เมื่อผมทำความดีแล้วทำบุญแล้วมีทานศีลภาวนาผมจะอธิษฐานขอให้ได้บรรลุธรรมได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระวิริยาธิกะพุทธเจ้าในอนาคตกาล ผมเห็นสรรพสัตว์ทั้งหลายแล้วผมรู้สึกสงสารเป็นห่วงเกิดเมตตากรุณาขึ้นมากในใจอยากให้สรรพสัตว์ทั้งหลายพ้นทุกข์ในวัฏสงสารอยากให้สรรพสัตว์ทั้งหลายได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ผมรู้สึกแบบนี้มานานแล้วครับตั้งแต่ได้ศึกษาธรรมะเมื่อห้าปีก่อนแล้วทุกๆท่านรู้สึกเหมือนผมหรือไม่ครับ?แต่บางครั้งผมก็ท้อใจเมื่อมีคนมาดุด่าทำท่าทางไม่ดีใส่หรือกลั่นแกล้งให้เจ็บกายเจ็บใจก็เกิดอาการเบื่อวัฏฏะอยากบรรลุมรรคผลนิพพานโดยไวไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่งให้เป็นพระอรหันต์สาวก(สาวกญาณภูมิ)ให้ได้ แต่เมื่อใจดีขึ้นมาทำใจได้แล้ว กลับคิดอยากจะเป็นพระวิริยาธิกะพุทธเจ้าเหมือนเดิมไม่มั่นใจว่าจะเป็นอะไรกันแน่ ผมควรทำอย่างไรครับ?
ตอบ คุณดอกอุบล 