เรื่องแค่นี้เอง บ้าแล้วทำไม ทำได้แบบเราหรือเปล่า ผมก็เป็นเหมือนคุณ ไม่มีคนดีคนไหนหรอกว่าตัวเองบ้า
เมื่อก่อนแถวบ้านผมก็หาว่าผมบ้า เป็นโรคประสาท แต่ผมก็เอาเรื่องบ้าๆไปพูดอยู่เรือยๆ ทุกวันนี้เวลาผมเอาเรื่องที่เค้าว่าบ้าไปพุด เชื่อหรือไม่เชื่อนั่งฟังผมได้เป็นชั่วโมง(ยังนี้ใครบ้ากว่ากัน)
ทุกวันนี้คนบ้าอย่างผมอยู่ในโลกของความทุกข์ได้อย่างมีความสุข
แล้วคุณจะแคร์ไปทำไมในเมื่อยังมีคนบ้าเหมือนคุณอยู่ 55555

ทำคุณสรรเสริญย่อมโดนนินทา เป็นธรรมดาของโลก ทำคุณบาปมหันต์ ย่อมโดนติเตียน
ยังไงก็ให้ขอเอาคำพูดนี้ไปคิดนะคะ เจริญพรค่ะ
จาก ธรรมอาสา ตอง

เอาให้พอดีๆครับ อะไรที่มันเกินพอดีมักนำมาซึ่งความทุกข์

ความพอเพียงอย่างที่ในหลวงทรงสอนไว้คงช่วยได้มากครับ

พระพุทธองค์ตรัสสอนให้สาวกอยู่กับโลกเกื้อกูลโลกอย่างรู้เท่าทัน ท่านไม่ได้ให้หนีโลกไปใหน

สาวกในธรรมวินัยนี้ ทำทานด้วยปัญญา คือ รู้จักการให้ตัวเองก่อน เพราะรู้แล้วว่าให้สิ่งที่ดี สิ่งดีก็กลับมา ให้สิ่งไม่มี สิ่งไม่ดีก็กลับมา และเป็นธรรมชาติที่ว่า คนที่ไม่รู้จักนำสิ่งที่ดีๆ ให้กับตัวเอง จะไม่มีทางที่คนผู้นั้นจะเรียนรู้การให้ผู้อื่นได้จริงๆ หรือบางทีก็เอาของไม่ดีไปให้ผู้อื่น เพราะเข้าใจว่าเป็นของดี เป็นต้น

สาวกในธรรมวินัยนี้ รู้จักว่าอะไรที่เป็นสิ่งที่ดีจริงๆ อะไรดีแท้ อะไรดีเทียม รู้จักภัยแม้นในโทษเพียงเล็กน้อย จึงฉลาดที่จะหลีกเลี่ยงภัยเวรทั้งหลาย (ภัยเวร ๕) อันจะพาชีวิตตกต่ำ ทั้งภพนี้และภพหน้า

สาวกในธรรมวินัยนี้ มีความเห็นชอบ เห็นตรง ปกติอยู่ด้วยความคิดเห็นตามความเป็นจริงของโลกและชีวิต ไม่ขัดต่อครรลองคลองธรรม หรือ ไม่ขัดกับกฏธรรมชาติ ๒ กฏ (กฏไตรลักษณ์และกฏของเหตุปัจจัย) รู้เห็นอะไรตามความเป็นจริงของโลกและชีวิตตลอดเวลา ปกติฝึกฝนตนเองให้ความคิดเห็นมั่นคงขึ้น เรียกว่า การเจริญปัญญาที่ดับทุกข์ได้ หรือ การปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ประกอบกับการใช้ชีวิตประจำวันตั้งแต่ตื่นจนหลับ

สาวกที่เดินตามทางสายกลาง จึงอยู่โดยไม่ขัดแย้งกับโลก ไม่ขวางโลก ไม่หนีโลก ไม่หันหลังให้กับโลกอย่างคนเห็นแก่ตัวหรือคนขี้ขลาด และจะอยู่เพื่อเกื้อกูลโลกได้เป็นอันมาก ... ถ้าได้ปฏิบัติธรรมที่สมควรแก่ธรรม

ตัวตนมีอยู่ ฝึกให้มากปฏิบัติให้มาก เราปฏิบัติเพื่อที่สุดแห่งทุกข์ ไม่ใช่เพื่อสรรเสริญหรือนินทา เขาว่ามาเราอาย มั่นคงไว้ ไม่ท้อถอย ดูสิแค่เขาว่ามา กระซิบมา ใจเรายังไปคว้าเอามาเป็นไฟเผาใจเฉยเลย ทั้งที่ก็พูดไปตั้งนานแล้ว
สู้..สู้

จงละอายแก่บาป แต่อย่าละอายในคุณความดี
เราจะบ้าจะดีอยู่ที่ตัวเรา เรารู้เรา สำคัญที่เรารู้เราว่าบ้าหรือดี

โหย่

เอางี้ ถือว่าเป็นคำชมก็ได้สิครับ บ้าธรรมะ บ้าทำทาน บ้าเจริญสมาธิภาวนา ไม่ดื่มเหล้า
โอ้ย คำชมทั้งนั้น

ใครจะว่าเรายังไงก็ช่างเขาเถอะค่ะเราว่าเราทำดีแค่นั้นก็พอแล้ว

คิดว่าคนที่ปฎิบัติธรรมจริงๆส่วนใหญ่ในระยะเเรกๆ
คนรอบข้างจะส่งสายตาเเบบ ไอ้นี่มันเป็นอะไร เพราะเค้าอาจจะไม่เข้าใจเเละก็เข้าถึงก็ได้นะว่าเรากำลังทำอะไรอยู่
เเต่พอสักพักกการเปลี่ยนเเปลงที่ดีขึ้นในทุกๆทางของเรา โกรธน้อยลง โมโหน้อยลง ไม่ผิศีลหรือทำชั่วจะทำให้คนอื่นเข้าใจเเละมองเราดีในที่สุดเองนะคะ คิดว่างั้น

คนโง่ว่าเราบ้า ยังยิ้มได้นะครับ แต่ถ้าคนฉลาดมีปัญญาบอกว่าบ้า อันนี้คงต้องคิดนานหน่อย

ผู้คนในโลกส่วนใหญ่ไหลไปตามกระแส
มีเพียงส่วนน้อยนิดเท่านั้นที่ ตั้งใจ
และ ไม่หวั่นไหว ที่จะทวนกระแส

เพราะเห็นประโยชน์ของการทวนกระแส

แต่ก็น้อยเหลือเกินที่สามารถทวนกระแส...จนถึงฝั่งได้ในที่สุด



ท ว น ก ร ะ แ ส น้ำ : พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี
viewtopic.php?t=35248

สุดปลายฟ้าก็ถูกเขาว่าบ้านะ งมงาย งี่เง่า ทำบุญได้ทุกวัน นั่งหลับหูหลับตาสวดมนต์ได้อะไร เออหนอ..
คนไม่เจอกับตัวเองไม่ทราบหรอก ว่าที่เราทำอยู่ทุกวันนะได้อะไร มันเป็นบุญทีเห็นทันตาทีเดียวละ อิ่มเอมใจทุกครั้งที่ได้ทำบุญตักบาตร ขณะทีอาหารเรากำลังใส่ลงไปในบาตรนั้น มันมีความสุขมาก แม้นแต่เวลาสวดมนต์เสียงของมนต์ทีเราเปล่งออกมานั้นฟังแล้วช่างไพเราะนัก ขณะหลับตาทำสมาธิก็อิ่มอย่างมีความสุข แล้วอะไรล่ะที่ทำให้เราบ้า เรามีสตินะ มีปัญญานะ เพียงแต่ความเห็นเราแตกต่างกันเท่านั้น ช่างเขาเถอะ ปล่อยเขาไป เราเชื่อ เราศรัทธาเรามั่นใจในพระธรรมคำสอนขององค์พระศาสดาอย่างไม่มีสิ่งใดเหนือกว่า หรือเคลือบแคลงสงสัย แค่นี้เราก็จะได้เดินไปบนสะพานธรรมแล้ว ย่อมไม่ตกลงไปในอบายภูมิแน่ ขอเพียงไม่ประมาทเท่านั้นค่ะ อย่าท้อถอยกับการทำความดี การทำความดีนั้นทำไม่ยากเลย หากทำกับคนดี แต่จะทำยากมาก หากทำกับคนชั่ว เพราะใจเขามืดมิดไปเปิดกว้างรับทางสวรรค์ แต่ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ พระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสไว้อย่างนั้น ขอให้คุณตั้งมั่นในการปฏิบัติโดยไม่ต้องอายใครนะคะ การทำบุญนั้น แค่คิดก็ได้บุญแล้ว คุณเดินมาถูกทางแล้วค่ะ ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ

การกระทำของคุณที่บอกมา ด้วยสามัญสำนึกของคนต้องรู้อยู่แล้วว่าเป็นสิ่งดี
แต่เหตุฉะไหน มันจึงกลับกลายเป็นเหมือนคำดูถูก ก็เพราะคำพูดนั้นมันออกมาจากปากคุณเอง

ผมมาพินิจพิจารณาแล้ว ผมฟันธงไปเลยว่า คุณอ้างเพื่อน บอกว่าอย่างโน้นอย่างนี้
ที่แท้ก็เพียงต้องการจะคุย อยากอวดว่าตนเองดีธรรมะธัมโม
ทำไมจะคุยโตโอ้อวดซักที ต้องเบี่ยงประเด็น แบบนี้เด็กๆเข้ามาอ่าน
เดี๋ยวจะเข้าใจไปว่าทำดีไม่ได้ดี มันเสียนะครับ