แม่ไม่ถูกกับพี่สาว ซึ่งตั้งแต่จำความได้ตั้งแต่เด็กจนโต จะเป็นอย่างนี้มาตลอด
จนทุกวันนี้พี่อายุ 30 แล้ว แม่ก็ยังด่าพี่ทุกวัน ทำให้ในบ้านไม่มีความสุขเลย สุขภาพจิตแย่กันไปหมด

จริงๆ กับคนอื่น แม่จะดีมากๆๆ เรื่องทำบุญ เข้าวัดวา ฯลฯ ทำโดยตลอด

แต่เหมือนกับว่า
เป็นเจ้ากรรมนายเวรกับพี่มาแต่ชาติปางก่อน ทำให้ไม่เคยถูกกันเลย ไม่ว่าพี่จะทำอะไร ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี แม่จะตำหนิแทบทุกครั้ง อยู่ด้วยกันไม่เคยมีวันไหน พี่ไม่โดนแม่บ่น หรือด่า

มีบางช่วงที่พี่ไปเรียน หรือไปทำงานต่างจังหวัด ก็ทำให้ไม่โดนแม่ด่าไปช่วงนั้น

เราและพ่อ ก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะว่าทุกวัน ทุกครั้งที่แม่ด่าพี่ มันทำให้บรรยากาศในบ้านแย่มากๆ (ด่าทุกวัน) แล้วเราก็ใช้วิธีหลบขึ้นมาบนห้องเปิดทีวี วิทยุดังๆ จะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงด่า

คือ เคยคุยกับแม่แล้ว ว่าให้เลิกบ่น เลิกด่า เพราะนอกจากจะทำให้สุขภาพจิตแม่กับพี่แย่แล้ว คนอื่นๆในบ้านก็พลอยแย่ด้วย อีกอย่างเค้าบ่น ด่าพี่มากี่ปีแล้ว พี่เราก็ยังเหมือนเดิม (พี่เราไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ทำงานที่ไหน แต่อยู่บ้าน เลยอยู่กับแม่ทุกวัน) แล้วยิ่งไปด่าจะทำให้อาการพี่แย่ลงเรื่อยๆ (พี่เรามีโรคทางประสาทด้วย ต้องกินยาตลอด)

เราก็ด้วย ตอนนี้เราเตรียมตัวสอบ ทำให้อ่านหนังสือไม่ได้เลย เครียด สุขภาพจิตเสื่อม

จะทำยังไงดีคะให้แม่เลิกด่าพี่

ปัญหาเกี่ยวจิตใจ เข้าใจยาก นี่แหละจุดเด่นของพระพุทธศาสนา จขกท. ดูปัญหาที่เกิดขึ้น ระหว่างแม่กับลูกสาวเช่นกัน ดูครับ =>


ชอบโกธรชอบหงุดหงิดใส่อารมณ์กับคนที่บ้านอ่ะคะ โดยเฉพาะกับแม่เนี้ย กับคนอื่นไม่เป็นนะคะ แต่ต้องมาเป็นกันแม่ทุกที ปกติถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็คุยกันดีคะ ก็รู้นะคะว่ามันไม่ดีที่จะทำเสียงดังใส่แม่ ทำหงุดหงิดใส่แม่ อย่างคราวก่อนแม่โทรศัพท์มาโอนเงินให้ เราก็บอกว่าเอาเบอร์บัญชีมา เขาก็มัวแต่พูดอยู่นั้นว่าต้องใช้จ่ายโน้นนี้ เราก็เลยบอกอีกครั้งว่า บอกว่าเอาเบอร์บัญชีมา เขาก็เลยโมโห หาว่าเราหงุดหงิดใส่

