ไปสวนฯมาเหมือนกันวันนั้น รู้สึกจะเป็นวันแรกที่เปิดสวนฯนับตั้งแต่วันเกิดเหตุการณ์ต่างๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นวันพฤหัสบดีหรือเปล่านะ ทั้งที่เป็นวันทำงาน แต่หลายๆคนต่างลางานเพื่อไปกราบหลวงพ่อปราโมทย์..คนงี้แน่นศาลาเชียวว จนเราเองยังตกใจเพราะเคยไปแต่วันหยุด พอสัปดาห์ต่อๆไปกลุ่มของพวกเราก็รวมตัวกันนำผ้าไตรชุดใหญ่ไปถวายหลวงพ่อกันอีก..ไปคราวนี้นะต้องตกใจอีกเพราะมีรถบัสคันใหญ่ มาจอดรอคิวหน้าสวนสันติธรรม ปรากฏว่ามาจาก พิษณุโลก อนุโมทนาสาธุการจริงๆ กับเหล่าผู้ใจบุญที่ศรัทธาหลวงพ่อปราโมทย์ และเดินทางมาหลายร้อยกิโลเมตร
ทุกวันนี้ก็ยังเดินทางไปกราบหลวงพ่อปราโมทย์เรื่อยๆอยู่..ตอนเกิดเหตุการณ์แรกๆ ก็กระหยิ่มยิ้มในใจกันว่า คราวนี้คนคงไปฟังธรรมหลวงพ่อน้อยลง เราจะได้ถือโอกาสอันนี้ได้สอบถามปัญหาเกี่ยวกับการภาวนาของเราได้ง่ายๆ ที่ใหนได้ไปเมื่อใหร่ก็เยอะเช่นเดิมทุกที หลวงพ่อต้องกำชับแทบทุกครั้งว่า
"หากใครไม่จำเป็นจริงๆไม่ต้องยกมือถามนะให้คนที่เขาจำเป็นถาม"
ตอนเกิดเหตุการณ์ปะทุครั้งแรก เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เข้าไปนั่งรอฟังธรรมจากหลวงพ่อที่ศาลาลุงชินก่อนไปก็กรุ่นๆ ได้ข่าวเกี่ยวกับหลวงพ่อปราโมทย์และบ้านอารีย์ จากกลุ่มกัลยาณมิตรทางธรรมที่เป็นทั้ง จนท.บ้านอารีย์ และ เหล่าอาสาสมัครที่บ้านอารีย์มาบ้างล่ะ เมื่อเกิดเหตุการณ์ต่างๆที่ศาลาลุงชินในเช้าวันนั้นจึงไม่ได้เป็นข่าวแปลกใหม่อะไรแต่ก็สงสารคนหลายๆคนที่ต่างแสดงความลำบากใจว่า
"ไม่เคยไปสวนฯจะไปอย่างไรเนี่ยหากจะฟังธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์ เพราะเคยมาแต่ศาลาลุงชิน"
อาสาสมัครบ้านอารีย์ ผู้หนึ่งที่ใช้เวลาวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ช่วยงานที่ห้องสมุดธรรมะบ้านอารีย์เป็นประจำนั่งร้องไห้เบาๆข้างๆเราโดยไม่มีคำพูดใดๆ ออกมา (ส่วนอาสาหลายๆคน และ จนท.ที่บ้านฯที่เรารู้จักก็ต่างลาออกส่วนอาสาฯก็ไม่ได้เข้าไปช่วยงานที่นั่นกันอีกเลยก็เป็นการจากกันด้วยดี)
ทุกวันนี้กลุ่มของพวกเราและคนอื่นๆที่แม้ไม่รู้จักแต่ไปฟังธรรมจากหลวงพ่อบ่อยๆจนคุ้นหน้าตากันก็ยังพบเจอกันที่สวนฯแทบทุกครั้ง
.......................................................................... ด้วยความเคารพในสิทธิอันมีเสรีในการนำเสนอข้อมูล..เราก็อยากนำเสนอบางมุมบ้างแม้จะไม่ใช่ทางเดินเส้นเดียวกันก็ตาม หวังว่าคงไม่เป็นไร เพราะนานๆทีเราจะอยากนำเสนอบ้าง (เกี่ยวกับเรื่องของหลวงพ่อปราโมทย์) .......ธรรมะสวัสดี 
.