หากมองตัวเองให้ดีแล้วพบส่วนที่ไม่ดีของตัวเองจนเกิดเป็นความไม่พอใจในตัวเอง
และไม่พอใจตัวเองอยู่ได้เรื่อยๆ...........นั่นก็อาจเป็นเพราะเราไม่ใช่คนยอมหลงตนเองได้โดยง่าย

เฮ้อ...โล่งอก... คราวหน้าต้องชัดเจนหน่อยนะ..ตะเอง..

อิอิ..ไม่ได้กินเสียละ..เอาไว้ตอนไม่อยากรู้แล้วจะบอกนะ..
หรือไม่ก็ต้องหลายๆ เน๊อะ..

มันเป็นธรรมดาครับ...คนเราส่วนมากมักไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่หรอก

ยกตัวอย่างง่ายๆ....เวลาแทงหวยแล้วไม่ถูก ก็ไม่พอใจ แต่พอถึงงวดที่แทงถูก ก็ไม่พอใจอีก คิดว่าน่าจะแทงให้มากกว่านี้ ที่ได้มานี่ยังน้อยไป ควรจะได้มากกว่านี้...นี่ก็เป็นตัวอย่างนึงที่มีให้เห็นกันทุกๆ 15 วัน

ส่วนวิธีแก้ไขก็ จงพอใจในสิ่งที่ตนมี

พูดเล่นๆนะครับทวนความจำ

คือพวกเรามักพูดกันว่า รูปนาม ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัว ตน เรา เขา เป็นไตรลักษณ์ คือ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ฯลฯ
แล้วความคิดนั่นน่าใช่เราไหม

ได้โปรด... เห็นใจคนที่เขาเฝ้ามองคุณ และห่วงใยคุณอยู่...ด้วยเถิด....
จงลืม...และจงเริ่มใหม่...และจงเรียนรู้ที่จะก้าวไปเป็นผู้ที่มั่นคง/นิ่ง/เข้มแข็งในจิตใจ...ให้ได้...ผมชอบประโยคนี้จังหรือเราจะอ่อนแอเกินไปนะ