ด้วยกระผม มีความตั้งใจที่จะพัฒนา พุทธสถานทางสงบใจ
ซึ่งเป็นคล้ายสำนักสงค์เล็กๆบนเขา อยู่ปราณบุรี ประจวบฯ
มีพระดูแลอยู่รูปเดียว แต่ท่านก็จะไปๆมาๆ ไม่มีคนมาพัฒนาอย่างจริงจัง
กระผมมองเห็นว่าน่าจะปรับปรุงให้เป็นที่ฝึกจิตฝึกใจแบบวัดป่า ได้ดี
ทีเดียว เผยแผ่ธรรมมะ และทำเป็นหอสมุดเสียงธรรมพระไตรปิฏก เสียงธรรมครูบาอาจารย์ต่างๆ
แต่กระผมไม่ค่อยมีความรู้ จึงต้องการให้พระผู้รู้ หรือผู้รู้
ช่วยแนะนำ ปรึกษา ว่าผมควรจะเริ่มอย่างไร ทำอย่างไร วางแนวทางแบบไหน
ชี้แนะด้วย
ติ๊ก

ท่านเองเป็นภิกษุรึเปล่าครับ

ถ้าหากว่าเป็น....กระผมว่ามันไม่ใช่ธุระของท่านครับ มันเป็นหน้าที่ของ อุบาสก อุบาสิกา

แต่หากท่านเป็นอุบาสก กระผมแนะนำให้ท่านทำตามกำลังที่มีครับ ที่เรียกกันว่า "พอเพียง" คือพอประมาณกับฐานะของท่านเอง ทำแล้วตัวเองไม่เดือดร้อน ผู้อื่นไม่เดือดร้อน

ทำไมล่ะ...

ทำไมเรื่องการพัฒนาสำนักสงฆ์ ไม่ใช่กิจของภิกษุ

ไม่รู้จริง ๆ

และคุณติ๊ก ถ้าคุณไม่ใช่ภิกษุ
ช่วยเล่ารายละเอียดได้รึเปล่าครับ
ตั้งแต่ทำไมคุณถึงอยากจะทำ และสำนักสงฆ์ที่ว่าเป็นไงครับ...

ก่อนอื่นขอสวัสดีคุณติ๊กก่อนครับ

แค่คิดที่จะพัฒนาก็เป็นกุศลแล้วครับ

ค่อยเป็น ค่อยไปครับ

เริ่มจากเล็กไปหาใหญ่ครับ

ขอให้เจริญยิ่งขึ้น ๆ ครับ

อนุโมทนาครับ

....หน้าที่ที่สำคัญของภิกษุคือการพัฒนาตนเองให้เป็นสงฆ์...

ส่วนเรื่องของสำนักสงฆ์นั้นก็ได้บอกไปแล้วว่ามันเป็นกิจของอุบาสก อุบาสิกา

ส่วนในความเป็นจริง....ถ้าสถานที่นั้นมีสงฆ์ ก็ไม่ต้องห่วงเลยเรื่องการพัฒนาทางวัตถุ เพราะเดี๋ยวลาภสักการะก็ไหลมาเทมา จนใช้กันไม่ทันเลยทีเดียวเชียว ใครๆก็อยากจะทำบุญกับสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบอยู่แล้ว

ถ้าตั้งใจปฏิบัติจริงก็บวชที่วัดไหนก็ได้ค่ะ แล้วค่อยธุดงค์ไปที่นั่น แล้วก็ปฏิบัติไปด้วยพร้อมกับดูแลสถานที่ ปฏิบัติให้แตกฉานในธรรมก่อน จากกนั้นจะมีผู้รู้ไปพบคุณเอง พบเผื่อพัฒนาที่นั่นให้กลายเป็นที่ที่คนสามารถพักใจ และเป็นสถานที่ที่คุณสามารถเผยแพร่คำสอนค่ะ

อนุโมทนานะคะ คุณทำได้แน่ๆค่ะ เพราะจิติดิฉันบอกแบบนั้นค่ัะ