กรรม...บางอย่างไม่มีเจตนาก็เป็นกรรมได้

ต่างกับศีล..หากขาดเจตนา..ศีลอาจจะแค่ด่างพร่อยแต่ไม่ขาด

ศีลเป็นซับเซ็ตเล็ก ๆ ในเรื่องของกรรม ..กรรมเป็นเรื่องที่กว้างใหญ่มาก..จนพระพุทธองค์ทรงจัดเป็นอจินไตยสำหรับผู้ที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้า

ลูกบางคน..ศีล5 ครบ..แต่มักทำความลำบากใจให้แก่พ่อแม่...นี้ก็เป็นอกุศลกรรมได้

คุณกบครับ ผมก็ไม่ทราบว่าคุณรู้หรือเปล่าว่า ลักษณะการแสดงความเห็นที่เขาเรียก
การตีความหรือโต้ธรรมเป็นอย่างไร แต่ดูจากความเห็นของคุณแล้ว ผมบอกได้คำเดียวว่า
มันใช้ไม่ได้ครับ ลักษณะความเห็นของคุณมันเป็นการพูดลอยๆ ไม่มีตัวอย่าง อย่าว่าแต่ตัว
อย่างเหตุผลยังไม่มีเลย แต่ไม่เป็นไรครับผมจะพยายาม ทำใจตอบๆไปบางที่อาจทำให้
คุณหูตากว้างไกลขึ้น

คุณกบ ผมว่าคุณไปทำความเข้าใจ กับบัญญัติที่เรียกว่า " กรรม"เสียใหม่นะครับ
ดูจากคำพูดของคุณ สงสัยคุณจะเข้าใจว่า กรรมเป็นสิ่งชั่วกระมั้ง
ผมจะบอกความหมายของกรรมให้ คนเรานับตั้งแต่เกิดมาก็มีกรรมมีการกระทำแล้ว
ครับ กรรมในศาสนาพุทธหมายถึง การกระทำที่เกิดจาก กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม
การเดินการขยับตัว การพูด การคิดล้วนมีผลกรรมทั้งนั้นครับ

ส่วนเรื่องกรรมดีกรรมชั่ว มันก็เป็นส่วนหนึ่งของกรรม
แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า กรรมใดที่ทำลงไปแล้วต้องชดใช้
ที่นี้เราก็ต้องมาดูในเรื่องของศีลหรือพระวินัย
แล้วพวกเราเป็นชาวพุทธท่านว่าต้องรู้เรื่องศีล แต่จะรู้ในระดับไหน
มันก็เกี่ยวกับฐานะที่เป็นอยู่ อย่างเช่นปุถุชนก็ถือศีลห้า
สรุปเรื่องศีลคือ ข้อกำหนดว่า กรรมใดมิควรกระทำ เมื่อทำลงไปแล้ว
จะเป็นบาปต้องมีโทษและชดใช้ ส่วนมีโทษแค่ไหนเพียงใดก็ต้องไปดูต่างหาก
แต่ที่แน่ๆเราต้องรู้เรื่องศีลหรือข้อห้ามก่อน เรื่องเจตนาหรือไม่ เราก็ดู
จากตรงนี้ คือห้ามแล้ว รู้แล้วยังทำเขาเรียกเจตนา

ศีลที่คุณบอกเป็นเพียงซับเซ็ตเล็กๆ ฟังดูแล้วมันเหมือนกับคุณไม่เห็นความสำคัญ
ผมจะบอกให้ครับว่า ศีลมีความสำคัญที่สุด มันเป็นองค์ประกอบของกรรม เป็นสิ่งที่คอยชี้
ให้คนที่จะกระทำกรรมมีเข็มทิศคอยบอกว่าสมควรกระทำไปในทางไหนครับ
การกระทำไม่ว่าดีว่าชั่ว เมื่อกระทำลงไปแล้วย่อมมีผลให้เกิดกรรม
แต่ศีลคือข้อห้ามซึ่งมีผลไม่ให้กระทำและไม่เกิดกรรมครับ

