เมื่อนานมาแล้ว ผมเคยอ่านเจอ โศลกของ เว่ยหล่าง
รู้สึกสะดุด จึงลองไปถามผู้รู้แต่ละคน ก็ได้คำตอบไปคนละอย่าง

อยากเห็นคำตอบที่หลากหลาย หากท่านใดไขความได้ ก็ขอเชิญด้วยครับ

เนื้อความของโศลกมีดังนี้ครับ.......

มีอารมณ์เข้ามาหว่านเชื้อเมล็ดพืชพันธ์

เพราะอาศัยพื้นดินอยู่ ผลก็ยังเกิด

ไม่มีอารมณ์แล้ว ก็ไม่มีเชื้อเมล็ดพืชพันธ์

ไม่มีนิสัยแล้ว ก็ไม่เกิด
..............................................


สั้นๆแค่นี้ครับ ไม่รู้ว่ายากไปรึเปล่า ขอบคุณครับ

......ยังพิจารณาอยู่อ่ะครับ.....

อันนี้ผมคิดหนุกๆนะครับ

ก็คงประมาณว่า เมื่อมีอารมณ์อยากหว่านเมล็ด ก็หว่านไปบนดิน เมล็ดก็เลยเกิดเป็นต้นให้ผลได้

ถ้าไม่มีอารมณ์(ขี้เกียจหว่านจังเลยย) เมล็ดก็ไม่ลงดิน เมื่อไม่หว่าน แล้วเมล็ดก็ไม่สามารถเกิดเป็นผลได้อีก

เหอะๆ ไม่รู้ว่าเข้าใจถูกรึเปล่านะครับ

คนอาร๊าย...ชอบ โศลก

โศลกนี่ตีความง่ายมาก.......

มีอารมณ์เข้ามาหว่านเชื้อเมล็ดพืชพันธ์

เพราะอาศัยพื้นดินอยู่ ผลก็ยังเกิด

ไม่มีอารมณ์แล้ว ก็ไม่มีเชื้อเมล็ดพืชพันธ์

ไม่มีนิสัยแล้ว ก็ไม่เกิด


อารมณ์เป็นต้นกำเนิดสังสารวัฏฏ์ ไปนิพพานได้ก็คือ ต้องดับอารมณ์ทั้งหมด

ท่านโพธิ์ใบเดี่ยว อมสติปัญญาไว้ไม่ยอมคาย

แล้วเมื่อไร ท่านจะคายออกมาเล่าหนอ

เดี๋ยว กำลังบินชมสวนดอกไม้อยู่

เราไม่เคยตีความ โศลก ของท่านเว่ยหลาง เป็นภาษานะ
เพราะ ท่านเว่ยหลาง เป็นผู้ที่สอนตรงที่จิต
ซึ่งจิตเป็นสิ่งที่ ไม่มีภาษาใดที่จะเข้าถึงสภาวะนั้นอย่างตรงตัว
การตีความ โศลก คือ จิตรู้อยู่แก่ใจ มันจะเป็นการรู้แบบฉับพลัน
เมื่อรู้แล้ว ไม่จำเป็นต้องตีความ ไม่จำเป็นต้องใช้ภาษา
เพราะ...มันเป็นเช่นนั้นเอง...
วันนี้ มหายาน พรุ่งนี้ขอเป็นแนว ดอน ฮวน ได้มั๊ย...

จริง ๆ เรื่องพวกนี้เคยเผลอกล่าวเป็นนัย ๆ เอาไว้แล้วมากมาย อย่างคนซื่อ
มันเป็นเรื่องสามัญมาก แต่ภาษาได้สร้างให้มันวิจิตร
ภาษาที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้ มันเหมือนกับฟองสบู่ ไม่สิ่ ต้องบอกว่า ฟองผงซักฟอก
สิ่งที่เราคิดว่าเป็นจริงเช่นนั้น ใครจะคิดว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ

แค่นั่งมองฟองสบู่ที่ฟู ๆ แฟ๊บ ๆ แตกแล้วหายวับ แล้วบรรลุธรรม
ใคร...จะคิด แต่นี่คือรูปแบบของท่าน เว่ยหลาง

ถ้าอยากรู้ว่าเรารู้อะไร
ก็ลอง เอายาสระผมผสมน้ำให้พอเหมาะที่จะทำให้เกิดฟองสวย ๆ
แล้วเอาหลอดมาเป่าให้เกิดเป็นลูกโป่ง ทีละลูกพอ และนั่งมอง
นั่งเป่าทีละลูก และเฝ้ามองมันทีละลูก ...

การใช้ภาษาทางมหายาน ล้วนเป็นตัวแทนของกระจกที่ช่วยในการมองเข้าไปภายใน
คุณธรรม มัน สัมพันธ์กับการปัดกวาด
ตราบใดที่คุณยังต้องคอยถือไม้กวาด นั่นบ่งบอกว่าคุณยังไม่มีคุณธรรมพอที่จะเข้าใจธรรมชั้นสูง
เมื่อใดที่คุณไม่ต้องจับไม้กวาด เมื่อนั้น ธรรมจะปรากฎ
ใบไม้นอกกำมือ คือ ธรรมที่พระพุทธองค์ ไม่นำมากล่าว
ถ้าอยากจะเข้าใจว่าเพราะอะไร
ก็ต้องไปลองเป็นพระองค์ดูล่ะ

คุณyahoo ครับ



จิตในความหมายของมหายานต่างจากจิตในความหมายของเถรวาทนะครับ

จิตในความหมายของเถรวาท = จิตในปฏิจจสมุปบาท หรือ จิตติดอวิชชา

จิตในความหมายของมหายาน = จิตพุทธะ+จิตติดอวิชชา

เป็นอริยสัจ

ว่าด้วยเหตุ และผลที่เกิดจากเหตุ


ลองดุหลวงปู่ดูลย์พูด


จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย <<<<< เหตุ
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์ <<<<< ผลที่เกิดจากเหตุ


จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค <<<<< เหตุ
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิต เป็นนิโรธ <<<<< ผลที่เกิดจากเหตุ

จิตน่ะ ถ้าเรารู้ให้มันแน่...แค่สักนิดว่ามันเป็นอะไรสักอย่าง
เราก็จะเข้าใจเองว่ามันเป็นเช่นนั้น
ไม่เห็นเหตุต้องมานั่งคิด นั่งทำอะไรเกี่ยวกับมันให้ยากเลย

ขอบคุณกับทุกคำตอบด้วยครับ

ในคำถามหนึ่งคำถาม อาจได้คำตอบที่แตกต่างมากมาย

ในทุกคำตอบที่แตกต่างมากมาย คือสีสัน คือข้อมูลของการนำไปกรอง
เพื่อเข้าหาความรู้ที่ยิ่งขึ้นไป

บางคำตอบดูลึกซึ้ง บางคำตอบดูลึกลับ
บางคำตอบ อาจดูธรรมดา แต่ใครจะรู้เล่าในความธรรมดานั้น
อาจมีอะไรที่ไม่ธรรมดา แฝงกลบเกลื่อนกลมกลืนอยู่ก็เป็นได้


เพราะไม่ได้มุ่งหวังว่าต้องได้คำตอบที่ลึกซึ้ง แค่มุ่งหวัง
อยากได้คำตอบที่หลากหลาย

ได้เท่านี้ก็สุขใจแล้ว ...........สาธุ สาธุ