ท่าน เอ็น-

ส่วน..เอกอน อยากให้ท่านเล่าให้ฟังถึงเรื่อง ฤดูลอกคราบ หง่ะ



อิ อิ ดาร์กี้....

ความคิดที่จะนำไปปลดปล่อย นั่นเป็นความคิด ที่จะเพาะพันธ์งูร้ายให้ทวีจำนวนมากขึ้น
เหมือนพระโพธิสัตว์ ที่ตั้งปนิธาน จะปลดปล่อยสัตว์ อย่างไม่มีจำกัด
พระโพธิสัตว์ จึงได้อยู่ เพาะพันธ์ ไปเรื่อยๆ ไม่จักเข้านิพพาน

ความไม่ข้องติด เพราะรู้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของงูและพิษของงู
จึงไม่เป็นภาระที่จะต้องเลี้ยงดู และไม่ต้องตายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยถูกงูกัด

ไม่อิงอาศัยไม่อ้างกาลเวลา เป็นอกาลิโก

อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

เมื่อรู้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของงูและพิษของงูแล้ว ไม่ไปข้องไม่ไปติดกับงูแล้ว

แล้วผู้ที่ไม่ไปข้องติดหละท่าน ก็ยังอยู่หรือเปล่า ต้องไม่ไปข้องไปติดกับผู้ที่ไม่ไปข้องติดด้วยหรือไม่ อย่างไร

แล้วประตูพระวิหารสุญตาจะเปิดรับตอนไหนหละท่าน โปรดชี้แนะ

สูญาตา เป็นอัตตา เป็นเมือง เป็นวิหาร แล้วล่ะมั๊ง


ผู้ข้องติด ผู้ไม่ข้องติด
เป็นผู้
มีผู้เป็นเกาะ มีผู้เป็นอัตตา

ติดตัวผู้ ก็เดินทางต่อ มีอัตตาเป็นเกาะ ก็ออกแรงให้มากๆๆ พายเกาะ ไปจนกว่าเกาะจะไปถึงฝั่ง

เหอๆๆ

เอาอะไรไปรักษา ความว่างเหรอ

ทายา ติดผ้าพันแผล เอาศีลไปประดับ ไปขัดไปถู ความว่าง

เหอๆๆ ตาหลก

สูญาตา เป็นอัตตา เป็นเมือง เป็นวิหาร แล้วล่ะมั๊งหมายถึง ว่างนะท่าน

ไม่ได้หมายถึง เป็นเมือง เป็นวิหาร แค่เปรียบเทียบค่ะท่าน

เช่นนั้นก็ต้องไม่ไปข้องไปติดกับ...ผู้...ทั้งหลาย ก็ไม่ต้องพายเกาะ อิอิ ขอบคุณค่ะท่าน

จะตัดวงจรปฎิจะ ได้ตั้งแต่ผู้รู้เป็นต้นไป

เดินไป เดินมา หาแนวตัด

อ๊ะจ๊าก เอกอน เดินไปเดินมา เห็นรอยตีนกา ด้วย

รอยตีนกา รอยตีนของกา

อิอิ

อยู่ที่ รู้ ไม่ไปไหน ตัดได้ทุกแนว ละจ้าๆ


อนุโมทนาสาธุจ้า

อนุโมทนาสาธุคร๊าบบ

อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะ...

ที่ชี้ให้เห็นทางแยกระหว่าง...อัตตา กับ อนัตตา และ วิธีขึ้นฝั่ง

ขอบคุณมากมายค่ะ