แล้วทีนี้..คิดดูซิ..แค่การทำงานแบบรูทีน..ของเวทนา..สัญญา..สังขาร..วิญญาณ..เพียงพอกับการปกป้องรูปมั้ย??

เดินไปเหยียมหนาม..ก็ชักเท้าหนี้
หินลอยมา..ก็ก้มหัวหลบ
..ฯลฯ..

แล้ว..เจ็บไข้ได้ป่วย..ละ..จะกันยังงัย??

..จิตปนเปื่อนของเอกอน..ก็สร้างแรงจูงใจด้วย..ตัณหา..มาช่วย

อาหาร..อย่างเดียวไม่พอ...ต้องอาหารดี..นี้งัย..มีดีก็เลยมีไม่ดี
บ้าน..ก็ต้องดี..
เสื้อผ้า..ก็ต้องของดี
ยา..ก็หาของดี

เรียกว่า..มีตัณหา..มาเป็นแรงจูงใจ..

:b32:
แล้วเมื่อไร..จะเข้าเรื่องของฉัน..ใช่มั้นเอกอน

ใกล้แล้ว ๆ

สมุทัย เป็นเหตุแห่งทุกข์เสมอ และเป็นการงานของจิตโดยตรง
จะกล่าวว่า จิตรู้เกิด-รู้ดับ เป็นสมุทัยก็็คงไม่ใช่ไปเสียทั้งหมด เพราะในขณะแห่งวิปัสนาจิตทำงาน จิตก็รู้เกิด-รู้ดับเหมือนกัน ถ้าจะแสดงโดยธรรมชาติของจิตเองว่าทำการปรุงแต่งเป็นสมุทัย ก็กล้อมๆแกล้มถูๆไถๆ ไปได้โดยต้องยอมรับว่าเนื้อหานั้นไม่บริบูรณ์

จิตรู้เกิด-รู้ดับ รู้ไม่เกิด-ไม่ดับ เป็นมรรค อย่างนี้น่าจะครอบลงไปเพื่อคลุมทั้งสมถะวิปัสสนาลงไป
ผลที่ได้ จึงเป็นนิโรธ คือไม่กักกั้นอาสวะไว้ในจิต และทำลายทิฏฐิทั้งปวงได้

การแสดงธรรมแบบนี้ ไม่ควรแสดงให้แพร่หลาย ... เพราะพยัญชนะคลุมเคลือ อรรถไม่กระจ่าง
แสดงเฉพาะกลุ่มรู้กันเองภายในก็พอ

เดี๋ยวคอยดูสิ่ พ่อตับหวาน อีกคน...
ดีนะ...ช่วงนี้เงียบ ๆ ไป ไม่เอางูเขียวมาแกล้งเอกอน...
ไม่เอา ไม่พูดถึง เดี๋ยวโผล่.....

หนังสือชื่อว่าอะไรหรือครับ คุณเอรากอน
เนื้อความโดยรวมเป็นอย่างไรครับ

รบกวนขอความรุ้หน่อยครับ