somamomiji เขียน:
ผมจะทำอย่างไรดีตอนที่ใจมันรู้สึกโหว่ง วุ่นวาย ว้าวุ่น ต้องการหาที่ยึดติด
1.ผมจะยึดหลักอะไรดีอะครับ
2.ผมเป็นคนที่เจอปัญหาหรือทุกข์ ผมอยากจะให้มันรีบๆ จบไป ทำให้แก้ปัญาแบบรีบๆ เพราะไม่อยากจะเจอ อยากหนีไป ไปที่ๆใจสงบอะ ทำให้ผลออกมาไม่ดีเลยเป็นแบบรีบๆเหมือนเหตุ ผมจะแก้นิสัยีอย่างไรดี
แต่ตอนนี้ที่ปฏิบัติอยู่คือ เวลาใจวุ่นวาย ผมก้จะพูดกับตัวเองว่า วุ่นวายหนอ แล้วไปกำหนด เมตตา เป้นที่ยึดของจิตอะ ไม่แน่ใจว่าทำถูกต้องเปล่ครับบบ
ขอขอบคุณสำหรับคนที่มาตอบนะครับ คำแนะนำของคุณทุกๆคนเป็นสิ่งที่มีประโยชน์และคุณค่ากับผมมากครับบ
1.ผมจะยึดหลักอะไรดีอะครับ
2.ผมเป็นคนที่เจอปัญหาหรือทุกข์ ผมอยากจะให้มันรีบๆ จบไป ทำให้แก้ปัญาแบบรีบๆ เพราะไม่อยากจะเจอ อยากหนีไป ไปที่ๆใจสงบอะ ทำให้ผลออกมาไม่ดีเลยเป็นแบบรีบๆเหมือนเหตุ ผมจะแก้นิสัยีอย่างไรดี
แต่ตอนนี้ที่ปฏิบัติอยู่คือ เวลาใจวุ่นวาย ผมก้จะพูดกับตัวเองว่า วุ่นวายหนอ แล้วไปกำหนด เมตตา เป้นที่ยึดของจิตอะ ไม่แน่ใจว่าทำถูกต้องเปล่ครับบบ
ขอขอบคุณสำหรับคนที่มาตอบนะครับ คำแนะนำของคุณทุกๆคนเป็นสิ่งที่มีประโยชน์และคุณค่ากับผมมากครับบ
สวัสดีค่ะ คุณจขกทการบริกรรมว่า "วุ่นวายหนอ" เป็นการดึง "สติ" ให้มาอยู่ที่คำบริกรรม เพื่อให้ความสงบนิ่งกลับ
เข้ามาแทนความวุ่นวายใจ แต่ไม่ได้เป็นการเจริญวิปัสสนาการเจริญวิปัสสนาต้องใช้ "ปัญญา"
พิจารณาควบคู่ไปกับสติ จิตจึงจะเกิดการตื่นรู้ และจดจำสภาวะที่เป็น "วิชชา" หรือ ปัญญา
แทนสภาวะที่เป็น "อวิชชา" โดยพิจารณาในสภาวะธรรมที่กำลังปรากฏ เกิดจากอะไร มีเหตุปัจจัย
อะไรให้ปรากฏ พิจารณาในสามัญลักษณะของรูปและนามที่ดำเนินไปตามกฏแห่งไตรลักษณ์
เมื่อพิจารณาบ่อย ๆ ปัญญาจะเกิด การยึดติดถือมั่น ในตัวตนจะลดลง
แต่ถ้าใช้สมถะเพียงอย่างเดียว ปัญญาจะไม่เกิด จะเกิดแต่ความสงบนิ่งที่ใช้ข่มทับกิเลสไว้เท่านั้น
ขอเจริญในธรรม
ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม