จิตเริ่มต้นของเราเป็นพุทธะ จิตเริ่มต้นตัวนั้นคือ อสังขตธาตุ ไม่มีจุดเกิด ไม่มีจุดตาย จิตเริ่มต้นตัวนั้นเป็นอมตะ ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร

จิตเริ่มต้นตัวนั้นแหละ ไม่มีราคะ โทสะ โมหะ มันจึงเป็นอมตะ

“....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความกำจัดราคะ โทสะ ความกำจัดโมหะ นี้เป็นชื่อแห่ง นิพพานธาตุ...."
"....ความสิ้นราคะ ความสิ้นโทสะ ความสิ้นโมหะ นี้เรียกว่า อมตภาพ...." (สูตรไหน ไม่รู้)

จิตเริ่มต้นที่ไม่มีราคะ โทสะ โมหะ และเป็นอมตะตัวนั้นแหละ = อัตตา = นิพพานจิต = นิพพานธาตุ

- คนทุกคนในโลก ที่ไม่ใช่พระอรหันต์ ล้วนถูกไวรัสอวิชชา หรือไวรัสกิเลสตัณหา ครอบงำจิตใจ ยังกำจัดไวรัสอวิชชาไม่ได้ ทำให้ไม่รู้ว่าตนเองคือพุทธะ หรือพระเจ้า

- สติปัฏฐาน 4 คือ โปรแกรมฆ่าไวรัสอวิชชาที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ ก่อนหน้านั้น ศาสนาพราหมณ์ค้นพบสมถะกรรมฐาน หรือสมาธิ ซึ่งเป็นโปรแกรมฆ่าไวรัสอวิชชาอีกแบบหนึ่ง แต่โปรแกรมสมถะกรรมฐาน ใช้เวลานานมากกว่าโปรแกรมฆ่าไวรัสอวิชชาด้วยสติปัฏฐาน 4

นอกจากนี้ พระพุทธองค์ทรงสอนให้ใช้ทั้งสมถะและวิปัสสนากรรมฐาน(สติปัฏฐาน 4)ร่วมกัน จึงจะเข้าใจความจริงของโลกและพระนิพพาน เพราะถ้าใช้แค่สติปัฏฐาน 4(วิปัสสนากรรมฐาน) แม้ว่าจะฆ่าไวรัสอวิชชาได้หมด และเข้าถึงพระนิพพาน แต่ก็จะไม่เข้าใจเรื่องโลกและภพภูมิต่างๆในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่
"อัตตา" = แก่นแท้ ที่คุณเคยเป็น สิ่งนั้นไม่มีกิเลสอวิชชา มันจึงเป็นอมตะ เป็นนิรันดร ไม่มีความทุกข์ สิ่งนี้พระพุทธเจ้าเรียกว่า "อายตนะนิพพาน" หรือ "ธรรมกาย"