จากกระทู้ การเป็นพระโสดาบัน
viewtopic.php?f=1&t=32666
Joyly เขียน:
นิดหนึ่ง เขียน:
การบรรลุธรรม บรรลุมรรคผลนี้ ท่านว่าเป็น ปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะตน คนอื่นจะไปตามรู้ตามเห็นเป็นไปไม่ได้ เหมือนกินข้าว "อิ่ม" ก็รู้ ไม่ต้องไปถามใคร ถ้ายังถามนั่นถามนี่ แสดงว่ายังไม่ "อิ่ม" นะค่ะ
เคยอ่านผ่านเหมือนกันคะ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นหลวงปู่ดุลย์ ท่านกล่าวไว้
เรียนถามเพราะติดใจว่า หากมรรคผลนิพพาน เป็นปัจจัตตัง
แล้วพระพุทธเจ้าและพระสาวก ท่านสอนเราให้รู้ให้เข้าใจได้อย่างไรคะ
ขอถามทุกท่านนะคะ ไม่เฉพาะคุณนิดหนึ่ง ขอบคุณคะ
ขออนุญาติ จขกท ก่อนนะคะ
"ปัจจัตตัง" ความรู้เฉพาะตน คืออย่างไร
"ความรู้เฉพาะตน คือ อธิบายให้ตนเข้าใจหายสงสัยได้ แต่อธิบายให้คนอื่นเข้าใจหายสงสัยไม่ได้
ได้แต่เปรียบเทียบและอุปมาอุปมัยให้ฟังเท่านั้น"
เช่น กินข้าว กินน้ำ อิ่ม
คำว่า อิ่ม นี้ เป็น "ปัจจัตตัง" ความรู้เฉพาะตน ต่างคนต่างรู้
ต่างคนต่างเข้าใจ ไม่มีใครถามใครว่า อิ่ม คืออย่างไร เป็นอย่างไร แม้เด็กๆ ก็ไม่ถามกัน
จะอธิบาย ให้เข้าใจได้ ก็ต้องเปรียบเทียบและอุปมาอุปมัยให้ฟัง คือ
ไม่อิ่ม คือ พร่องอยู่ ยังไม่เต็ม ใส่เข้าไปได้อีก เหมือน แก้วน้ำที่พร่องอยู่ แก้วที่ยังไม่เต็ม สามารถเติมน้ำได้อีก
อิ่ม คือ เต็มแล้ว ไม่พร่อง ใส่อีกไม่ได้ เหมือนแก้วน้ำที่เต็มแล้ว ไม่พร่องเพิ่มอีกไมได้ ใส่เข้าไปก็ล้นออกมา
อย่างนี้แหละเรียกว่า "ปัจจัตตัง" ความรู้เฉพาะตน คนอื่น ท่านอื่น อาจจะอธิบายเป็นอย่างอื่นได้เพราะเป็น ปัจจัตตัง
พระพุทธองค์และสาวก ผู้มีปัญญา ท่านสั่งสอนทั้งแบบอุปมาอุปมัยและเปรียบเทียบให้พุทธบริษัทเข้าใจยิ่งๆ ขึ้นไป
หากคุณ Joyly หรือทุกท่านได้อ่าน มิลินทรปัญหา จะได้เห็นการเปรียบเทียบและอุปมาอุปมัยชัดเจน
ขอบคุณที่ถามนะค่ะ สาธุ..
