สอนมากน่าเบื่อ
- ไม่น่าเบื่อค่ะ ถ้าสิ่งที่สอนเป็นความจริง เช่น ธรรมตามหลักสัจธรรม

สอนเหลือน่าเกียจ
- ไม่น่าเกลียดค่ะ สอนเหลือ จิตก็เก็บไว้

สอนละเอียดน่างง
- ไม่น่างงค่ะ ถ้าเอาที่ละเอียดๆมาคิดต่อ เพื่อทำความเข้าใจ
สอนบอกตรงๆน่าขี้เกียจเรียน
- บอกตรงๆสิดี เราจะได้ใช้สมองคิดเองได้ เรียนรู้ไงคะ
เรียนไปก็ไร้ค่า
- ยิ่งเรียนยิ่งมีค่าค่ะ เพราะยิ่งเรียนก็ยิ่งทำให้สมองฉลาด (จะฉลาดต้องใส่ข้อมูลให้สมองเยอะๆค่ะ)
ตายห่าก็ลืมหมด
- ไม่ลืมหรอกค่ะ จิตเขาจำได้ จำได้นิรันดร์

สอบได้เป็นเรื่องตลก
- มันไม่ตลกเพราะเป็นไปตามกติกา แต่ไม่สอบดีกว่า เอาเข้าใจแล้วมาถกกัน

สอบตกเป็นเรื่องธรรมชาติ
- ธรรมชาติเพราะคนมันขี้เกียจ กิเลสหนา

การบ้านคือยาพิษ
- ไม่ใช่ เพราะทำให้ได้ฝึกคิด ฝึกความชำนาญ

เสาร์อาทิตย์คือสวรรค์
- ถ้าทำดีก็เป็นสววรค์ ทำไม่ดีก็นรก

วันจันทร์คือนรก
- มองโลกแง่ดี วันจันทร์เป็นวันเริ่มต้นของการทำให้ตัวเองฉลาด

สมุดพกคือวันตาย
- ถ้าทำดีไว้ ผลดีก็ตามมา ทำไม่ดีไว้ ผลไม่ดีก็ตามมา สัจธรรมน่ะค่ะ

ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง
- ข้อนี้ถูกสุดๆ

ไม่ได้อ่านหนังสือยังสอบได้
- จิตจำมาไง จิตใต้สำนึก กรรมเขาทำดีมา ก็ควรต่อกรรมดี จะได้ดีต่อไป

เราอ่านแล้วไซร้สอบตก
- ตรงข้ามกับข้างบน จะแก้ ก็ทำดีซะ

ฉะนั้นไซร้อย่าอ่านมันเลย.
- อ่านก็ดี เป็นการใส่ข้อมูลในหัว คิดๆต่อ ก็เป็นการเรียนรู้ นี่แหละทำให้ฉลาด



เขาเล่าว่า…
ผู้ชายที่นิสัยดี มักจะขี้เหร่
- กรรม คนดีมาก สวย/หล่อ มากๆ ก็มี ปีหน้าจะได้เห็น

ผู้ชายที่ไม่หล่อ มักจะไม่สุภาพ
- กรรมอีกนั่นแหละ แต่สติจะทำให้แก้ได้ มีสติเข้าไว้ คนหล่อ ก็เป็นคนสุภาพได้


ผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งสุภาพ มักจะเป็นเกย์
- กรรมอีกเหมือนกัน จะแก้ก็แก้ที่เหตุ เหตุในอดีตแก้ไม่ได้ ก็แก้เหตุในปัจจุบัน อย่าไปทำกรรมอะไรให้เกิดแบบนั้นกับคนเพศเดียวกันไง เอาสติยับยั้งไว้ แล้วจะหมดวิบากกรรมนั้นเอง

ผู้ชายที่ทั้งหล่อสุภาพและไม่ใช่เกย์ มักจะแต่งงานแล้ว
- กรรมต่างหาก น่าจะเป็นเพราะหล่อและสุภาพ เพราะมีกรรมดี เขาก็ควรได้สร้างสรรค์สิ่งที่ดีต่อไป

ผู้ชายที่ไม่ค่อยหล่อแต่นิสัยดี มักจะไม่มีกะตังค์
- กรรมอีกแล้ว จะรวยก็ทำได้ คือยอมจนไปก่อน จนหมดกรรมที่ทำให้จน แล้วสร้างใหม่โดยการให้กับให้ แล้วจะได้ตามมา

ผู้ชายที่ไม่ค่อยหล่อนิสัยดีและมีตังค์ มักจะคิดว่าเราเห็นแก่ตังค์ของเขา
- ก็แสดงให้เห็นเจตนาที่ดี บริสุทธิ์จากใจจากจิต ใจและจิตของเขาก็รับรู้ได้

ผู้ชายที่หล่อแต่ไม่มีตังค์ มักจะเห็นแก่ตังค์ของเรา
- ก็ให้จิตและใจของเรารับรู้จิตและใจของเขา ทำได้ด้วยการพิจารณาจากการกระทำและคำพูด ตามหลักความจริง

