เรื่องจริง...เรื่องหลอก!!!
เรื่องจริงบางเรื่องฟังคล้ายเรื่องหลอก
ส่วนเรื่องหลอกหลายเรื่องกลับคล้ายเรื่องจริง
แต่เรื่องจริงกับเรื่องหลอกก็เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง
คือต้องหายไปด้วยกันทั้งคู่
พอต่างก็หายไป
ความจริงกับความลวงจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
ไม่หลงเหลือความหมายอะไรไว้ให้ยึดว่าจริงหรือเท็จเลย
สาระจึงไม่ใช่พยายามจับให้ได้ไล่ให้ทัน
ว่าอันไหนกันแน่เรื่องจริง อันไหนกันแน่เรื่องหลอก
สาระอยู่ที่รู้หรือไม่รู้ว่าที่จิตของเราเข้าไปถืออยู่
ถืออยู่ผิดๆโดยสำคัญว่าเที่ยง
หรือถืออยู่ด้วยความรู้ชัดว่าไม่เที่ยง
เดี๋ยวจะต้องเปลี่ยนไป เดี๋ยวจะต้องสาบสูญไป
และแม้รู้จริงกับรู้ไม่จริง
ก็ยังเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง
คือทั้งสองรู้จะต้องดับไปเป็น "ไม่รู้ไม่เห็น"
อย่างไรก็ตาม
ผลของการรู้จริงในบางเรื่อง
คือความสุขชั่วนิรันดร์
แม้ความรู้จริงดับไปแล้ว
บรมสุขก็ยังไม่หายไปไหน
นั่นเพราะความรู้จริงบางอย่าง
ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ล้างผลาญเหตุแห่งทุกข์
เมื่อเหตุแห่งความทุกข์ดับไม่เหลือ
ความเคลื่อนจากสุขออกมาสู่ทุกข์จึงไม่มี
ในสมรภูมิระหว่างประเทศ
คนที่จับตัวพระราชาได้คือเจ้าของดินแดนใหม่
แล้ววันหนึ่งก็อาจต้องโดนไล่ล่าจับตัวเข้าให้บ้าง
ในสงครามธุรกิจ
คนที่ได้ลูกค้าคือผู้ครองตลาด
แล้วเดี๋ยวก็อาจต้องโดนใครแย่งส่วนแบ่งตลาดคืนบ้าง
แต่ในการรบกับกิเลส
คนที่อยู่อย่างสงบสุขได้คือผู้ชนะที่แท้จริง
และเป็นสมบัติติดตัวที่ไม่มีใครมาแย่งได้อีกเลย
ดังตฤณ
พฤศจิกายน ๕๒
(ที่มา : นิตยสารธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ ๐๘๒, ๒๖ พ.ย ๒๕๕๒)