จริงๆก็ยอมรับคะว่าเป็นคนพูดเสียงดัง เสียงแข็ง พูดหวานไม่เป็น แต่หนูก็พูดอย่างนี้กับทุกคนในบ้าน เหมือนแต่แม่เขาจะชอบว่าอยู่เรื่อย แล้วก็ยังมีเรื่องหลายๆอย่าง เล็กๆน้อยๆ อย่างแค่หนูปิดประตูเสียงดัง เขาก็ว่าหนูประชดทั้งๆ ที่ใจจริงเราก็ไม่ได้อะไร แล้วพี่กับพ่อ
ก็ยังงงเลยว่า มันก็ไม่ได้ดังขนาดนั้นเสียหน่อย แม่ชอบบ่นเสมอว่าหนูชอบหงุดหงิดใส่เขาจนหนูหงุดหงิดขึ้นมาจริง คือ พูดมากๆ ก็หงุดหงิดเป็นธรรมดา จนหนูกลายเป็นคนที่เกลียดบ้าน ไม่อยากกลับบ้าน ดีที่ว่ามาอยู่กับป้า เพราะว่าบ้านอยู่ไกลที่ทำงาน
หนูกลายเป็นคนที่แอนตี้แม่ตัวเอง จะดื้อแต่กับแม่ ไม่ฟังแม่ ซึ่งเราเองก็รู้สึกไม่ดี
แต่ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลับบ้านทีไรก็รู้สึกเครียดที่อยู่ในบ้าน ไม่อยากอยู่ใกล้แม่ มีความรู้สึกว่าอยู่ห่างกันจะดีกว่า แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆนะคะ ตอนเรียนมหาลัยอยู่ที่ชล ก็ไม่เคยได้ทะเลาะกับแม่ ไม่เคยหงุดหงิดใส่แม่ เพราะหนูโทรหาแม่ตลอดเลย แต่พอกลับมาอยู่บ้าน อาการมันก็เกิดอีก แล้วก็หนักขึ้นเรื่อยๆ จนต้องหางานทำที่มันไกลๆบ้านเข้าไว้แล้วไปอยู่ที่อื่น ถึงจะสบายใจแล้วก็ไม่มีปัญหากับแม่

หนูจะทำยังไงดีคะ ถึงจะแก้ไอ้โรคเกลียดบ้าน แอนตี้แม่ตัวเองเนี้ย จะหาย มันเหมือนกับว่า อยู่บ้าน อยู่ใกล้แม่ทีไร มันควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกที
.........

นำมาจากลิงค์ที่คุณตรงประเด็นนำมาให้กระทู้หนึ่ง

http://www.drterd.com/member/webboard/view.asp?id=8

ลองคุยกับคุณแม่อีกทีสิครับว่าสาเหตุที่แท้จริงเป็นเพราะอะไร เป็นเพราะว่าพี่สาวไม่เชื่อฟังพ่อแม่หรือเปล่า ท่านถึงด่า

ปรกติคุณแม่ชอบไปวัด ทำบุญใช่ไหมครับ ลองคุยกับท่านดูนะครับ คุยตอนที่ไปทำบุญก็ได้
ประมาณว่า แม่คะ หนูเคยอ่านหนังสือธรรมะเล่มหนึ่ง มีเนื้อหาว่า การบ่นการด่าเนี่ยเป็นการสร้างวจีกรรมนะคะ เขาบอกว่าเช้าเข้าวัดทำบุญ เย็น นินทาคนอื่น บ่น หรือ ด่าทอผู้อื่น ก็ละลายบุญกุศลที่ทำเมื่อเช้าไปแล้วนะคะ อย่างแม่ ด่าพี่สาวเนี่ย ก็เป็นการสร้างวจีกรรมนะคะ หนูว่าต่อไปแม่ลองพูดดีๆ กับพี่ดีมั๊ยคะ
เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น เพราะหนูก็เห็นแม่บ่นให้พี่มาหลายปีแล้ว ก็ไม่เห็นว่าพี่จะดีขึ้น งั้นเราลองมาเปลี่ยนวิธีดีมั๊ยคะ เรามาทำบุญ มาสวดมนต์ แล้วแผ่เมตตาอธิษฐาน ให้พี่สาวดีไหมคะ เผื่ออะไรจะดีขึ้น แม่เองก็ชอบทำบุญ หนูว่าบุญกุศลคงจะช่วยดลใจให้พี่สาวเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี และต่อไปนี้แม่ก็ไม่ต้องไปด่าว่าพี่สาวนะคะ เพราะเป็นการสร้างกรรมค่ะ เสียดายบุญกุศลที่แม่ทำมา เดี๋ยวมันจะไม่เหลือนะคะ ในหนังสือที่หนูอ่านเจอ เขาก็บอกว่า การทำบุญที่ดีควรสงบปากและสำรวมปฏิบัติ ไม่พูดมาก ไม่ด่าทอ หมั่นสร้างบุญปาก อย่าให้บุญกุศลที่สร้างมาต้องไหลออกไปเพราะคำพูดของเรา

ลองดูนะครับ ถือว่าช่วยคุณแม่ไม่ให้ท่านสร้างวจีกรรม คนเป็นพ่อแม่ ไม่เมตตาต่อลูกก็เป็นปาบนะครับ ยิ่งคนเป็นลูก ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่กตัญญูต่อพ่อแม่ ปาบหนักว่าอีก

ปล. แต่อย่าไปคุยช่วงที่แม่กำลังด่าพี่สาวอยุ่นะครับ ถ้าท่านอารมณ์ร้อนอยู่ แล้วไปพูดท่านอาจจะไม่ฟัง แล้วเราอาจจะโดนด่าก็ได้ อันนี้ก็ตัวใครตัวมันนะครับ

สวัสดีค่ะคุณ กระเพราไก่...
เห็นชื่อแล้วหิวข้าว...