เรื่องอจินไตยนี่ผมว่า อย่าเอามาใช้แบบฟุ่มเฟื่อยไร้ทิศทางแบบนี้ซิครับ
เขามีข้อกำหนดไว้แล้วว่า อย่างไรเป็นอจินไตย ไม่ใช่ว่าเราไม่สามารถตอบคำถามนนั้นๆได้
อันเหตุที่เกิดจากความไม่รู้ของเราเอง แล้วมาพูดว่าเป็นอจินไตย ดูแล้วมันน่าขำครับ

ลักษณะการแสดงความเห็นแบบนี้ไงที่ผมบอกว่า การกล่าวลอยๆไร้เหตุผล
อะไรล่ะครับที่ลูกที่มีศีลห้าครบทำแล้วลำบากใจพ่อแม่
อย่าลืมดูตัวพ่อแม่ด้วยนะครับว่า สิ่งที่ไม่สบายใจนั้นมันอยู่ในศีลในธรรมมั้ย
มิใช่ว่าพ่อแม่ไม่มีศีล แล้วมาไม่สบายใจกับลูกที่มีศีลห้าครบ
อกุศลกรรมที่ว่ามันเป็นของลูกหรือพ่อแม่กันครับ
ผมว่าก่อนแสดงความเห็นกรุณาตั้งสติหน่อยก็ดีครับ

กรรมคือผลที่เกิดจากการกระทำครับ ถ้าจะเอาเรื่องบาปมากล่าวว่า
ทำแล้วสบายใจคือกุศลกรรม ทำแล้วไม่สบายใจเป็อกุศลกรรม ผมว่ามันใช้ไม่ได้ครับ
สิ่งที่คุณกล่าวคุณเอาเรื่อง ที่ไปกระทบคนอื่นทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน มารวมกับ
ผลที่คุณสบายใจหรือไม่สบายใจไม่ได้ครับ

เรื่องผลที่เป็นความสบายใจหรือไม่ จะต้องเป็นตัวของคุณกระทำโดยไม่กระทบคนอื่น
มันถึงจะเข้ากฎอันนี้ สมมุตินะครับว่า คุณไปเห็นคนอื่นที่แต่งตัวสกปรกไม่เรียบร้อย
แล้วเกิดความไม่พอใจอยากตำหนิ คุณจึงเดินไปว่ากล่าวเขาแล้วรู้สึกสบายใจขึ้น
การกระทำของคุณ เขาเรียกเป็นกุศลกรรมมั้ยครับ
บาปหรือไม่บาปมันเกิดจากการ ไปกระทำการใดแล้วส่งผลให้ผู้อื่นเดือดร้อนหรือไม่พอใจครับ
ไม่ใช่การที่ตัวเองทำอะไรไปแล้วสบายใจหรือไม่

อ้าว! อะไรกันครับ ทำไมพูดแบบนี้ครับ ใช่ครับสิ่งที่ทำไปแล้วมันแก้ไม่ได้
แต่รู้จักคำว่า สำนึกผิดมั้ยครับ การสำนึกผิดนี่แหล่ะครับเป็นสิ่งที่
แก้ไขในสิ่งที่ได้กระทำให้เบาบางลงครับ แล้วเราจะสำนึกผิดได้ด้วยวิธีไหน
เราก็ต้องดูว่า ผลของการกระทำไปกระทบอะไรและถึงใครบ้าง แล้วก็ทำหรือแก้ตรง
จุดนั้นครับ

กระผมขอแสดงทัศนะ นะขอรับ...ถูกไม่ถูกไม่รู้

กระผมตัดประเด็นถวายพระหรือไม่ออกไปก่อน

กระผมว่าผิด...โทษฐาน ขโมยของขอรับ

เพราะเรายังไม่ได้ขอเจ้าของเขาเลย...ถึงจะเป็น ของญาติพี่น้อง..เราก็ต้องถามก่อน..จะใช้ความสนิทเนียนกินมิได้

เบื้องต้น เขาบอกแล้วว่าฝากคุณย่า แสดงของนั้นเป็นของคุณย่า....ถึงจะทราบว่าคุณย่าอย่างไรก็ให้ทาน..ก็อดใจทานแล้วขอคุณย่าให้ท่านอนุญาติก่อนสิขอรับ....เราก็จะได้ไม่ต้องปวดหัวว่าผิดศีลขอประเด็นซับซ้อนข้อไหนให้ปวดหัว.....

