26092.พระพยอม เล่ากรรมที่ทำกับพ่อ ..สะท้อนหัวใจ

ดุสิตธานี

ได้รับเมล์ฟอเวิร์ดฉบับนี้แล้ว.."โดนใจมาก"..เนื้อเรื่องไม่ได้เหมือนกันแต่เค้าโครงและความหมายคล้ายๆกัน..ในสิ่งที่เกิดกับตัวเรา และ พฤติกรรมที่เราได้เคยกระทำต่อผู้ให้กำเนิด

มันเป็นความรู้สึกที่แย่และทรมานนะ กับใครสักคนที่อยากเป็นลูกที่ดีในชาตินี้..แต่อาจจะมีบางมุมบางครั้ง..ที่ทำตามโทสะทำตามเหตุผลส่วนตัวเหตุผลที่มักมาจากเข้าข้างตัวเราเองอันเป็นที่ตั้ง จนลืมนึกถึงหน้าที่ของลูกที่ควรกระทำต่อ พ่อแม่ เสียหมด

พอวันเวลาพราก พ่อแม่ จากโลกนี้ไป ใครสักคนที่อยากเป็นลูกที่ดี จะต้องทนทุกข์ทรมานกับความรู้สึก หรือ การกระทำเก่าๆ ที่เขาไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไข แก้ตัว แก้พฤติกรรม ได้อีก...และนี่อาจจะคือวิบากกรรมเริ่มต้นที่เราต้องได้รับกับสิ่งที่เราได้เคยกระทำไว้ มันจะฝั่งใจทุกข์ทรมาณเมื่อนึกถึง หรือ เมื่อมีอะไรมาสะกิดหัวใจ ไปอีกนาน

จงเร่งทำดีให้เต็มที่กับพ่อแม่ เสียเถิด ในยามที่เขามีลมหายใจอยู่ อย่าเอาเหตุผลที่มันช่างเห็นแก่ตัวของเรา มาบดบังหน้าที่ของลูกที่จะพึงกระทำต่อผู้ให้กำเนิดของพวกเราเลย... เงินทอง ไม่ใช่สิ่งที่พ่อแม่ต้องการเท่าเห็นตัวเราไปอยู่ไกล้ๆเขา

:b20:

.

bbb

ดุสิตธานี

พระพยอม เล่ากรรมที่ทำกับพ่อ :b8:

สิ่งที่พระพยอมเสียใจที่สุดในชีวิต
โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า... หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด
พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบพ่อมาก .......
วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ได้ มีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ
ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....อยากพักผ่อน....

อาตมารู้สึกโมโหมาก

พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ
แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก....

“ ไอ้ยอม... ไอ้ยอม... มาอุ้มกรูขึ้นบ้านหน่อย... กรูขึ้นไม่ไหว ”
ไอ้เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..

กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม..
ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บๆ
พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน
จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ ่อกระแทกกับ พื้นไม้อย่างแรง
เสียงดังโครม....
พ่อแกร้องไห้.... แล้วพูดว่า

“ ไอ้ยอมนะ... ไอ้ยอม.. กรูอุ้มมรึงมาแต่เล็กแต่น้อย....
กรูนอนหลับ.. แต่มรึงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน..
กรูต้องลุกมาอุ้มมรึง...ร้องเพลงกล่อมให้มรึงนอน
จะไปไหนมรึงไม่ไหว.. มรึงเหนื่อย.. กูก็ต้องอุ้มมรึง.. ทั้งที่กรูก็เหนื่อย
กรูอุ้มมรึง.. มรึงทั้งขี้..ทั้งเยี่ยว.. ใส่กรู
แต่กรูไม่เคยทุ่มมรึงลงกับพื้นเลย....

เพราะกรูรักมรึง......

วันนี้... มรึงอุ้มกรู เหล้ากรูไม่ได้หกโดนมรึงสักนิด มรึงทุ่มกรูลงพื้นทำไม.....”
พอพ่อพูดจบ น้ำตาไม่รู้มาจากไหน มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม

อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน

ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า
“ พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต
โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ ”
หลังจากนั้น อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ หวังให้พ่อสบายขึ้น
แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว
โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว

คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้
จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต
แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า
บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด
บ้างครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ
แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า
สิ่งที่ท่านทํากับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ
ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา
ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป..... "

---------------------------------------------
สำหรับบางคน......
บางสิ่งบางอย่าง ลำบ๊ากลำบาก แต่เราสามารถ มุมานะทำเพื่อแฟนหรือคนรักของเรา
แต่บางสิ่งง่ายๆ สำหรับพ่อแม่ของเรา เรากลับไม่ค่อยอยากทำให้ท่าน
ทั้งๆที่ท่านลำบากเลี้ยงเรามา มาคิดได้เมื่อสายไปแล้ว....

เคยได้ยินมาว่า....

ข้าวร้อนๆกับปลาเค็ม 1 ชิ้น ตอนพ่อมีชีวิตอยู่
มีค่ามากกว่า "เนื้อมังกร...หน้าศพ" ตอนพ่อตาย...

:b8:

.

สุนันท์


ทั่วไป เว็บธรรมจักร

26092.พระพยอม เล่ากรรมที่ทำกับพ่อ ..สะท้อนหัวใจ

ผู้ใช้งานขณะนี้