หนูมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งค่ะ เป็นผู้หญิงแท้ ๆ ค่ะ เราเรียน ม.ปลาย ด้วยกัน
แล้วตอนนี้ เรากำลังเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ในขณะเดียวกัน คือ ยังอยู่ด้วยกันตลอดค่ะ
บ้านเราอยู่จังหวัดเดียวกัน ใกล้กันมากด้วยค่ะ

แต่มีนิสัยบางอย่างของเขา ซึ่งเป็นนิสัยของเขาตั้งแต่ ม.ปลาย จนปัจจุบันค่ะ
เขาชอบโอ้อวดว่าบ้านเขาดีแบบนั้น พ่อเขาเก่งแบบนี้ แม่เขาเก่งแบบนั้น ชีวิตเขามีความสุขแบบนี้
ซึ่งหนูก็คอยรับฟังมาตลอดค่ะ ซึ่งหนูเบื่อกับการโอ้อวดของเขามาก

อยู่ต่อหน้าเพื่อนผู้ชาย เขาชอบพูดว่า "เนี่ย (ชื่อหนู) เดี๋ยวเย็นนี้ไปกินเหล้ากัน เอาให้เมาไปเลย" แต่หนูไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้ม ๆ พอถึงเวลาเข้าจริง เขาไม่กินค่ะ เขากลับซื้อน้ำธรรมดามานั่งกินกลับกลายเป็นหนูที่กินคนเดียว เขาแสดงออกแบบนี้ จนเพื่อนผู้ชายเคยพูดกับหนูว่า หนูดีแต่ปาก หนูไม่เคยทำอะไรได้ ทำไมไม่เห็นเหมือนเพื่อนหนู ? ทั้งที่ความจริงแล้ว มันไม่ใช่ ...

หนูเคยปรึกษาคุณแม่ คุณแม่ก็บอกว่า ไหน ๆ สนิทกันแล้ว ก็ทำใจเถอะลูก คนเราก็ต้องมีข้อเสียกันบ้าง
แต่หนูกลับรู้สึกว่า เวลาเขาโอ้อวดตัวเอง หนูรู้สึกไม่พอใจค่ะ แต่หนูไม่แสดงออก
แต่หนูจะแอบหงุดหงิดทุกทีล่ะค่ะ เป็นปัญหารบกวนมาตลอด

ตอนนี้ หนูเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ หนูเสียใจมาก เขาคือคนที่รู้ความเป็นไปของหนูมากที่สุด
เวลาหนูเสียใจ หนูกำลังฟุ้งซ่าน หนูอยากให้ใครสักคนรับฟัง ให้หนูได้ระบายความทุกข์ออก แต่ได้ครู่เดียว เดี๋ยวเขาก็จะเอ่ยขึ้นมาว่า แฟนเขาดีแบบนั้นแบบนี้ ซึ่งมันทำให้หนูอึดอัดมากค่ะ

ทั้งที่เขาคบกับหนูมาตั้งนาน เขาน่าจะรู้ ว่าเวลานี้ หนูต้องการอะไร ต้องการคนรับฟังเท่านั้น
บางครั้ง หนูรู้สึกว่า หนูไม่อยากจะพูดอะไรในสิ่งที่หนูต้องการ หนูกลัวคำพูดหนูจะทำร้ายจิตใจเขา
แต่ต้องเป็นหนูที่มานั่งอึดอัดเอง หนูควรทำใจใช่หรือเปล่าคะ หนูควรทำอย่างไรคะ

:b16: อืม...ลองเปลี่ยนเป็นพุดคุยปรึกษากับเพื่อนที่สนิทเป็นลำดับที่2รองจากคนนี้ดีไม๊ค่ะ
(แต่ก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วน้องสนิทกับคนนี้มากที่สุดหรือเปล่า )เพราะเพื่อนบางคนที่เราไม่
เคยจะคาดหวังหรือคิดให้รับฟังบางครั้งเค้ากับเป็นคนที่เราพึ่งพาได้ยามเกิดปัญหา
ลองดูนะค่ะ...เพราะเพื่อนบางคนเค้าอาจจะมองดูเราอยู่เพียงแต่เค้ายังไม่กล้าเข้ามาพูดคุย
กับเราเพราะเรายังไม่เอ่ยปากเล่าก็ได้ค่ะ...เป็นกำลังใจสู้ๆค่ะ






"อยู่คนเดียวพึงระวังความคิด อยู่ในหมู่มิตรพึงระวังวาจา"