คือว่าผมไปปฏิบัติธรรมมา 2 ที่เป็นแนวสมถะที่กำหนด พุธโธ่ ตลอด และอีกที่หนึ่งกำหนดทุกอริยาบทตลอด
ผมเลยประยุกต์ โดยใช้การกำหนดทุกอริยาบทในการเดินจงกรม และ ตอนนั่งสมาธิกำหนดแต่พูธโธโดยไม่สนใจอริยาบทอืนเลยอะครับ ไม่ทราบว่าผิด (ทำแล้วจะเกิดผลอะไรไหม เพราะคิดขึ้นเอง)

สวัสดีค่ะ คุณsomamomiji
ในการปฏิบัติธรรมนั้นมีแนวทางการปฏิบัติได้หลายทางการที่บุคคลจะเลือกใช้วิธีใดนั้นให้ไปดูที่ผลการปฏิบัติ ถ้าปฏิบัติแล้ว จิตเป็นสมาธิตั้งมั่น
หรือลด ละ ปล่อยวาง ได้มากขึ้น ความทุกข์ลดลง ก็ให้เลือกปฏิบัติแนวนั้น
ดังนั้นในกรณีของคุณถือว่าไม่ได้ปฏิบัติผิดหลักอะไร คุณจะเลือก เจริญวิปัสสนาอย่างเดียว หรือ เจริญสมถะอย่างเดียว หรือจะเจริญสมถะสลับไป
กับการวิปัสสนาก็ได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับจริตของแต่ละคน บางคนมีปัญญานำ บางคนมีสมาธินำ บางคนมีศรัทธานำ
โดยส่วนตัวผู้ตอบปัญหาเอง ก็ใช้วิธีเจริญสมถะสลับไปกับการเจริญวิปัสสนา คือระหว่างวันจะเจริญวิปัสสนาตามรู้กายรู้ใจในทุกอิริยาบท
ก่อนนอนสวดมนต์เสร็จก็จะเจริญสมถะภาวนาโดยการกำหนดคำบริกรรม พุธ โธ เพื่อให้จิตมีสมาธิตั้งมั่นเข้าสู่ฌาน
ขอเจริญในธรรมค่ะ

ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม

เราจะรู้ได้ไงว่าเราเหมาะกับจริตแบบไหนอะครับ

ให้ปล่อยความฟุ้งซ่านและความอยากในการปฏิบัติออกไปด้วยครับจึงจะดี
และอยู่กับคำภาวนาให้ได้นานๆ

ถูกจริตทำแล้วดีขึ้น ตัวเองชอบและไม่ขัดกับความรู้สึก ยิ่งทำยิ่งเหนผลของ
ความสงบเกิดขึ้นบ้าง