วันนี้เป็นอีกวันที่ยังคิดถึงคุณลูกโป่ง.....นะคะ
พรุ่งนี้วันมาฆบูชา o.wan จะไปไหว้พระกับครอบครัว
และจะขอพรคุณพระให้คุณลูกโป่ง....ดีวันดีคืนนะคะ

หายเร็ว ๆ นะค่ะ

คุณลูกโป่งคือใครหน่อ งงอะนะ

ธรรมสวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวลานธรรมจักรทุกท่าน

แวะมาส่งข่าวให้เพื่อนได้ทราบว่า...

วันนี้คุณลูกโป่งออกจากโรงพยาบาล
เพื่อกลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้วค่ะ

อีกไม่นานเธอคงกลับมาสรรค์สร้างสิ่งดีดี
ให้ชาวลานธรรมจักรได้หายคิดถึงแล้วล่ะค่ะ

ลูกโป่งเดินได้แล้วหรือ?

ยังเดินไม่ค่อยสะดวก
คือจะเดินเร็วกว่าปกติ..
เพราะว่าลงน้ำหนักที่ขาได้ยังไม่มาก..
ไม่ได้ลงน้ำหนักมานาน..
ก็ต้องกายภาพต่อที่บ้านด้วย..เพื่อให้ขามีกล้ามเนื้อมากขึ้น
เวลาเดินที่ก้าวเร็ว..ต้องรีบก้าวเพื่อให้ข้างที่ลงน้ำหนักได้มากกว่ามารับน้ำหนัก..แทน
เดินเร็ว..ก็มีข้อเสีย..กลัวว่าจะล้ม..เดี๋ยวแผลฉีก..
ยังคงต้องใช้ไม้เท้ารับน้ำหนักแทนอยู่..
หรืออาจจะใช้เป็นร่มแทน..
ออกจาก รพ.มาอยู่บ้าน พักฟื้นอีกระยะครับ..
ขอบคุณ..ที่ทุกท่านเป็นห่วงนะครับ..
ธรรมรักษา..ทุกท่านครับ..

ยินดีด้วยครับคุณลูกโป่ง

ด้วยความระลึกถึง

กราบขอบคุณกัลยาณมิตรที่แสนดีทุกท่านรวมทั้งพี่ธรรมบุตรที่มาช่วยตอบกระทู้นี้นะคะ
ลูกโป่งซาบซึ้งใจมากค่ะ สำหรับคำอวยพร ความห่วงใย ความเอื้ออาทร กำลังใจ
และรูปภาพน่ารักๆที่มีมาฝากกันในยามที่ต้องการกำลังใจ
ขอให้พรดีดีในโลกนี้ จงมีแด่เหล่ากัลยาณมิตรทุกท่านนะคะ

ตอนนี้ลูกโป่งกลับมาบ้านแล้วค่ะ
เพิ่งออกจากโรงพยาบาลเมื่อวานนี้เองค่ะ
อาการทั่วไปก็คือ หลังจากผ่าตัดแล้ว
อาการชาหรือที่คุณหมอถามลูกโป่งว่าสมมติว่าน้ำท่วม
บอกได้ไหมว่าท่วมถึงไหน
ลูกโป่งตอบคุณหมอน้าท่วมถึงประมาณหน้าอก
ตอนนี้หลังผ่าตัดแล้ว ลูกโป่งรู้สึกว่าน้ำท่วมเหลือแค่ข้อเท้าแล้ว
ลูกโป่งว่าลูกโป่งโชคดีมากค่ะ ที่ได้ชีวิตใหม่
ที่ลูกโป่งจะได้สร้างสมบุญบารมี และช่วยสืบทอดพระพุทธศานาต่อไป
อย่าประมาทนะคะทุกท่าน
ใช้ชีวิตอย่างมีสติ ไม่ทำร้ายไท่เบียดเบียนทั้งตัวเองและผู้อื่น
อะไรที่เคยทำผิดพลาดไป
ก็พึงสังวรระวัง และกลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้
ตอนอยู่โรงพยาบาล ลูกโป่งฟังธรรมะของหลวงพ่อจรัญ
เรื่องความเสื่อม ท่านบอกว่า วัย แปลว่า เสื่อม
ไม่ได้แปลว่าเจริญ อย่าพากันประมาทว่าเราจะไม่ตาย
อย่าประมาทในวัย รีบสร้างสมความดีกันเสียตั้งแต่บัดนี้
เพราะพรุ่งนี้เราอาจไม่อยู่แล้ว ไม่มีโอกาสแล้ว

อาการหลังผ่าตัดเสร็จ ลูกโป่งอาการดีขึ้นมากค่ะ
แต่ก่อนแทบเดินไม่ได้อยู่แล้ว
ตอนนี้ ลูกโป่งเดินได้บ้างแล้วค่ะ
ถ้าอยู่บ้านก็พยายามเดินด้วยตนเอง
ใช้ไม้เท้าเฉพาะตอนขึ้นบันไดค่ะ
แต่ตอนออกนอกบ้านก็ต้องใช้ไม้เท้า
เนื่องจากเอาไว้ป้องกันการหกล้มค่ะ
และป้องกันคนอื่นที่เขาอาจมาชนเราด้วยค่ะ
ส่วนขาขวาที่อ่อนแรงตอนนี้ก็มีกำลังมากขึ้นแล้ว
อาการปวดคอยังคงมีอยู่บ้างค่ะ
เพราะถูกเย็บถึง 2 ครั้ง
ครั้งแรกจาการผ่าตัด ครั้งที่ 2 จากการเย็บอีกครั้ง
จากอาการน้ำไขสันหลังรั่ว
แต่ลูกโป่งก็หวังว่า ร่างกายจะกลับมาเป็นปกติในเร็ววัน
ลูกโป่งจะพยายามดูแลต้นไม้ที่เคยถูกอิฐทับ
โดยบำรุงทั้งน้ำและปุ๋ย
เพื่อให้ต้นไม้กลับมางอกงามดังเดิม

กราบขอบคุณในน้ำใจของกัลยาณมิตรทุกท่านอีกครั้งที่มอบให้กันเสมอ
ลูกโป่งตื้นตันใจมากค่ะ ซาบซึ้งเหลือเกิน
และจะเก็บความรู้สึกดีดีนี้ไว้ตลอดไป

ด้วยรักและระลึกถึงค่ะ

ลูกโป่งเอง

ปล.ช่วงนี้ลูกโป่งขอพักฟื้นร่างกายอีกสักพักนะคะ แล้วจะรีบกลับมาอีกครั้งค่ะ

สมแล้ว ที่คุณลูกโป่งได้ศึกษาและปฏิบัติตามธรรมะของพระตถาคตเจ้า

สาธุครับ

พักให้พอเลยค่ะ การพักใช้ร่างกายเป็นการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่ง

ยืน เดิน นั่ง นอน กิริยาอาการต่าง ๆ เราก็ได้ธรรมอย่างหนึ่ง ๆ คือรู้ทุกข์

การพักกาย เมื่อพิจารณา ก็จะเห็นทุกข์ ของกายในรูปแบบหนึ่งเช่นกัน

วัย = เสื่อม
เจริญวัย ก็คือ การเจริญของความเสื่อม การไปถึงความเสื่อม คืออนิจจัง

ขอบคุณ คุณลูกโป่ง ที่มาเตือน ไม่ให้ประมาทต่อวัย ต่อวันเวลาที่คืบคลาน

ปรารถนาดีเสมอค่ะ

...คุณลูกโป่งดีวัน...ดีคืน...สดชื่นเบิกบาน...
...หายจากอาการเจ็บป่วยไวๆ...นะเจ้าคะ...
...คิดฮอด...กอดบ่ได้...ขอเป็นลมพัดผ่านเบาๆ...