จุฬาภินันท์ว่าหลักดีมานซัพพลายและราคามันเปลี่ยนแปลงกันได้ค่ะ ความถูกต้องเป็นไปตามการเวลา แบบว่าทฤษฎีใดๆมันก็มีการถูกหักกลบลล้างกันได้ อาจไม่ทั้งหมดในแต่ละสถานการณ์ แต่ยังไงก็ต้องเปลี่ยน

คุณๆคิดว่าการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจด้วยหลักธรรม ทำกันยังไงดีคะ หลักธรรมที่ดำรงความเป็นประชาธิปไตย

ถือว่าฝึกคิดฝึกเข้าใจโดยคิดนอกกรอบค่ะ

ไม่ยาก หลักให้-ให้ แล้วผลจะกลายเป็นได้-ได้

ซัพพลายดีมาน เป็นตัวกำหนดกลไกราคาก็จริง แต่...มันไม่ใช่เช่นนั้นเสมอไป จุดที่ดีมานตัดกับซัพพลาย เป็นจุดคุ้มทุน นั่นก็จริง แต่การจะแก้เศรษฐกิจ ตามหลักธรรมคือ คงราคาและคุณภาพเอาไว้ ซึ่งถ้าหมุนไปตามกลไกของระบบเศรษฐกิจที่ดีจริงๆ การคงที่ของราคาจะนำไปสู่การขยายตัวทางเศรษฐกิจ จุฬาภินันท์ขี้เกียจอธิบาย เพราะไม่มีใครตอบกระทู้ ก็จะสรุปว่า เพราะฉะนั้น มูลค่าของจีดีพีที่วัดกันที่ราคารนั้น ผิดสุดๆ การแก้ปัญหาเศรษฐกิจที่ถูกต้อง ต้องใช้ซัพพลายบายดีมาน จีดีพีชั่งมันก่อน แล้วบล่อยให้หมุนไปในกระแสเศณษฐกิจที่ราคาไม่ใช่ปัจจัยลำดับแรก มันจะทำให้เศรษฐกิจขยายตัวเอง ข้อนี้เป็นสัจธรรม

เท่านี้แหละค่ะ ขี้เกียจอธิบายจริงๆ ลองคิดดูตามที่จุฬาภินันท์ว่าก็ได้นะคะ ให้-ให้ จะกลายเป็น ได้-ได้ รัฐบาลสมัยหน้าจะบริหารประเทศโดยใช้หลักธรรมข้อนี้ค่ะ

คุณๆต้องรอพิสูจน์

สมมติว่ารัฐบาล ผลิตธนบัตรเอง ประมาณสองแสนล้าน แล้วเอาไปขึ้นเงินเดือนข้าราชการ ที่เงินเดือนน้อย และจัดให้มีโรงทานขึ้นในประเทศ ประมาณ เดือนละครั้งนี่จะเป็นไปได้หรือไม่ ถ้าเงินในระบบมากขึ้น มันก็ไหลไปสู่ภาคส่วนต่าง ๆ คนก็จะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

แก้ไม่ได้ครับ...จะแก้ยังไงมันก็ไม่เที่ยงอยู่ดีนั่นแหละ