ขอออกตัวก่อนเป็นผู้ไม่มีปัญญาคะ

แต่ก่อนสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าบอกว่า คนเกิดเพราะไม่รู้ คนไม่รู้นี่แหละทุกข์คะ
ผู้ไม่รู้ทำผิด ก็เพราะไม่รู้ แต่จะทำผิดไปเรื่อยๆคะ เป็นอินฟินีตี้คะ จนกว่าเขาจะรู้คะ
แต่ผู้ที่รู้ว่าทำผิด บาปสิ่งแรกจะเกิดที่ใจเขาคะ เหมือนนรกในใจ
จะบาปไม่บาปสนใจไปใย กาจะรู้หรือไม่สนใจไปใย
สิ่งที่น่าสนใจคือธรรมะ ที่ทำให้เราเป็นผู้รู้

เมื่อรู้ว่าผิด ไม่ทำอีก นั่นคือทางที่ถูกคะ

ผลจารการกระทำเรียกว่าวิบากครับ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า เล่นง่ายจังเลยนะคร้าบ
คิดกันง่ายๆแบบคุณผมว่าปานนี้เขาบรรลุกันหมดแล้ว
ถามหน่อยเปิดพจนาณุกรมนานมั้ย เรื่องมันตั้งสองสามวันแล้ว
ขอหัวเราะอีกที ฮ่า ฮ่า ฮ่า

วิบากคีอผลของกรรมครับ ถ้าคิดให้ลึกลงไปอีกหน่อย
วิบากคือผลของ กรรมดี กรรมชั่วครับฮ่า ฮ่า ฮ่า

ผมจะบอกให้ครับคำตอบของคุณมันเป็น ผลจากคำตอบของคนที่ไม่พิจารณาในสิ่งนั้นๆ
เห็นอะไรมาก็ลอกมาตอบโดยขาดความเข้าใจอย่างถ่องแท้

ที่ผมตอบมานั้นมันถูกหลักของพุทธศาสนาที่ว่าด้วยเหตุปัจจัยโดยตรง
ผมถามคุณหน่อย ถ้าไม่มีการกระทำจะมีกรรมเกิดขึ้นมั้ยครับ
ดูตามให้ดีนะว่ามันเป็นมาอย่างไร
การกระทำ>กรรม>วิบากดีหรือชั่ว
หวังว่าคงเข้าใจน่ะ

คุณเล่นเอาธรรมะของพระพุทธเจ้ามากล่าว แบบผิดๆแบบนี้ก็แย่ซิครับ
ความไม่รู้ในความหมายของพระพุทธเจ้าคือ อวิชา
นั้นคือการที่เราไม่รู้ในสิ่งที่เป็นจริงของธรรมชาติ มันเป็นไตรลักษณ์
หลงไปยึดติดกับสิ่งต่างๆแล้วทำให้เกิดทุกข์
มันไม่ใช่แบบที่คุณบอกว่าผู้ไม่รู้ทำผิดเพราะไม่รู้
อ่านแล้วอยากหัวเราะให้ฟันร่วง

ฟันร่วงไปซี่หนึ่งแล้วนะ..

ใช่แล้วครับ คนที่คิดง่ายๆเขาบรรลุไปกันหมดแล้วครับ

ที่ยังวนเวียนอยู่ก็เพราะคิดยากๆนี่แหละ

คิดยาก ๆ ก็ไม่ว่า...คิดบ้า ๆ นี้ซิ..ฮ่าตึม