ในครั้งก่อนพุทธกาล
สมัยที่พระศาสนาของเรายังไม่อุบัตินั้น
สมัยที่พระศาสนาของเรายังไม่อุบัตินั้น
มีสุนัขตัวหนึ่ง ซึ่งในอดีพชาติเคยเป็นมนุษย์
แต่ด้วยในขณะจุติจากภพเดิมนั้น
มีจิตผูกพันอยู่กับคนเลี้ยงโคผู้ที่ให้อาหารแก่ตน
จึงไปเกิดในท้องสุนัข ที่คนเลี้ยงโคนั้นเลี้ยงไว้
เมื่อนางสุนัขคลอดลูก คนเลี้ยงโคเห็นสุนัขนั้นมีลักษณะดี
จึงเลี้ยงดูอย่างดี และพาเจ้าสุนัขไปไหนมาไหนด้วยกัน
ต่อม่า มีพระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่งมาพำนักอยู่ใกล้กับบ้านคนเลี้ยงโค
คนเลี้ยงโคก็นำอาหารไปถวาย ณ ที่สำนักของพระปัจเจกพุทธเจ้า
โดยพาสุนัขนั้นไปด้วย ในระหว่างทางก็ตีต้นไม้หรือแผ่นหินเพื่อไล่สัตว์ร้าย
เจ้าสุนัขนั้น จดจำวิธีทำของคนเลี้ยงโคนไว้
ต่อมา คนเลี้ยงโค ได้กล่าวต่อพระปัจเจกพุทธเจ้าว่า
หากตนไม่สามารถมาพบได้ เมื่อสุนัขนี้มาหา
ก็ขอให้ตามสุนัขไปที่บ้านของคนเลี้ยงโค
วันหนึ่ง คนเลี้ยงโคนั้นก็ส่งสุนัขไปหาพระปัจเจกพุทธเจ้า
เพื่อนิมนต์มาที่บ้านของตน
สุนัขนั้นเมื่อไปถึงสำนักของพระเจกพระพุทธเจ้า
ก็เอาอกหมอบแทบเท้าพระปัจเจกพุทธเจ้า
พระปัจเจกพุทธเจ้า รู้ว่าสุนัขมานิมนต์แทนคนเลี้ยงโค
ก็ออกเดินทางไปบ้านคนเลี้ยงโค
แต่ท่านจะทดลองสุนัข จึงเดินไปทางอื่น
สุนัขก็ยืนข้างหน้า และเห่าเพื่อให้ไปทางบ้านคนเลี้ยงโค
เมื่อไปถึงบริเวณที่คนเลี้ยงโคเคยตีต้นไม้หรือแผ่นหิน
เจ้าสุนัข ก็เห่าเสียงดังๆ เพื่อไล่สัตว์ร้าย
วาระสุดท้าย ของเจ้าสุนัขมาถึง
พระปัจเจกพุทธเจ้า ได้แสดงอาการว่าจะไปที่อื่น
เมื่อเจ้าสุนัขรู้เข้า
ก็เกิดความโศกเศร้าอย่างแรงหัวใจแตกตายและตายลง
แล้วไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
เทวดานั้นจึงได้ชื่อว่า
"โฆสกเทพบุตร"
2500 ปีผ่านไป...เข้าสู่ยุคปัจจุบัน
ยังมีสุนัข ที่คอยตามเห่าพระภิกษุสงฆ์
ทำนองเดียวกับ เจ้าสุนัขของคนเลี้ยงโค อยู่หรือไม่
(ถ้ามี) .....มันเห่าทำไม....?
http://www.84000.org/tipitaka/attha/att ... &i=152&p=3
| ไฟล์แนป: |
|
13922a8.jpg [ 76.27 KiB | เปิดดู 2445 ครั้ง ] |