ผู้ชายที่หล่อนิสัยไม่ค่อยดีและเป็นชายแท้ มักจะคิดว่าเราไม่สวยพอ
- ก็กรรม คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก แต่ที่ควรทำคือ สร้างสิ่งดีๆร่วมกัน ผลดีๆจะตามมา

ผู้ชายที่เห็นว่าเราสวยและเหมาะกับเขา มักจะเป็นคนที่ขาดความมั่นใจ
- ก็ทำให้จิตมั่นใจผ่านคำพูดและการกระทำ จิตสื่อถึงกันได้จริงๆนะ เราๆไม่รู้กันเองแหละ

ผู้ชายที่ค่อนข้างหล่อและค่อนข้างสุภาพค่อนข้างมีฐานะและค่อนข้างจะเป็นชายแท้ มักจะขี้อายและกลัวที่จะเริ่มต้น
- กรรม คู่แล้วไมแคล้วกัน ถ้าคนที่ใช่มาถึงจะขี้อายยังไง ก็มีเหตุให้เป็นคู่กัน

ท้ายที่สุดแล้ว..!!
ผู้ชายที่กลัวการเริ่มต้น มักจะเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงไม่สนใจ.
- เหมือนข้างบนเลย



แล้วถ้ามองกลับกัน…
- เท่าที่อ่านข้างล่าง ผิดหมด ไม่มีอะไรเหมือนอะไร แต่ที่ผ่านๆมามันน่าจะเป็นแบบนั้น เพราะสันดานคนมันชอบมองของไม่ดีของคนอื่น ของดีๆมันก็อิจฉา กิเลสชั่วทั้งนั้น เอากิเลสชั่วออกด้วยสติ แล้วจะรู้เองว่าข้างล่างน่ะ ไม่เป็นจริงเสมอไป

ผู้หญิงอ้วน มักจะนิสัยดี
ผู้หญิงที่เซ็กซี่ มักจะมีแฟนเป็นทอม
ผู้หญิงที่น่ารัก แฟนมักจะไม่หล่อ
ผู้หญิงที่มีแฟนหล่อ จำเป็นต้องสวย
ผู้หญิงรวย ต้องมีแฟนคราวพ่อ
ผู้หญิงช่างจ่อ มีแฟนมากมาย
ผู้หญิงขี้อาย มักจะเซ็กส์จัด
ผู้หญิงอวบอัด มักสัญกรรม.

แต่คนบางคน ผู้ซึ่งชอบอวดตน...แสดงตนเป็นผู้เลิศในธรรม
แต่ใยกลับไม่รู้จักมารยาทพื้น ๆ ในการเสวนาธรรม...

แต่คนบางคน ผู้ซึ่งชอบอวดตน...แสดงตนเป็นผู้เลิศในธรรม
แต่ใยกลับไม่รู้จักมารยาทพื้น ๆ ในการเสวนาธรรม...

ไม่ได้หมายถึงเราใช่ป่าวเพื่อน...

อุ้ย
ได้ยินแล้วสะท้านเหมือนกัน
เหมือนโดนด่า
ฟังแล้วมันเข้าตัวๆยังไงไม่รู้

ผมทำอะไรไม่ดีก็ขออโหสิกรรมนะคร๊าบบบบ

ปล.ความเลว..ก็ไม่เที่ยง นะบอกให้
คนเราดีบ้างร้ายบ้างตามมีตามเกิด พอกล้อมแกล้มตามประสาคนมีกิเลส

เหมือนอย่างตอนที่พ่อสางเป็นผ้าขาว คืนหนึ่งเดินจงกรมแล้วนั่งสมาธิ มันเกิดแตกฉานขึ้นมา อยากเทศน์ เทศน์ไม่จบ เราได้ยินเสียง นั่งฟังเสียงเทศน์

"โฮ้ว โฮ้ว โฮ้ว" อยู่ที่กอไผ่โน่น ก็นึกว่า "นั่นผู้ใดหนอเทศน์กันกับใคร หรือว่าใครมานั่งบ่นอะไรอยู่" ไม่หยุดสักทีก็เลยถือไฟฉายลงไปดู ใช่แล้ว ผ้าขาวสางมีตะเกียงจุด นั่งขัดสมาธิอยู่ใต้กอไผ่ เทศน์เสียจนฟังไม่ทัน

ก็เรียก "สาง เจ้าเป็นบ้าหรือ"

เขาก็ตอบว่า "ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร มันอยากเทศน์ นั่งก็ต้องเทศน์ เดินก็ต้องเทศน์ ไม่รู้ว่ามันจะไปจบที่ไหน"

เราก็นึกว่า "เฮอ คนนี่มันเป็นไปได้ทั้งนั้น เป็นไปได้สารพัดอย่าง"