สิ่งที่กำลังเป็น คือ สิ่งที่เราเคยทำ
สิ่งที่กำลังทำ เป็น สิ่งที่ต้องเผชิญ
จึงพึงระวังกรรมในปัจจุบันให้ดี

อีกหนึ่งแนวความคิดค่ะ
สิ่งที่กำลังเป็นอยู่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ล้วน
มีเหตุและปัจจัย ทั้งสิ้น เรามาอยู่ในสภาวะ
เช่นนี้ เพราะสิ่งนี้เราก็เคยทำมา การเกิด
ในครอบครัวใด ๆ ย่อมเหมาะกับเรา
กฏแห่งกรรม ยุติธรรมเสมอ

แ ก้ ที่ ใ จ ตัวเองก่อนค่ะ เรื่องของพี่กับแม่
เราแก้ไม่ได้ เพราะเราไม่สามารถแก้ไขกรรม
ให้ใครได้ เราต้องเป็นคนสงบเย็นให้เห็นก่อน
กระแสจิตที่อ่อนโยน มีพลัง จะสามารถเปลี่ยน
กระแสจิตที่ร้อนรุ้ม ที่สัมผัสหรือเข้าใกล้กัน
จิตเค้าสามารถสื่อถึงกันได้ค่ะ

แก้ที่กรรมปัจจุบัน ในใจตัวเองก่อน กรรมคือ
เจตนา..เป็นที่ตั้งแห่งเวทนา ค่ะ

ตอนนี้ก็ต้องทำแบบนี้แหละครับเพราะเราต้องสอบ ภาระหน้าที่เราก็ต้องเอาให้ได้ก่อนครับ (แต่เปลี่ยนจากเปิดทีวี วิทยุเสียงดังๆเป็นการเอาใจไปจดจ่ออยู่กับการอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบ) กินให้อิ่ม พักผ่อนให้พอครับ เรื่องอื่นไว้ทีหลัง เพราะการที่ผลสอบเราออกมาดี ย่อมส่งผลให้คนเป็นแม่มีสภาวะจิตใจที่ดีได้แน่นอนครับ หลังจากเสร็จจากประโยชน์ของตนแล้ว จึงจะทำประโยชน์ท่านได้ เพราะถ้าเรื่องของตนยังทำไม่ได้แล้วจะไปแก้ปัญหาให้คนอื่นได้อย่างไร...

ขอบพระคุณผู้ใจบุญทุกคห.เลยค่ะ

อ่านแล้วทำให้เราได้คิดเยอะแยะเลย
ตอนนี้คงต้องมุ่งเรื่องสอบก่อน ส่วนที่เหลือก็จะปฏิบัติตามคำแนะนำที่ทุกคนชี้ทางสว่างมาค่ะ

ขอให้ผ่านเรื่องร้าย ไปเร็ว ๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ ทั้งเรื่องสอบ
และเรื่องครอบครัว สู้ สู้ ค่ะ

จริงๆคำตอบของ จขกท. นี้มีคำตอบอยู่ในตัวแล้ว ======>แต่เหมือนกับว่า
เป็นเจ้ากรรมนายเวรกับพี่มาแต่ชาติปางก่อน ทำให้ไม่เคยถูกกันเลย ไม่ว่าพี่จะทำอะไร ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี แม่จะตำหนิแทบทุกครั้ง อยู่ด้วยกันไม่เคยมีวันไหน พี่ไม่โดนแม่บ่น หรือด่า

