ณ แดนนรกภูมิ ชายชราวัย 70กว่า คุกเข่าต่อหน้ายมบาล เขากำลังรอฟังคำตัดสิน ยมบาลตัดสินให้เขาไปลงนรก ฐานที่ตอนมีชีวิตอยู่ไม่เคย ทำความดี


ชายชราพูดว่า “ท่านช่างไม่ยุติธรรมเลย ท่านน่าจะได้บอกข้าพเจ้าก่อน ถ้าข้ารู้ ข้าก็จะได้ตั้งใจทำความดี“



“ ใครบอกว่า ข้าไม่ได้บอก ข้าได้ส่งจดหมายไปเตือนเจ้าอยู่หลายฉบับ" ยมบาลพูด



“ จมหมายอะไรกันท่าน ข้าไม่เคยได้รับเลย!! จดหมายคงส่งไปผิดบ้านแน่ๆ!! ข้าไม่ได้รับจริงๆ” ชายชราทำท่าครุ่นคิด เขาไม่เคยได้รับจดหมายใดๆเลย นี้นา...


ยมบาล “ไม่ผิดบ้านหรอก เจ้านะได้รับจดหมายของข้าทุกฉบับ แต่เจ้าไม่เคยใส่ใจที่จะเปิดอ่านต่างหาก”


ชายชรา ยืนยันว่า ไม่มีแน่นอน เขาไม่เคยได้รับจดหมายใดๆ



“ เจ้าจำได้ไม๊ เมื่อ ตอนเจ้า อายุ45 ปี เจ้าต้องใส่แว่นสายตายาวเพราะเจ้ามองหนังสือไม่เห็น" นั่นแหละ คือจม ฉบับแรกของข้า”


“แล้วเมื่อตอนเจ้าเจอผมขาวเส้นแรก ตอนอายุ50 ปี นั้นคือ จม ฉบับที่2 และตอนฟันแท้ซี่แรกของเจ้าหลุด เมือเจ้า อายุ60ปี ทุกอย่างก็คือ จม ที่ข้าส่งให้กับเจ้า แต่เจ้าไม่ได้ใส่ใจกับมัน”



ข้างชายชรา มีชายหนุ่ม อายุ27ปี กำลังนั่งรอ ฟังคำพิพากษาเช่นเดียวกัน ชายหนุ่ม พูดขึ้นว่า "ท่านยมบาล ท่านไม่ยุติธรรมเลย ชายชรายังได้รับจมเตือน แต่ข้าพเจ้า ไม่มีการเตือนเลย”


ยมบาล “ ใครบอกกันละ เจ้าจำไม่ได้เหรอ เมื่อ 2ปีก่อน เด็กอายุ5ขวบ ที่อยู่ข้างบ้านของเจ้า ป่วยเป็นไข้เลือดออกตาย เจ้าก็ได้ไปงานศพ ของเด็กน้อย นั่นแหละคือ จมเตือนเจ้าว่า แม้เด็กน้อยอายุเพียงแค่นี้ ก็ตายได้"


" แล้วเจ้าละ?? อายุมากกว่าเด็กน้อยคนนั้น เวลาของเจ้าบนโลกใบนี้ก็ใช่ว่าจะอีกนาน เจ้าควรจะเร่งทำความดีเพราะ"ความตายจะมาแน่นอนและมาได้ทุกเมื่อ”


แล้วพวกเราละ? ได้รับจดหมายกี่ฉบับแล้ว?? เคยเปิดอ่านไม๊? อย่าลืมเปิดอ่าน!! แล้วเราจะรู้ว่าต้องทำยังไงกับชีวิตที่เหลืออยู่!! อย่าประมาทในชีวิต!!! ขอให้ทุกคนโชคดี และ ได้สะสมเสบียงไว้ในการเดินทางครั้งใหญ่....