น้าน ....หยอกเหรอ หยอกเหรอ อิ อิ อิ เข้าใจหยอกนะ
ไม่เครียดดอกขอรับ หลักธรรมทางพุทธศาสนา มีวิธีคลายเครียดอยู่แล้วขอรับ

"เรื่องธรรมดาของมนุษย์โลก" "เป็นธรรมดาของมนุษย์" นี้แหละสิ่งที่จะคลายเครียด ได้ชงัดเลยขอรับ

อ้าว ใครคิดมากขอรับ เสียหายนะขอรับ คนเขาเข้ามาอ่าน เขาก็เข้าใจผิดซิขอรับ เสียชื่อ เวบธรรมจักร ฯ นะขอรับ

สวัสดีครับท่าน taktay

กฏแห่งกรรมและคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นเรื่อง ที่มีอยู่โดยธรรมชาติ เป็นกฏเกณฑ์สากล เป็นความจริงขั้นปรมัตถ์ไม่ได้มีหรือเกิดขึ้น ด้วยการบัญญัติของพระพุทธเจ้าว่ามีหรือใช้เฉพาะในผู้ที่ยอมรับนับถือพุทธศาสนาเท่านั้น..

ขออุปมาเพื่อให้เข้าใจง่ายดังนี้: เวลาเราจับน้ำร้อน เรารู้สึกร้อน คนทุกคนในโลกเมื่อจับน้ำร้อนก็ย่อมรู้สึกเช่นเดียวกัน ไม่ว่าเขาจะอยู่ในศาสนาใด นี่คือความจริงสากลที่มีอยู่ และเป็นจริง ใครๆไม่อาจปฏิเสธได้เลย จึงเรียกว่าความจริงขั้นปรมัตถ์ ไม่ขึ้นกับกฏเกณฑ์ของศาสนาใหน

ดังนั้น คนนอกศาสนาเมื่อทำกรรมก็ย่อมได้รับผลกรรมแน่นอน ทั้งดีและชั่ว และใครที่ฆ่าพ่อแม่ก็นับเป็นอนันตริยกรรม มีผลคือมีนรกเป็นที่ไปทันทีหลังจากตายในชาตินี้ กรรมจากอนันตริยกรรมจะส่งผลทันทีก่อนกรรมชนิดอื่นๆครับ

๐๐๐สาธุครับ๐๐๐
แล้วยังงี้ถ้าเป็นเจ้าหน้าที่เพรชฆาตในเรือนจำอ่ะครับ
ครบ5ข้อเลยนะครับ แต่มันเป็นหน้าที่อ่ะ จะบาปมัยนิ หุหุ

สาธุครับ เห็นถูกแล้ว




ขอบคุณมากครับ แม้สิ่งนี้ก็ไม่เที่ยง มันไปจากผมแล้วครับ..



อย่าว่าแต่เป็นทหารเพชรฆาตเลย แม้อาชีพของคนในโลกทั้งหลายย่อมมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยบุญบาปทั้งสิ้น หากไม่เคยสดับพระธรรมของพระพุทธเจ้ามาแล้ว ที่จะสามารถแยกแยะได้ว่าอะไรเป็นบุญบาป ย่อมไม่ใช่ฐานะ หรือที่พอแยกแยะได้ แต่ก็ยังติดอำนาจกิเลสตัณหาครอบงำมิให้ละเว้นสิ่งที่มิใช่บุญได้ก็มาก..เช่นพระที่หวังลาภยศสรรเสริญ คนทำการค้าด้วยเล่ห์หลอกลวงชาวบ้าน เป็นต้น
ดังนั้น จึงต้องรู้ิวิธีวางเจตนาของตนให้เป็นไปกับกุศลให้มาก เช่นเป็นทหารก็ตั้งเจตนาว่าเราเสียสละชีวิตเพื่อให้คนในประเทศได้อยู่ดีมีสุขไม่ถูกระรานจากศัตรู หาได้อยากฆ่าใครๆด้วยความเมามันสนุกคะนองไม่ ..เช่นนี้ แม้ต้องทำบาปมีการฆ่าอยู่ เเต่เจตนาไม่รุนเเรงเหมือนพวกที่ฆ่าด้วยความเต็มใจ บาปก็ย่อมน้อยลง..ในเรื่องอื่นๆก็ทำนองเดียวกัน

ถ้าหมายถึงผิดศีลข้อกาเมฯ หากยังไม่ล่วงออกมาทางกายก็ยังไม่ผิด ความคิดเช่นนี้หากเพ่งเล็งเพื่อจะได้ครอบครองอีกฝ่ายหนึ่งหรือคิดอยากได้เขามาเป็นคู่ตน นี่เป็นการล่วงอกุศลกรรมบทข้อ๘ ในอกุศลกรรมบท๑๐

ส่วนการพูดจากัน หากไม่เกี่ยวกับการพูดถึงเรื่อทาน ศีลและภาวนาแล้ว ก็คงวนอยู่ในข้อมิจฉาวาจาอย่างใดอย่างหนึ่ง..อยู่ในกลุ่มอกุศลกรรมบทเช่นกันไม่เกี่ยวกับศีลข้อ๓

