เรื่องมีว่าผมกับแฟนมีความสัมพันธ์กัน แล้วประจำเดือนแฟนผมก็ไม่มาประมาณช่วงสิงหา ผมได้บอกกับแฟนไว้ว่าถ้ามีเด็กจริงผมก็จะรับผิดชอบเพราะมีงานทำแล้ว มีบ้าน มีรถ (แต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน) แต่ช่วงตั้งแต่สิงหา - กันยา ก็มีเลือดออกมาตลอดเกือบทุกวันเลยนึกว่าอาจเป็นประจำเดือนเพราะอาจเกิดจากการเครียดเลยไม่สนใจ แล้วช่วงเดือนตุลาพ่อผมเสียพอดีกับที่แฟนผมรู้ว่าเธอตั้งท้องแต่เธอไม่ได้บอกผมเพราะเห็นทางบ้านผมกำลังเสียใจอยู่ ส่วนตัวผมช่วงนั้นก็ไม่ค่อยสนใจเธอ จนแฟนผมมาเล่าให้ฟังหลังจากงานศพผ่านไปว่าได้ไปเอาเด็กออกในช่วงเวลาที่จัดงานศพอยู่ ผมรู้สึกเสียใจไม่รู้จะทำไงเรื่องบาปผมรู้ว่าบาปมากแต่ตอนนี้สับสนไปหมดจนถึงตอนนี้ ใครพอมีคำแนะนำไหมครับ

ขอบคุณมาก

เสียใจด้วยนะคะ แต่เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว และไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ คุณควรทำใจและทำบุญ ทำสิ่งที่เป็นกุศล และอุทิศให้กับลูกของคุณ ให้ได้บ่อยที่สุดเท่าที่คุณจะทำได้

ส่วนเรื่องความรู้สึกผิด อย่าให้มันมีเกิดขึ้นในใจเลยค่ะ มันจะทำให้ใจเราเป็นทุกข์ หม่นหมอง คุณอาจเลือกที่จะชวนภรรยาของคุณ ไปนั่งวิปัสสนาส่งผลบุญไปให้ลูกของคุณ แล้วยังช่วยให้จิตใจที่หม่นหมองของคุณดีขึ้นด้วย และหลังจากนี้ก็ควรที่จะเลือกทำแต่ความดีนะคะ

คนที่บาปไม่ใช่คุณ เพราะคุณ

๑. ไม่ได้ทำ
๒. ไม่ได้สนับสนุนด้วยการสั่งให้ทำ
๓. เมื่อเขาทำแล้วคุณไม่ยินดี ดีใจพอใจกับการทำนั้น

เมื่อคุณไม่ได้ทำบาป และได้เคยประกาศแล้วว่าจะรับผิดชอบ คุณจะรู้สึกผิดทำไมครับ

ความรู้สึกผิดแบบไม่รู้เหตุผลนี้แหละคือบาปใหม่ทางใจที่คุณกำลังทำอยู่ เมื่อทราบแล้วพึงระงับเสียโดยเร็ว และหากคิดสงเคราะห์แฟน ก็ชวนกันเจริญกุศล มีการศึกษาพระธรรมที่ถูกต้องของพระพุทธเจ้าไว้เป็นเบื้องต้น จะได้รู้ว่าอะไรควรไม่ควรทำ อะไรถูกผิด เมื่อผิดแล้วจะแก้ไขอย่างไรด้วยปัญญา ไม่ใช่ทำไปด้วยความไม่รู้อีก เช่นการเข้าพิธีแก้กรรมด้วยวิธีต่างๆแปลกๆที่มีเป็นธุรกิจในปัจจุบัน..ยิ่งไปก็ยิ่งบอดเขลาไปเรื่อย ส่งเสริมโมหะและอวิชชาจนหาทางออกลำบาก...รักษาศีล๕อย่างมุ่งมั่นจริงจัง ย่อมได้เกราะป้องกันเวรภัยดีกว่าของขลังทั้งมวลในจักรวาล(เว้นพระนิพพานที่ขลังที่สุด)..
เจริญทาน ไม่ต้องใส่ถังสีเหลือง แล้วอุทิศกุศลแก่เด็กเนืองๆ..ไม่ต้องสงสัยว่าเขาจะได้รับหรือไม่ หน้าที่ีืคือให้อย่างเดียว เขาจะรับไม่รับไม่ใช่หน้าที่ของเราแล้ว..เพราะเขารับหรือไม่รับ เราผู้ทำย่อมได้บุญกุศลไว้เป็นเสบียงครับ..

ขอให้สบายใจคิดถึงบุญดีกว่าครับ..

ยังไงก็ขอให้ทำใจให้สบาย
ไม่กล้าออกความเห็นเรื่องบาปบุญ เพราะด้วยตัวเองยังเป็นผู้ไม่รู้
ดังนั้น เมื่ออ่านผู้รู้มาตอบก็โล่งใจไปกับคุณด้วยนะ ที่คุณไม่ใช่ผู้ทำบาป

เพื่อความสบายใจอีกก็ไปทำบุญให้กับคุณพ่อและลูกที่เสียไปด้วยก็ได้นะคะ

...ถ้าท้องมันโตขึ้นมาผู้หญิงเขาเสียชื่อ...ก็แล้วทำไมไม่แต่งงานกันให้เรียบร้อยก่อน...
...ถึงจะชิงสุกก่อนห่ามไปแล้ว...ก็ตบแต่งกันให้ออกหน้าออกตากันไปเลยดีไหมคะ...
...จะได้รู้รับผิดชอบด้วยกันทั้งสองฝ่าย...ผู้หญิงก็จะได้ไม่คิดไปทำบาปกรรมแบบนั้นอีก...
...เห็นจะดีกว่ามานั่งเสียใจว่าเอาเด็กออกอีกแล้วอ่ะค่ะ...ก็ไม่มีใบรับประกันนิ(ทะเบียนสมรส)...
...รึเธออาจจะคิดและกลัวไปว่าคุณจะไปแต่งงานกับคนอื่นตอนเธอตั้งท้องอยู่ก็ได้...ใครจะรู้...

ขอโทษที่ต้องบอกตรงๆว่าบาปมากค่ะ การที่วิญาณนึงจะมาเกิดเป็นคนนี่ไม่ง่ายนะคะ คุณไปทำบุญด้วยการถือศีลทำสมาธิและวิธีอะไรอีกก็ได้ แล้วแผ่อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขา อธิษฐานขอให้เขาได้มาเกิดเป็นคน