คือว่าแฟนเราเขาเป็น vegetarian แต่เราไม่ได้เป็นอย่างเขา. เราก็เลยมีปากเสียงกันบ่อยๆ ในเรื่องนี้.
เวลาไปทานข้าวด้วยกัน หรือไปทานข้าวที่บ้านพ่อแม่ของเขา และของเรา เขาก็จะไม่ทานด้วย เพราะว่าเขาทานแบบเราไม่ได้. เขาก็จะนั่งมองเราทานข้าว และบางครั้งเขาก็จะไปหาอะไรทานเองคนเดียว. เราเองก็รู้สึกอึดอัดใจที่เป็นแบบนี้ เพราะรู้สึกว่าเราไม่เป็นครอบครัวเลย. ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา 2 ปี เราสองคนไม่เคยทานข้าวด้วยกันเลย...

เราเคยขอร้องให้เขาทานปลา แต่เขาก็ไม่ทำ เราเองก็ไม่อยากบังคับ เพราะกลัวบาป. เราอยากให้เขาทานแค่ปลาอย่างเดียว แต่ก็ไม่อยากบังคับเขา เราควรทำไงดี. เราจะบาปมากไหมที่ทำแบบนี้....

ต่างคนต่างทาน กระเพาะของใครก็เป็นของผู้นั้น
เจ้าของกระทู้ คิดเองเออเอง .... อยู่กับวิปโยค สัมปโยค ไปใย

vegetarian ก็มีทางออกเรื่องโปรตีน เรื่องกรดอมิโน เรื่องวิตะมินต่างๆ ถ้าท่านเจ้าของกระทู้ไม่เห็นทางออก ก็ลองศึกษาเกี่ยวกับชีวิตของผู้ถือมังสวิรัติ และวางใจ ไม่ตามยินดี ไม่ตามยินร้าย ไม่มีอคติใดๆ

ทำได้ดังนี้ ชีวิตครอบครัวก็จะกลับมาดีดังเดิม.... "เพียงแต่เข้าใจซึ่งกันและกัน"

แฟนผมเป็น นางยักษ์ เอ้ย...เป็นนางฟ้าครับ กินทุกอย่างที่ขวางหน้า
ผมยังไม่(กล้า)พูดสักคำ กลัวเธอสาปให้เป็น จิ้งจกตุ๊กแก อิอิ
(เพราะผมไม่ชอบกินตับ)

กินผักหรือไม่กินผัก ไม่เห็นเป็นไร นอกบ้านก็ต่างคนต่างกิน
อย่าบอกนะว่า ผูกแขนติดกันไปไหนไปด้วยกันตลอดนะ

ตามใจกันวันละนิดจิตแจ่มใส นะจ้ะทูนหัว

เดี๋ยวจะแถม 40 ให้ซักขวด

โอ๋ ๆ ๆ ๆ ได้จ้ะ ตกลง ๆ ๆ จะส่ง Fax ไปให้เดี๋ยวนี้แหละ