***** อ่านแล้วเลยเข้าใจเลยว่ามีเมตตาต้องมีปัญญาประกอบไปด้วย หรือมีเมตตาแล้วก็ต้องมีธรรมข้ออื่นๆในพรหมวิหาร4 อยู่ครบทุกข้อด้วย หรือเกี่ยวโยงถึงสังคหวัตถุ 4 หากแตกต่างจากนี้อาจทำให้เมตตาไปแล้วเกิดความทุกข์ใจตามมา(เรียกว่าเมตตาเจือทุกข์จะดีกว่า) จริงๆแล้วมีเมตตาไม่น่าจะมีทุกข์ติดตามมาได้เลย โดยนิยามแล้วเมตตาเป็นความรักที่บริสุทธิ์ล้วนๆ รักโดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ ผู้ที่เจริญสติ เจริญสมาธิ ก็ย้งต้องเจริญเมตตาบ่อยๆ เพราะเป็นเหตุให้ละความโกรธ ความอาฆาตได้เป็นอย่างดีนั่นเอง ผมว่าที่เป็นทุกข์เพราะไปคิดแทนเรื่องคนอื่นจะมากกว่า บางครั้งคนที่คิดแทนเป็นทุกข์มากกว่าคนที่ทำหรือคนที่กำลังประสบทุกข์นั้นอยู่ซะอีก

เรื่องของทุกข์จึงเป็นเรื่องของใครของมันจริงๆ คิดแทนกัน ทำแทนกันไม่ได้
อ่านๆ แล้วได้ข้อคิดดีครับกับทุกๆท่าน ........โดยเฉพาะเรื่องของการวางเฉย ปล่อยวางใจ และเหตุผล+ปัญญาเมื่อมาเจอสถานการณ์ต้องใจอ่อนหรือเหตุให้สงสาร

อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านอีกทีครับ และดีใจด้วยที่ จขกท.นี้ได้แง่คิดดีแยะแยะไปหมด

ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำที่ดี ของคุณวรานนท์
คนไร้สาระ ว่าเป็นคำที่ควรใส่ใจ "เรื่องความประมาท"
เป็นพระโอวาทสุดท้ายก่อนพระพุทธเจ้าดับขันธุ์
ท่านตรัสเตือนเรื่องความประมาท
ประมาทเพราะขาดสติ ขาดปัญญา
ผลที่ได้ ก็อย่างที่เห็น

วันนี้ ........

ทั้งเราและเพื่อนก็ยังแกะไม่ค่อยออก
แต่เราหนักกว่าเขา
เพราะต้องมีเมตตาตัวเองก่อน
ไม่ไปเอาเรื่องเขามาคิด วางเฉย
อย่างที่ว่า....
ต้องใช้เวลา
เพราะยังรักษาโรค ใจอ่อนแอไม่ได้เด็ดขาด
จะพยายามค่ะ

ขอบคุณค่ะ....คุณอินทรีย์ 5
คนไร้สาระก็เพิ่งจะมาเข้าใจ
อะไรบางอย่างเหมือนกันค่ะ
ทุกๆ ท่านที่ เมตตาให้ความรู้นับว่าเป็น
สิ่งที่มีค่าเป็นประโยชน์ แท้จริง
คนไร้สาระ จะน้อมเอาใส่ใจไว้
แต่...ยังไม่ค่อยแหยบคายเท่าไร
มันเลยยัง ไม่หลุดสักกะที
ก็ประมาณ...
คุณอินทรีย์ 5 ว่าแหละ เมตตาจริงๆ
ก็ไม่น่าทุกข์ใจ สงสัย
เมตตา+สงสาร+ขาดสติ+ขาดปัญญา
ที่คุณอินทรีย์ 5 บอกว่าทุกข์แทนกันไม่ได้
จริงๆค่ะ เพราะพยายามไปทุกข์แทนเขา
สรุปแล้ว....
เพราะไม่รู้ มั่งค่ะ ว่ามันเป็นเหตุเกิดทุกข์
ยังงั้ยถ้าคนไร้สาระสรุปผิด
ขอให้ท่านผู้มีความรู้ แก้ให้ด้วยค่ะ
อีกอย่าง ตั้งแต่วันที่ตั้งกระทู้นี้มา
นำเอาข้อความ ของทุกท่านมาพิจารณา
หลายๆ ท่านนำข้อความเป็นเหตุเป็นผล
มาอ้างอิงทำให้ได้ความรู้แบบมุมกว้าง
ูู ถึงวันนี้ ...
ดีขึ้นเยอะแล้ว (เราเองน่ะ) แต่เพื่อน
ไม่รู้เขา ก็พยายามเลี่ยง ๆ ไปก่อน
ใจยังไม่เข้มแข็งที่จะปฏิเสธ
แบบฟันธง