สงสัยว่าในอดีต พี่สาวอาจจะเคยทำอย่างที่คุณแม่เป็นตอนนี้ พอมาถึงชาตินี้เลยต้องมาโดนถูกด่าเสียเอง ถ้าคุณแม่ยังไม่หยุด ไปชาติหน้าต่อพี่สาวก็จะกลับมาด่าว่าคุณแม่อีกครั้งด้วยวจีทุจริตอย่างที่ จขกท.เจอ ผิดทั้งในเรื่องวจีสุจริต3 ผิดทั้งศีลข้อมุสาฯ ผิดทั้งทำให้ครอบครัวกระวนกระวายใจ หาความสุขความสงบไม่ได้ แถมเจ้าที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่รักใคร่ ไม่อนุโมทนาให้เราอีก หลายกระทงเหมือนกันครับ

จะให้อภัยทาน หรืออโหสิให้กันยังไงดี ทั้งผู้เขียนและพี่สาวต้องลองสวดพุทธคุณเท่าอายุ+1 แล้วแผ่เมตตาให้แม่คนเดียวสิ สวดเสร็จแล้วแผ่ให้ตัวเราเองมีความสุขก่อน และค่อยแผ่ให้แม่เรามีความสุขอย่าโกรธอย่าเกลียดเราเลยกลับมารักเราเหมือนเดิม ขออโหกรรมให้ทั้งหมด...แค่นี้ครับ==> น่าจะได้ผลนะ แต่ต้องสวดเกือบทุกวันนะครับ

ปล.. คนในครอบครัวเดียวกันแผ่เมตตาให้กัน ได้รับบุญก็ประมาณ70-80 % แต่ถ้าเป็นคนอื่นทั่วไปแผ่ให้ได้อย่างมากคงไม่เกิน 20-30%

อีกข้อหนึ่งขอแถมก็คือ ~"สวดมนต์เป็นนิจ อธิษฐานจิตเป็นประจำ" (เพื่อความผาสุขร่มเย็นในครอบครัวครับ)

น่าเห็นใจคนที่ถูกแม่ด่า มากๆ ไม่ว่าจะดีหรือเลวก็ถูกด่า ดิฉันก็เป็น ทำทุกอย่างที่คิดว่าดี
แต่ก็โดน ที่คุณอมิตพุทธแนะนำเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าดิฉันบอกกับแม่แบบนั้นก็โดน บังอาจสั่งสอนแม่
ทั้งขึ้นทั้งลอง พระอาจารย์ที่สั่งสอนอยู่บอกว่า ให้พาแม่มาที่วัด จะพูดให้ แม่ก็ไม่มีวันไป
เรื่องนี้เป็นเรื่องของกรรมเก่าของเรา แต่กรรมเก่าจะไม่มีวันอยู่กับเรานาน
เราจะสร้างกรรมใหม่เพื่อเอาชนะ แก้ที่ตัวเรา ขันติอดทน สร้างความดียิ่งๆขึ้นไป
แม่คือผู้มีพระคุณสูงสุด ยกให้ไว้คนหนึ่ง แล้ววันนี้เราก็ชนะ

เอาคำถามไปถามแม่ว่า

พี่สาวทำผิด หรือว่าทำไม่ถูกใจแม่ แม่เลยด่าเขา
พี่สาว เขาเกิดมาเขาก็มีกรรมอยู่แล้ว แม่จะไปด่าไปซ้ำเติมให้เขา เจ็บช้ำน้ำใจแล้วมันมีอะไรดีขึ้นมา
ทำไมแม่ไม่สงสารลูกตัวเองบ้าง

ไปถามแม่แบบนี้ เผื่อเขาได้สติ เขาจะได้ มีเมตตากับพี่สาวคุณบ้าง
เพราะว่า จิตมีแต่ความชัง พอเห็นหน้าก็เลยด่า เพราะว่าไม่ถูกใจ
อะไรนิดหน่อยก็ผิดไปหมด นั่นแหละครับ เพราะว่า ขาดสติที่พิจารณา

เพราะฉะนั้น ต้องพูดให้แม่เข้าใจ แม่จะได้ไม่ด่า

อุ๊ย !

อ๊าง อาง อ่าง!
ตด เตวดา กิจิกิ โดระเอ..ม่อนนน

เกิดอารมณ์สับสนเล็กน้อยครับ....หลังจากเห็นเขากลับมา...เพราะหายไปตั้งแต่ติดโทษแบน และมีปัญหาด้านความฟิตต่อเนื่องทำให้ไม่ได้เห็นเขาลงสนามตั้งแต่ยังไม่ได้ปรับปรุงสนาม(บอร์ดเก่า)...จนวันนี้เขากลับมาแล้วววววววววว......

ดีใจมากครับที่เห็นข้อความของท่านอีกครั้ง...