ขอขอบคุณ คุณตรงประเด็น, คุณjintana63, คุณtaktay, คุณyahoo,
คุณกรัชกาย, คุณคนไร้สาระ, คุณเอรากอน, คุณO.wan,คุณyothininsuk
และกัลยาณมิตรทุกท่าน

ขอขอบคุณ ความเมตตา กำลังใจ คำอวยพร บทสวดมนต์
การอธิษฐานจิตและแผ่เมตตา ที่มีให้ด้วยความรัก ความปรารถนาดี
ที่ให้กับคุณแม่ลูกโป่ง

ลูกโป่งว่า ณ เวลานี้คุณแม่คงได้รับรู้ถึงกระแสจิตดีดี
ที่เหล่ากัลยาณมิตรได้มอบให้คุณแม่
สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นได้เสมอ...ลูกโป่งเชื่อ
แต่ไม่ว่าสุดท้ายแล้วจะเกิดอะไรขึ้น...ลูกโป่งก็ยอมรับได้ค่ะ

ไม่ต้องห่วงลูกโป่งนะคะ...ลูกโป่งสุขภาพใจดีค่ะ
มีแค่สะเทือนใจบ้างบางครั้ง
แต่ลูกโป่งเชื่อว่า ณ เวลาที่ผ่านมา
ลูกโป่งได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว
ทำดีที่สุดที่ลูกที่ดีควรพึงกระทำต่อผู้มีพระคุณ
ลูกโป่งเลี้ยงดูคุณแม่ที่บ้านของลูกโป่งค่ะ
ก่อนคุณแม่ไม่สบาย คุณแม่รับรู้ทุกวันค่ะ ว่าลูกโป่งได้ทำความดีอะไรบ้าง
และลูกโป่งให้คุณแม่อนุโมทนาบุญเสมอ
ตอนที่คุณแม่ยังสบายดี คุณแม่ก็ฟังธรรมะบ่อยๆค่ะ
และลูกโป่งเคยพาคุณแม่ไปปฏิบัติธรรมหลายครั้ง
บุญกุศลที่คุณแม่ได้รับ น่าจะช่วยคุณแม่ได้ค่ะ

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้มีสุข มีทุกข์
มีหัวเราะ มีร้องไห้ มีหลายอย่างมากมายเกิดขึ้นในแต่ละวันเวลา
รักษาใจให้เข้มแข็ง ฝึกฝนสติ ปฏิบัติธรรม
ใช้ทุกเวลาแต่ละขณะให้มีค่าที่สุด
ชีวิตนี้ อะไรอะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ
หากไม่เตรียมตัวตั้งแต่วันนี้
เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น จะรับมือได้อย่างไร
อย่าเดี๋ยว...อย่ารอ อย่าชักช้า
เพราะพรุ่งนี้ก็สายเกินไป
เวลาไม่เคยคอยใคร

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ
ทุกคนในครอบครัวลูกโป่งไม่ได้วิตกกังวลอะไร
เราทำใจได้ค่ะ ทุกคนเข้มแข็งมากค่ะ รักษาใจได้ดี
ไม่คิดคำนึงถึงอนาคตข้างหน้ามากนัก
เรายอมรับได้ทั้งนั้น
แค่มีบางครั้งเรารู้สึกว่า...เราทุกคนคิดถึงคุณแม่
เราทุกคนรู้ว่าเราตั้งใจทำอย่างดีที่สุดเพื่อคุณแม่เสมอ
ไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไรก็ตาม เราก็ต้องอยู่กับมันให้ได้
เิกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป...เป็นธรรมดา

กราบขอบพระคุณทุกท่านอย่างสุดซึ้งด้วยความเคารพ
สุขกายสุขใจ...รักษาสุขภาพนะคะทุกท่าน

ธรรมใดๆก็ไร้ค่า...ถ้าไม่ทำ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ธรรมใดๆก็ไร้ค่า ถ้าไม่ทำ