ท่านมีความเห็นอย่างไรกับคำๆ นี้ “เห็นด้วยสมาธิ”
วาน..ท่านผู้รู้ช่วยพิจารณา และขยายความด้วย

เห็นด้วยสมาธิ

พิจารณาจนกระทั่งเบื่อหน่าย
เห็นโทษของร่างกาย
เห็นโทษของความเกิดดับ
เห็นโทษของปฏิกูลเปื่อยเน่าทั้งหลายนี้
เราได้ของไม่ดีน่าสลดสังเวช
เราหวงมันหนักหนา
แท้ที่จริงนั่นหวงของตาย
หวงของเน่าของปฏิกูล
เห็นชัดเช่นอันนี้ ก็จะปล่อยวางเอง
อันนั้นเรียกว่า เห็นด้วยสมาธิ

ธรรมะของ...หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

เห็นธรรมของจริงครับ
เห็นไตรลักษณ์
เห็นกุศลจริง....อกุศลจริง

พิจารณาได้อยู่แค่นี้แหละครับ....แต่รู้อยู่ว่ามีมากกว่านี้ครับ

เป็นการใช้คำในอีกความหมายหนึ่ง คล้ายๆ ว่า เข้าใจ หรือ รู้ถึง ไม่ได้มีความหมายในแบบ เห็นเป็นภาพ

เห็นแจ้ง สื่อถึง สัมมาญาณะ เป็นปัญญาประจักษ์ไตรลักษณ์ด้วย"ญาน".....หาใช่ เป็นความเห็นที่อาศัยความนึกคิดระดับธรรมดา. ท่านผู้รู้กล่าวว่า เป็นกุศลที่พ้นเจตนา

สัมมาญาณะ(ปัญญินทรีย์อันบริบูรณ์)นี้ ยืนอยู่บนพื้นฐานของ สัมมาสมาธิ(สมาธินทรีย์อันบริบูรณ์) หรือ เอกัคคตาจิต ซึ่งก็คือ"ฌาน"นั่นเอง

ทั้ง ฌาน และ ญาน ก็เป็นสิ่งที่สืบเนื่องมาจาก สตินทรีย์อันบริบูรณ์ หรือ การเจริญภาวนาตามหลักแห่งสติปัฏฐาน


ผู้ที่มีทั้งฌานและปัญญาจึงอยู่ใกล้พระนิพพาน(นิพพานสันติเก)
ด้วยเหตุนี้