ความกตัญญู คือ รู้คุณ ย่อมเป็นสภาพสภาวะจิตใจ ที่มีอยู่ในมนุษย์เป็นพื้นฐานที่ได้รับการขัดเกลาทางสังคมมาตั้งแต่เริ่มเกิดมีมนุษย์ขึ้นมาบนโลก
เช่นเดียวกัน การ กตเวที คือ รู้ตอบแทน ต่อผู้มีคุณ ย่อมเป็น สภาพสภาวะจิตใจ ที่มีอยู่ในมนุษย์ เป็นพื้นฐานที่ได้ รับการขัดเกลาทางสังคมมาตั้งแต่เริ่มเกิดมีมนุษย์ขึ้นบนโลก
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ชอบอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม มีผู้นำกลุ่มมาช้านานแล้ว
การแก่งแย่งของมนุษย์ ก็มีมาพร้อมๆกับการเกิดมีมนุษย์ขึ้นบนโลก
เมื่อมนุษย์นิยมชมชอบแก่งแย่งชิงดีกัน ในกลุ่มมนุษย์จึงต้องมี ผู้นำกลุ่มที่เข้มแข็ง ฉลาด เก่ง รอบรู้ ฯลฯ เพื่อไว้ต่อกร ต่อสู้ และเป็นผู้นำที่สามารถพาเหล่าชนของกลุ่มได้พบกับความสุข ทั้งการกินอยู่ อาศัย และประกอบอาชีพต่างๆ
เมื่อมนุษย์มีจำนวนมากขึ้น หลักปรัชญาต่างๆ จึงเกิดขึ้น อันรวมไปถึงหลักศาสนา เพื่อกล่อมเกลา หรือสร้างสังคม เพื่อให้การแก่งแย่งในด้านต่างๆของชน ในกลุ่ม และต่างกลุ่ม ลดน้อยลง หรือไม่มีเลย ศาสนา และหลักปรัชญาต่างๆ จึงมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ต่อการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันของมนุษย์
เมื่อมนุษย์มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น กลุ่มชนแต่ละกลุ่มก็ขยายใหญ่มีผู้คนมากขึ้น ผู้นำกลุ่มชนเหล่านั้น ย่อมต้องเป็นผู้มีบุญบารมี และความรู้ความเข้าใจในหลักวิชาการต่างๆ เพื่อสร้างศรัทธา สร้างแรงจูงใจ กำลังใจ ให้กับชนในกลุ่ม กลุ่มชนต่างๆเหล่านั้น เมื่อมีจำนวนประชากรมากขึ้น ผู้นำในแต่ละกลุ่มจึงได้รวบรวมสร้าง สถาปนาเป็นชนชาติ เป็นเชื้อชาติ สร้าง ระบบ จารีต วัฒนธรรม ประเพณี และประเทศในเวลาต่อมา และผู้นำกลุ่มชน ก็ได้รับการขนานนามกันตามแต่ชนชาติ หรือเชื้อชาติเหล่านั้นว่า "พระเจ้าแผ่นดิน บ้าง" พระมหากษัตริย์บ้าง"
หรือใช้ศัพท์ภาษาที่แตกต่างกันไปตามเชื้อชาติ และชนชาติ ดังที่ท่านทั้งหลายคงเคยได้รู้กันอยู่บ้าง
ในหลักศาสนา ล้วนมีหลักความกตัญญู กตเวที อยู่ทุกศาสนา แต่อาจใช้ภาษาที่แตกต่างกันไป อนึ่ง ในหลักศาสนา ก็ยังมีผู้นำในศาสนานั้นๆ จะเรียกว่า เป็นศาสดาแห่งศาสนา หรือเรียกเป็นอื่นใด ก็ตาม
เมื่อเราหันมามองดูประเทศต่างๆที่มีอยู่บนโลกเรานี้ ล้วนกล่าวได้ว่า ทุกประเทศที่เป็นประเทศมาได้จนถึงทุกวันนี้ ก็เพราะ พระมหากษัตริย์ หรือ พระเจ้าแผ่นดิน และย่อมหมายรวมถึง ปัจจัยประกอบส่วนอื่นๆ อันเรียกรวมกันว่า "สถาบันพระมหากษัตริย์" เป็นผู้นำ เป็นผู้รวบรวม เป็นผู้สร้าง เป็นผู้บุกเบิก และเป็นผู้จัดสรรปันส่วนทรัพยากรต่างๆให้กับประชาชน จวบจึงได้มีประเทศต่างๆในโลกจนทุกวันนี้

