อารมณืที่เจอในการภาวนามีมากมายร่วมพูดคุยเพื่อแลกเปลี่ยนความคิเหนครับ

:b8: เคยนั่งสมาธิแล้วมีประสพการณ์มาเล่าสู่กันฟังค่ะ คือเมื่อ3ปีก่อนเคยพยายามนั่งสมาธิ แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะหลวงพ่อบอกให้กำหนดจิต ก็กำหนดไม่เป็นค่ะ จิตมันไม่นิ่ง จนกระทั่งมารู้จักน้องสาวคนหนึ่ง เธอเล่าว่า การนั่งสมาธิ ไม่ไช่การกำหนดจิตให้นิ่ง แต่ต้องเริ่มจากการตามจิตให้ทันก่อน จากนั้นดิฉันก็เริ่มนั่งใหม่ แล้วก็ฝึกตามจิตให้ทัน 2 อาทิตย์แรกจิตไปโน่นไปนี่ ไม่นิ่งเลยค่ะ แล้วพออาทิตย์ที่ 3 ดิฉันนั่งแล้วว่างเปล่า ตกใจมากค่ะ หาจิตตัวเองไม่เจอ พอถามหลวงพ่อท่านบอกว่า ว่างเปล่าน่ะดีแล้ว จะได้เริ่มกำหนดจิตได้ แปลว่าจิตเรานิ่งแล้ว ดิฉันก็นั่งต่อค่ะ มันว่างเปล่าจน "งง" ค่ะ แล้วจากนั้น จู่ๆ ดิฉันก็รู้สึกเหมือนมีคนมาโยกตัวบาง เหมือนเราลอยได้บ้าง ก็ตกใจ ถามหลวงพ่อท่านบอกว่า นั่นเรียกว่าขั้น "ปิติ" ไม่ต้องคิดอะไร ให้นิ่งไว้ ดิฉันก็ทำตามค่ะ พอเดือนที่ 2 มีอยู่วันหนึ่งดิฉันนั่งสมาธิหลังสวดมนต์ที่ห้องพระที่บ้าน ก็ได้ยินเสียงนกแสกร้อง 1 ครั้ง ดิฉันก็ตกใจ กลัวจะเกิดเหตุร้ายกับคนในครอบครัว ก็เที่ยวสอบถามเพื่อนๆ ทางเน็ตฯ บางคนก็บอกว่า มาร ,บางคนบอกเป็นเปรตมาขอส่วนบุญ ให้นั่งสมาธิเสร็จแล้วแผ่เมตตาให้เขา พี่คนสุดท้ายบอกว่านกแสกร้องเพราะเห็นท่านยมฑูตมารอรับวิณณาญ (อันนี้จริงค่ะ เพราะวันรุ่งขึ้นก็มีศพมาตั้งที่เมรุฯ จริงๆ)จากนั้นดิฉันก็นั่งต่อมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง จู่ๆ ดิฉันรู้สึกเหมือนตัวเองหยุดหายใจ กลัวจะหยุดจริงๆ ดิฉันก็ลืมตาขึ้น แล้วพอไปถามท่านผู้รู้ท่านก็บอกว่าไม่ต้องกลัว นั่นน่ะมาถูกทางแล้ว แต่ พอหลังจากวันนั้นมาดิฉันนั่งก็ไม่มีอะไร ว่างเปล่า อยากเรียนถามท่านผู้รู้ว่า ดิฉันควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ

:b8: เคยนั่งสมาธิแล้วมีประสพการณ์มาเล่าสู่กันฟังค่ะ คือเมื่อ3ปีก่อนเคยพยายามนั่งสมาธิ แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะหลวงพ่อบอกให้กำหนดจิต ก็กำหนดไม่เป็นค่ะ จิตมันไม่นิ่ง จนกระทั่งมารู้จักน้องสาวคนหนึ่ง เธอเล่าว่า การนั่งสมาธิ ไม่ไช่การกำหนดจิตให้นิ่ง แต่ต้องเริ่มจากการตามจิตให้ทันก่อน จากนั้นดิฉันก็เริ่มนั่งใหม่ แล้วก็ฝึกตามจิตให้ทัน 2 อาทิตย์แรกจิตไปโน่นไปนี่ ไม่นิ่งเลยค่ะ แล้วพออาทิตย์ที่ 3 ดิฉันนั่งแล้วว่างเปล่า ตกใจมากค่ะ หาจิตตัวเองไม่เจอ พอถามหลวงพ่อท่านบอกว่า ว่างเปล่าน่ะดีแล้ว จะได้เริ่มกำหนดจิตได้ แปลว่าจิตเรานิ่งแล้ว ดิฉันก็นั่งต่อค่ะ มันว่างเปล่าจน "งง" ค่ะ แล้วจากนั้น จู่ๆ ดิฉันก็รู้สึกเหมือนมีคนมาโยกตัวบาง เหมือนเราลอยได้บ้าง ก็ตกใจ ถามหลวงพ่อท่านบอกว่า นั่นเรียกว่าขั้น "ปิติ" ไม่ต้องคิดอะไร ให้นิ่งไว้ ดิฉันก็ทำตามค่ะ พอเดือนที่ 2 มีอยู่วันหนึ่งดิฉันนั่งสมาธิหลังสวดมนต์ที่ห้องพระที่บ้าน ก็ได้ยินเสียงนกแสกร้อง 1 ครั้ง ดิฉันก็ตกใจ กลัวจะเกิดเหตุร้ายกับคนในครอบครัว ก็เที่ยวสอบถามเพื่อนๆ ทางเน็ตฯ บางคนก็บอกว่า มาร ,บางคนบอกเป็นเปรตมาขอส่วนบุญ ให้นั่งสมาธิเสร็จแล้วแผ่เมตตาให้เขา พี่คนสุดท้ายบอกว่านกแสกร้องเพราะเห็นท่านยมฑูตมารอรับวิณณาญ (อันนี้จริงค่ะ เพราะวันรุ่งขึ้นก็มีศพมาตั้งที่เมรุฯ จริงๆ)จากนั้นดิฉันก็นั่งต่อมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง จู่ๆ ดิฉันรู้สึกเหมือนตัวเองหยุดหายใจ กลัวจะหยุดจริงๆ ดิฉันก็ลืมตาขึ้น แล้วพอไปถามท่านผู้รู้ท่านก็บอกว่าไม่ต้องกลัว นั่นน่ะมาถูกทางแล้ว แต่ พอหลังจากวันนั้นมาดิฉันนั่งก็ไม่มีอะไร ว่างเปล่า อยากเรียนถามท่านผู้รู้ว่า ดิฉันควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ

...สภาวะธรรม ตามหลักคำสอนของ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือ กายกับใจ
...การกำหนดจิต จะเกิดจากการที่จิตเราเข้าสมาธิได้บ่อยๆเข้า สมาธิที่กล่าวถึงคือ ขั้นอุปจารสมาธิ และ อัปปนาสมาธิ จนจิตเราจำอารมณ์(อารมณ์กรรมฐาน)นั้นๆได้ ดังนั้นเมื่อเราคล่องตัวในการเข้าสมาธิแล้ว เพียงแค่กำหนดจิตขณะเข้าสมาธิ จิตเราจะลงสู่สมาธิได้เร็วขึ้น
...สำหรับผู้เริ่มต้นหรือเริ่มเข้าสู่สมาธิได้แล้ว ขอให้ใช้หลัก ภาวิตา พหุลีกตา มากๆเข้าไว้ครับ
...การบำเพ็ญสมาธิภาวนานั้น ผู้ปฎิบัติเมื่อเลือกใช้ ๑ ใน อารมณ์สมถกรรมฐาน ทั้ง๔๐ประการ(เช่น บริกรรมภาวนา,เพ่งกสิณ,กำหนดตามรู้ลมหายใจ เป็นต้น) หรือ วิปัสนากรรมฐาน(เช่นกำหนดรู้ตามอารมณ์จิต ,กำหนดรู้ลงที่กาย เป็นต้น) แล้ว เวลาี่เราไม่ได้ เดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนา ก็ควรนึกถึงอารมณ์นั้น ตลอดเวลา เพื่อฝึกให้จิตเราติดอารมณ์นั้นๆได้อย่างมั่นคง

....ขอให้เจริญในธรรมครับ

^ ก็ว่างเปล่าไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเห็นแสงสว่างอะนะ