อันนึ้แล้วแต่ความต้องการของแต่ละคนครับ บางทีต้องดูทั้งสถานที่และโอกาส แต่ถ้าสามารถจุดได้ก็ดีครับเพราะเป็นการบูชาด้วยสิ่งของ(อามิสบูชา)ถ้าเป็นห้องพระก็น่าที่จะจุดธูปนะครับ แต่ถ้าไม่มีห้องพระก็คงไม่ต้องก็ได้ครับเพราะเดี๋ยวควันธูปไปรบกวนผู้อื่นทำให้ผู้อื่นมีจิตอกุศลขึ้นมาได้ครับ แต่สาระสำคัญของการสวดมนต์ไม่ได้อยู่ที่จุดหรือไม่หรอกนะครับเพราะเราไม่ได้ทำพิธีอะไร แต่สาระสำคัญอยู่ที่ว่าเวลาสวดนั้นจิตน้อมรำลึกถึง คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ หรือไม่เพราะถ้าเรารำลึกถึงบทสวดมนต์แต่ละบทจิตของเราก็จะเกิดศรัทธาในพุทธศาสนามากยิ่งขึ้น จิตเราก็จะยึดเอา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นสรณะ(ที่พึ่ง)ทางจิตวิญญาณเรา เพราะอาหารกายคือข้าว แต่อาหารทางจิต(วิญญาณ)คือพระธรรมครับ ตอนนี้ผมก็สวดมนต์ทุกวันก็ไม่ได้จุดธูปครับเพราะไม่มีห้องพระก็เลยไม่สะดวก หรือแม้กระทั่งจะสวดออกเสียงหรือสวดในใจก็ตามก็ได้อานิสงส์เท่ากันครับ เพียงแต่ควรดูเวลาและสถานที่นั้น ๆว่าเป็นอย่างไรก็ต้องพิจารณาดูกันเองครับ แต่ถ้าจะให้ดีถ้าสามารถสวดออกเสียงได้จะดีที่สุดครับ เพราะการออกเสียงทำให้เราได้ยินเสียงของเราในขณะที่สวดจะทำให้เราเกิดสมาธิขึ้นมาได้ครับ แต่ต้องไม่ดังจนเกินไปและไม่สวดเร็วมากเกินไปนะครับ เพราะถ้าสวดแบบนั้นจะไม่เกิดสมาธิครับ และที่สำคัญเลยครับเวลาสวดมนต์เสร็จแล้วให้แผ่เมตตาให้กับตัวเองก่อนแล้วก็แผ่เมตตาให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลาย และถ้าเป็นไปได้อีกก็ควรจะแผ่ให้กับเจ้ากรรมนายเวร คนที่เรารัก คนที่เราไม่รักหรือคนที่เราเกลียดด้วยจะดีมากๆครับ เพราะถ้าทำทุกวันเป็นประจำเวลาเราไปไหนก็จะไม่ค่อยมีใครคิดร้ายกับเรา มีแต่คนที่ดีอยู่รอบๆตัวเรานั่นก็เป็นเพราะว่าเราได้แผ่เมตตาให้กับทุก ๆสิ่งที่เกิดมาเป็นเพื่อนร่วมโลก มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกันทุกคนครับ
