ผมคัดคำตอบหนึ่งของพี่พลศักดิ์ในเว็บธรรมะไทยมาลง เห็นว่าน่าสนใจดี:


ลำดับขั้นของอนัตตาไปจนถังอัตตามีดังนี้


1. สัตว์และมนุษย์จะอาพาธ(เกิด แก่ เจ็บ ตาย) และบังคับบัญชารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ได้น้อยมาก หรือแทบไม่ได้เลย

2. พอเข้าเป็นเทวดาก็จะมีเวลาที่ต้องอาพาธ(แก่ เจ็บ ตาย)ก็น้อยลง และสามารถบังคับบัญชารูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ได้บ้าง สามารถแปลงตัวเป็นอะไรได้บางอย่าง

3. พอเป็นรูปพรหม เวลาที่จะต้องอาพาธก็น้อยลงมากๆ กว่าจะเจ็บและตายก็ล่อเข้าไปเป็นกัป นี่เป็นเหตุที่พกาพรหมหลงผิดว่า ตนเองเป็นอมตะ

เมื่อพระพุทธเจ้าขึ้นไปยังพรหมโลก ท้าวพกาพรหมเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมา ก็กราบทูลพระพุทธองค์ว่า

"ดูกร ท่านผู้นฤทุกข์ เชิญท่านมาสู่พรหมโลกนี้เถิด พรหมโลกนี้เที่ยง ยั่งยืน มั่นคง แข็งแรง มีความไม่เคลื่อนเป็นธรรมดา พรหมโลกนี้ไม่ต้องเกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่จุติ ไม่อุบัติ สุขกว่าพรหมโลกนี้ไม่มีอีกแล้ว"

พระพุทธเจ้าทรงดำรัสตอบว่า

"ดูกร พรหมผู้เจริญ ท่านกล่าวว่าสิ่งที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง กล่าวว่าสิ่งที่ไม่ยั่งยืนว่ายั่งยืน กล่าวว่าสิ่งที่ไม่มั่นคงว่ามั่นคง กล่าวว่าสิ่งที่ไม่แข็งแรงว่าแข็งแรง กล่าวว่าสิ่งที่มีความเคลื่อนเป็นธรรมดาว่ามีความไม่เคลื่อน พรหมโลกนี้มีทั้งเกิด ทั้งแก่ ทั้งตาย ทั้งจุติ ทั้งอุบัติ อยู่เป็นปกติ แต่ท่านกลับกล่าวว่าพรหมโลกนี้ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่จุติ ไม่อุบัติ ดูกร ท่านผู้เจริญ ท่านกำลังหลงในอวิชชาแล้วหนอ"

สุดท้าย พระพุทธเจ้าทรงแสดงความไม่เที่ยงของพกาพรหมว่า

"ดูก่อน พกาพรหม
ความจริงอายุของท่านนี้ไม่มากเลย ท่านอย่าสำคัญว่าอายุของท่านมาก อายุของท่านนั้นเหลือเพียง ๑๐๐,๐๐๐ นิรพุทะเท่านั้น"

(กัปและนิรพุทะ เป็นหน่วยนับความยาวนานของเวลาที่ยาวนานมาก
๑ นิระพุทะ มีความยาวเป็นปีเท่ากับ ๑ ตามด้วย ๐ อีก ๖๓ ตัว
๑ อสงไขยปี มีความยาวเป็นปีเท่ากับ ๑ ตามด้วย ๐ อีก ๑๔๐ ตัว
ส่วนกัปยาวนานกว่านั้นอีกมาก คือ อุปมาเหมือนมีกำแพงกว้างยาวและสูงด้านละ ๑ โยชน์ ใส่เมล็ดพันธุ์ผักกาดให้เต็ม ทุก ๑๐๐ ปี จึงหยิบเมล็ดพันธุ์ผักกาดออกเมล็ดหนึ่ง เวลาที่ใช้หยิบเมล็ดพันธุ์ผักกาดออกจนหมดยังสั้นกว่ากัปหนึ่ง )

4. อรูปพรหมมีอายุยืนนามที่สุด แต่ก็ยังถือว่าไม่เที่ยง และไม่เป็นอมตะ สุดท้ายก็ต้องอาพาธและตกภูมิลงไป

- เนวสัญญานาสัญญายตนพรหม ที่อุทกดาบส อาจารย์ของพระพุทธเจ้า หลงผิดว่าเป็นนิพพาน นั้นอายุถึง 84,000 มหากัป ถือว่าเป็นจุดที่สูงสุดของอายุใน 3 ภพแล้ว แต่ก็ยังเป็นอนัตตาอยู่ เพราะในที่สุดก็ต้องอาพาธ

5. มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่อาพาธ(แก่ เจ็บ ตาย) และสามารถบังคับบัญชารูป เวทนา สังขาร และวิญญาณของตนเองได้ ให้เป็นอย่างนั้น อย่าเป็นอย่างนั้นเลย คือ "นิพพาน"
ด้วยเหตุนี้ นิพพานจึงเป็นอัตตา

สรุป

ลำดับขั้นของอนัตตาไปจนถังอัตตา

อายุ มนุษย์และสัตว์เดรัจฉาน < เทวดา < รูปพรหม < อรูปพรหม < นิพพาน (ซึ่งเป็นอมตะ และไม่ทุกข์ ไม่อาพาธ)

อายุ มนุษย์และสัตว์เดรัจฉาน < เทวดา < รูปพรหม < อรูปพรหม = อนัตตา

นิพพาน ซึ่งเป็นอมตะ และไม่ทุกข์ ไม่อาพาธ เป็นจุดเดียวที่เป็น อัตตา

แม้แต่เนวสัญญานาสัญญายตนพรหม ซึ่งมีอายุยืนถึง 84,000 มหากัป (เรียกว่า กัลปาวสาน) ก็ยังไม่ถือว่าเป็น อัตตา ยังคงเป็นอนัตตาอยู่ เพราะในที่สุดจะต้องอาพาธ