พงพัน เขียน:
1.ส่วนการแสดงกรรมของสัตว์ที่ประทับอยู่ในสุขุมรูป มีรูป ตา หู จมูก ลิ้น กาย ๕ กองนั้นรวมกันเข้าเรียกว่า จิต จึงมี สำนักงานจิต ติดอยู่ในวิญญาณ ๕ กอง รวมกันเป็นที่ทำงานของ จิตกลาง แล้วไปติดต่อกับ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ภายนอก ซึ่งเป็นสื่อติดต่อของจิต ดังนั้น จิต กับ วิญญาณ จึงไม่เหมือนกัน จิตเป็นผู้รู้สึกนึกคิด ส่วนวิญญาณเป็นคูหาให้จิตได้อาศัยอยู่ และเป็นยานพาหนะพาจิตไปเกิด หรือจะไปไหนๆ ก็ได้ เป็นผู้รักษา สุขุมรูป รูปที่ถอดจากรูปหยาบ มีรูปเพศผู้ เพศเมีย รูป ตา หู จมูก ลิ้น กาย อยู่ในวิญญาณไว้ได้เป็นเหตุเกิดสืบภพต่อชาติ เมื่อสัตว์ตาย ชีวิตร่างกายหยาบของภพภูมิชาตินั้นๆ ก็หมดไปตามอายุขัย (ของ) ชีวิตร่างกายหยาบของภูมิชาตินั้นๆ ส่วนชีวิตแท้ รูป ปรมาณู วิญญาณ จะไม่ตายสลายตาม จะต้องไปเกิดตามภพภูมิต่างๆ ตามเหตุปัจจัยของวัฏฏะหมุนเวียนเปลี่ยนไปด้วย
..........ธรรมะที่ติดอยู่กับวิญญาณ มันก็จะกระจายไปกับรูปปรมาณู คงเหลือแต่ความว่างที่คั่นช่องว่างของรูปปรมาณูทุกๆ ช่อง ฉะนั้น 2.โดยปราศจากรูปปรมาณู ความว่างนั้น จึงบริสุทธิ์และสว่าง รวมเข้ากับความว่าง บริสุทธิ์ สว่าง ของจักรวาลเดิม เข้าเป็นหนึ่งเรียกว่า นิพพาน
1. หลวงปู่ดุลย์ หมายถึงว่า ตา หู จมูก ลิ้น กาย ภายนอก เป็นวิญญาณขันธ์ ส่วน จิต ที่มีรูป ตา หู จมูก ลิ้น กาย ๕ กอง ที่เป็นจิตนั้น คือวิญญาณธาตุ หรืออทิสมานกาย หรือกายทิพย์
จิตเป็นผู้รู้สึกนึกคิด = กายทิพย์หรือวิญญาณธาตุ เป็นผู้คิด ส่วนวิญญาณเป็นคูหาให้จิตได้อาศัยอยู่ = วิญญาณขันธ์เป็นคูหาให้จิอาศัยอยู่
2. โดยปราศจากรูปปรมาณู ความว่างนั้น จึงบริสุทธิ์และสว่าง รวมเข้ากับความว่าง บริสุทธิ์ สว่าง ของจักรวาลเดิม เข้าเป็นหนึ่งเรียกว่า นิพพานอธิบายได้ดัวนี้ :
- ความว่างนั้น จึงบริสุทธิ์และสว่าง = นิพพานจิตแต่ละดวง = อาตมัน(อรหันต์)
- รวมเข้ากับความว่าง บริสุทธิ์ สว่าง ของจักรวาลเดิม = นิพพาน = ปรมาตมัน
สิ่งที่หลวงปู่ดุลย์ เทศน์สอนเป็นเรื่องที่คนธรรมดาทั่วไปยากจะเข้าใจได้ ผมก็ไม่อยากบังคับให้ใครเชื่อผม เพราะสิ่งที่หลวงปู่ดุลย์ และผมตีความเป็นความลับของฟ้า
|
คุณคนดีฯ ไม่ไปดูกระทู้นี้บ้าง...
