคนเดียวเวลาต้องการกำลังใจ แล้วเราจะรู้ว่าเรามันอยู่ตรงใหนไอ้ที่ซ่อนๆแบมาให้เห็นเลย สติปัญญาที่เกียจคร้านออกมาหมดเลยมันกลัวตาย ก็ได้อะไรเยอะนะกับวิธีเฉพาะตนนี้ Onion_no

43226.ชีวิต .....เป็นส่วนของปฏิจจสมุบาท เข้าใจมั้ย!

ผู้ใช้งานขณะนี้