ผมขอถามทุกๆท่านหน่อยนะครับว่า ระหว่างคนที่รู้ บาป บุญ คุณ โทษ กับคนที่ไม่รู้ บาป บุญ คุณ โทษ
ใครจะกระทำบาปได้มากกว่ากัน

ในมิลินทปัญหา พระนาคเสนได้เปรียบเทียบไว้
คนนึงรู้ว่าหินที่อยู่ตรงหน้าร้อนแต่จำเป็นต้องจับมัน จึงจับมันอย่างระมัดระวัง
กับอีกคนไม่รู้ว่าหินที่อยู่ตรงหน้าร้อนหรือไม่ เอามือไปกำมันด้วยความไม่รู้
คิดว่าใครจะเจ็บหนักกว่าล่ะครับ?

กรรมชั่ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า

เพราะไม่ว่า กรรมอะไร มันมาตอบสนอง ทำให้เกิดผัสสะ
ตราบใดที่ยังมีขันธ์5 อยู่ ตราบนั้น หนีไม่พ้น ผัสสะ
กายตาย ทอดร่างเป็นทรากศพ แต่ ขันธ์5 ไม่ตายไปตามกาย
ขันธ์5 ยังไปตามวิถีของมัน ท่องไปในวัฏฏสงสาร หาจุดต้นจุดปลายไม่เจอ
เรามิอาจบังคับขันธ์5 ได้ เพราะขันธ์5 ไม่ใช่ของเรา เราไม่ใช่ขันธ์5
ขันธ์5 ไม่มีการเคลื่อนที่
ขันธ์5 เกิดขึ้นเป็นธรรมดา
ขันธ์5 ดับลงเป็นธรรมดา
ขันธ์5 เป็นสิ่งที่มีจริง

เค็มมาก เค็มน้อย ไม่สำคัญเท่าว่ามันก้คือ ความเค็ม
บาปมากบาปน้อยไม่สำคัญเท่ากับว่ามันคือบาป

พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าอย่าประมาทในอกุศล
เพียงเพราะเห็นว่าเป็นของเล็กน้อย
เห้นว่าเล็กน้อยก็ประมาท ไม่เพียรละ


เช่นเดียวกันกับกุศล ท่านก็ไม่ให้ประมาทว่าน้อย
เห็นว่ากุศลเล็กน้อย ก็ไม่เพียรเจริญ

ถูกใจกับความคิดเห็นที่สองจังครับ

กับปัญญาบารมีพระนาคเสน

บาปไม่บาปมันขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม