เวลานอนหลับแล้วรู้สืกเหมือนตกเหว หรือตกจากที่สูง เนื่องจากจิตจะมีสภาวะการรับอารมณ์(เกิดขื้น)อาร
มณ์กำลังดำเนินไป(ตั้งอยู่) และการละอารมณ์(ดับไป) ขณะนอนหลับบางครั้งอาจจะมีสติรู้แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไรแต่จิตยังดำเนินอารมณ์ ในขณะนั้นจะไม่รู้สืกทางกาย รู้เฉพาะความรู้สืกทางใจ แต่ต่อมาจิตจะละอารมณ์ ลงสู่ภวังค์ จืงเสมือนตกจากที่สูง ไม่ต้องแก้ไขอะไรต่อเมื่อเพิ่มสติอาการจะค่อยๆหายไป การปฎิบัติธรรมของผมในอดีตก็เคยเกิดอาการดังกล่าวเหมือนกัน อย่างไรก็ตามขอให้ตั้งใจศึกษาธรรมและปฎิบัติธรรมต่อไป ( ยินดีที่ได้รู้จักครับ )