หากความคิดเสพคุ้นจนมีกำลังกล้าก็สามารถเป็นปัจจัยให้ล่วงศีลได้ในที่สุดนะครับ..ทางทีดีอย่าปล่อยใจให้เผลอหลงไป เพราะใจนั้นเองที่นำทุกข์อันเผ็ดร้อนมาให้เราจนนับชาติไม่ถ้วนแล้วครับ..หากจะมีคู่ ก็มีอย่างถูกต้องทั้งทางโลกและทางธรรมน่าจะดีกว่านะครับ

ขออนุโมทนาท่าน taktay ที่มีโจทย์ดีดีมากๆมาแสดง ทำให้กัลยาณมิตรในนี้ได้มีโอกาสเจริญธรรมทาน..ทั้งยังเป็นประโยชน์แก่ท่านอื่นๆที่ได้มาอ่านอีกมาก

การสนทนาธรรม..ตามกาล.. เป็นมงคลครับ

ขอให้พิจารณาประเด็นต่อไปนี้อย่างซื่อตรง ไม่ต้องตอบในนี้..แต่ตอบตนเองในใจนะครับ

1. เราติดต่อขอความช่วยเหลือเขาในตอนแรก ด้วยเหตุเพราะรู้จักคุ้นเคยกันหรือเปล่า (ลักษณะส่วนตัว)

หากใช่ ต้องยอมรับว่าเขามีจิตเมตตาให้ความเกื้อหนุนเรา ส่วนที่เขาจะคิดถึงกำไรหรือประโยชน์นั้นถือเป็นสิ่งปกติ เป็นความชอบธรรมของเขา (เพราะใครอื่นนอกจากพ่อแม่ที่คิดจะช่วยเราฟรีๆโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนคงหาได้น้อยเต็มที ) ซึ่งหากเขาไม่ช่วยเรา เราอาจไม่มี"วันนี้ที่ดีกว่าเมื่อวาน"ก็ได้..
และการที่เราออกจากงานของเขานั้นเราออกในขณะที่เขายังหาใครมาแทนไม่ได้หรืิองานเขาเสีย เพราะเราออกหรือไม่ เราได้แจ้งบอกให้เขาทราบล่วงหน้าเพื่อเตรียมหาคนอื่นมาทำแทนหรือเปล่า.. หากเราไม่เอื้อเฟื้อเขาในเมื่อจะลาออก และเขาเดือดร้อนเพราะงานเสียเราย่อมได้ชื่อว่าไม่รู้คุณเขา..แต่หากบอกกล่าวกันให้ทราบ ให้เขาเตรียมคนใหม่แล้วเขาเพิกเฉยเอง เราก็มีสิทธิชอบธรรมที่จะไปหาที่ใหม่โดยไม่ชื่อว่าเนรคุณใคร..การได้รับความช่วยเหลือจากใครๆไม่ได้หมายความว่าต้องยอมตายถวายชีวิตให้เขาโดยไม่มีเหตุสมควร

2. หรือเราส่งใบสมัคร/ติดต่อด้วยวิถีทางธุรกิจ(businesslike) แล้วตกลงทำงานให้โดยมีเงื่อนไขข้อตกลงกันจะด้วยวาจาหรือบันทึกก็ตาม

หากใช่ ก็เป็นเพียงการจ้างวานแบบลูกจ้างธรรมดาทั่วไป เราย่อมมีสิทธิอันชอบธรรมที่จะไปหางานใหม่เพื่อความก้าวหน้าหรือรายได้ที่ดีกว่า นี่เป็นเรื่องปกติในโลก ไม่เกี่ยวข้องกับความ อกตัญญู หรือเนรคุณแต่อย่างใด.

3. เปลี่ยนงานไปที่อื่นนั้น เป็นงานที่เป็นคู่แข่งกับที่เก่าหรือไม่

หากใช่ ในข้อ 1 และข้อนี้ด้วย ให้ทราบว่า นี่คือการเนรคุณแบบตีแสกหน้าเลยละครับ ซึ่งแม้ในโลกธุรกิจบางอย่างโดยเฉพาะผู้มีตำแหน่งสูงขององค์กรจะมีสัญญาจ้างงานที่ระบุห้ามเขาไปทำงานในบริษัทคู่แข่งหากลาออกหรือเกษียณ..ถือเป็นจรรยาบรรณทางธุรกิจอย่างหนึ่ง..

คงให้ความเห็นให้คุณ taktay พิจารณาเอาเองเท่านี้ เพราะไม่ทราบรายละเอียดความสัมพันธ์ระหว่างคนให้และรับความช่วยเหลือ เข้าใจว่าระดับคุณ taktay คงวิเคราะห์ต่อเองได้แน่นอนครับ..

อากาศแถวนั้นหนาวมากใหมครับ ดูแลสุขภาพนะครับ

อนุโมทนาค่ะ
พอจะแยกแยะได้บ้างแล้ว



เริ่มเย็นมาได้ระยะหนึ่งแล้ว
ระวังตัวเองอยู่เหมือนกัน ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
แล้วแถวๆที่คุณ-dd-อยู่ละค่ะ มีหิมะไหม?
ทานข้าวให้เป็นเวลานะค่ะ