ปัจจุบันนี้คือความจริง แต่ผมก็ยังด้อยปัญญาครับต้องอาศัยอาจารย์ที่ดีจะได้แนะนำเราได้

เพราะเราเองก็ชอบด้วยไม่อึดอัดอะไรกับการบวช

เลยคิดว่าเราอย่ามาทำเองเลยเดี๋ยวจะวิปลาสไปหาอาจารย์ที่ดีแนะนำดีกว่า
เพราะเราแก้ปัญหาเองไม่ได้

ผมเองฝันแปลกครับยังไม่ทราบคำตอบ คือเข้าพรรษาปีนี้ผมจะบวชแล้วและคงอุทิศตนไม่สึกแล้วครับ แต่ยิ่งไกล้บวชผมจะฝันเห็นพญานาคบ่อยมาก ฝันมานานแล้ว ยิ่งมาตอนนี้เห็นทุกวันเลยแต่ไม่แค่นั้นนะสิ เพราะฝันเห็นตัวเองก็เป็นพญานาคเหมือนกันและสนุกมากที่ไปเล่นกับเพื่อนที่เป็นนาคหลายตนเป็นกลุ่มเยอะ ๆ และคุ้นชอบแบบนั้นมาก ผมเองก็ไม่เข้าใจครับและไม่ได้ถามไคร ผมกรรมฐานพยายามพิจารณาดูลงไปก็มีเสียงบอกว่า ไปบวชวันไหนจะจำได้สัญญาเก่าจะกลับมารู้เอง ผมยิ่งงง แต่ก็ปล่อยไปไม่ดิ้นรนอยากรู้เพราะถ้าเป็นงั้นวันนึงก็จะทราบเอง ตอนนี้ก็พิจารณาสิ่งที่เห็นแค่นั้น แต่ผมกลัวตัวเองจะติดในความรู้สึกนั้น เพราะทุกครั้งที่เห็นจิตใจจะติดในความรู้สึกสันดานนาคตลอดซึ่งเวลาผมกรรมฐานเคยรู้ว่าจิตไปยึดตรงไหนก็จะไปเกิดที่นั่น ผมกลัวจะไปเกิดในภพภูมินั้นเลยอยากบวชเร็ว ๆ ผมเองมักเห็นในฝันว่าตัวเองหนีมาเกิดเพื่อจะบวช ทำให้ผมอยากบวชมาตั้งแต่เด็ก ๆ ผมอายุครบและก็บอกแม่แล้วท่านยินดีด้วย มีครั้งหนึ่งผมตื่นมาเห็นตัวเองเป็นงูตัวใหญ่ผมตกใจมากครับ เป็นคนชอบเล่นน้ำมากแต่ไม่กล้าลงน้ำลึกเลยเพราะตอนเด็กมักจะเห็นจะรู้สึกตลอดว่ามีงูตัวใหญ่ ๆ ใต้น้ำมาว่ายรอบขาเรา น่ากลัวมาก ๆ ตอนนี้ผมไม่อยากคิดมากเพราะความฝันทำไมมันเห็นบ่อย ๆ ตอนนี้ทุกคืนเลยครับพยายามคิดว่าเป็นแค่ฝันบวกกับพิจารณาไปเรื่อย ๆ อีกอย่างปัญญาเราเองยังไม่มากพอที่จะทราบทุกอย่างโดยละเอียด รู้ครึ่งไม่รู้ครึ่งมันก็รำคาญว่าทำไมไม่ทำอะไรให้ปัญญามันเกิดจะได้ทราบให้หมดไปเลยว่าอะไรกันแน่ เอาเป็นว่าตอนนี้มีความสุขที่จะได้บวชมากปีติมากครับ และอาจารย์ก็ดีและมีความสามารถมากโดยที่เราจะถามเรื่องการปฏิบัติได้อย่างไม่ติดขัด ตอนนี้หากทำใจเศร้าหมองจิตจะไม่มีปัญญาซะปล่าว ต่อไปผมคงทราบว่ามันคืออะไรกันแน่ ตอนนี้ผมก็ฝันทุกวันโดยผมอธิบายให้กระจ่างไม่ได้

ดูจากอุปนิสัยของคุณแล้ว...ถึงคุณจะวิปลาส...ก็คงจะวิปลาสแบบน่ารัก ๆ ล่ะครับ...
ผมทำใจยอมรับได้... เพราะไอ้ที่ประหลาด ๆ กว่านี้ผมยังทนได้เลยครับ...
ถ้าประหลาดแบบสร้างสรรค์ ยังไงก็น่ารักครับ

ท่านย่อมต้องทนได้แน่ๆครับ... เพราะไอ้ที่ประหลาดๆมาเจอกับท่านก็กลายเป็นธรรมดาๆไปหมดนั่นล่ะครับ

เออสรุปว่าเรานั้นบ้า บ้าจริง ๆ อ่ะ ชะเอิงเอย ก๊ะ ก๋า ก๋ะ ก๋า

กระผมเพียงหยอกสหายครับ
แต่ว่าสหายของกระผมมิได้บ้านะครับ...สหายของกระผมเปรียบได้กับหาดทรายครับ ให้ความรู้สึกนุ่มนวลเวลาที่เราเดินบนหาดทราย สงบนิ่งแม้จะถูกกระทบจากคลื่นในทะเลที่ถาโถมเข้าใส่อยู่ตลอดเวลา แต่ก็ทำให้เราเจ็บได้เมื่อเกิดลมแรงทรายก็อาจจะปลิวเข้าตาเราได้เหมือนกัน...