สถาบันพระมหากษัตริย์ ย่อมประกอบด้วย
ฯ ล ฯ , องคมนตรี ,ฯ

อันท่านทั้งหลาย ควรได้ มีความ เคารพ,รัก,เชื่อฟัง,และเชื่อมั่น ในสถาบันพระมหากษัตริย์
ท่านทั้งหลาย ควรได้ น้อมนำ เอา พระราชดำรัส ,พระราชดำริ มาใช้ และประยุกต์ใช้ ร่วมกับ วิชาการ ตามลักษณะ อาชีพ-หน้าที่การงาน-ครอบครัว

หากท่านทั้งหลายได้ปฏิบัติตาม ก็ล้วนหมายความว่า ในจิตใจของท่าน มีความกตัญญู ,กตเวที อันเป็นคุณธรรมพื้นฐานของมนุษย์ แสดงถึงความจงรักภักดีต่อ องค์เหนือหัว ล้นเกล้าล้นกระหม่อม อย่างดีที่สุดแล้ว

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์

แหมท่านบุด


ถ้านับอย่างท่าน คนสวนในวัง ก้จัดเป้นส่วนหนึ่งของสถาบันน่ะสิ
ใครไปด่าคนสวน คนสวนทำผิดกฏหมาย คนสวนก้อยู่ในสถานที่ละเมิดไม่ได้น่ะสิ


สถาบันกษัตริย์ มันเป็นคำใหญ่ กว้าง

องคมนตรีเป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน ก็จริง
แต่ไม่ใช่ / ไม่เท่ากับ สถาบันกษัตริย์

เพราะสำนักพระราชวังเอย คนสวน มหาดเล็ก ทหาร ต่างๆในวัง ก้เป้นส่วนหนึ่งของสถาบันเหมือนกัน

ถ้าคนเหล่านี้ทำผิด ทำเสื่อมเสีย
ถามว่า.. ทำไมถึงไปเอาเอกสิทธิของสถาบันใช้
เป้นใครเหรอ ถึงจะอยู่ในฐานะละเมิดมิได้เท่าเทียมกับสถาบัน

ดังนั้น องคมนตรีเป้นส่วนหนึ่งของสถาบัน เหมือนสำนักพระราชวัง เมหือนราชเลาขา เหมือนสมุหราชองค์รักษ์
แต่องคมนตรีไม่ใช่ / ไม่เท่ากับ สภาบัน


พระเจ้าอยู่หัวก็เคยตรัสในที่ประชุมองคมนตรี สรุปโดยย่อว่า
องคมนตรีเป้นผู้ให้คำปรึกษาแก่พระเจ้าแผ่นดิน
แต่ถ้าไปให้คำปรึกษาแก่ใคร ก็จะไม่ใช่กระทำในฐานะองคมนตรี

ไม่เชื่ออ่านดู เอามาจากเว็บองคมนตรี




ถ้ารักพระเจ้าอยู่หัว อย่าโง่แล้วขยัน บ้าจี้ไปตามคำพูดคน
ระวังตันหาอยากดี อยากจะเป้นผู้จงรักภักดีของเรา
มันจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะว่าเราโง่
ถูกหลอกให้แสดงความจงรักภักดีแบบบ้าๆบอๆ
โดยไม่รู้ทันว่านี่แหละกำลังทำลายพระเจ้าอยู่หัวอย่างร้ายกาจ

ใครที่สอนให้เกลียดกัน บอกให้เกลียดกัน
แล้วก็บอกว่าพวกเรานี้จงรักภักดี.. พวกมันไม่ใช่ ..
พวกเราคนดี.. พวกมันคนเลว.. อะไรทำนองนี้
ก็ให้รู้ไว้ว่ากำลังไปสนับสนุนกบฏของแท้
เพราะเสี้ยมให้คนเลือกข้าง ให้เกลียดกัน
พระเจ้าอยู่หัวก็สอนให้รักกัน อภัยกัน ไม่ได้สอนให้เกลียดกันแม้แต่ครั้งเดียว

ใครสอนให้เกลียดกัน ให้เลือกข้าง รู้ไว้ได้เลยว่านี่แหละกบฏสายพันธุ์ใหม่