ลานธรรมจักร
http://dhammajak.net/forums/

ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=37422
หน้า 1 จากทั้งหมด 3

เจ้าของ:  nida nida [ 23 มี.ค. 2011, 00:15 ]
หัวข้อกระทู้:  ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

(ถ้าการให้อภัยคนในครอบครัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ให้อภัย ครั้งนึงก็แล้ว ครั้งสองก็แล้ว ครั้ง 3 4 5 6 7 8 9 10 ก็แล้ว)
จนเหนื่อยใจแล้ว ก็เพราะเพียงแค่หวังว่าการให้อภัยจะทำให้เขาสำนึกได้ มีหลายๆครั้งที่ดูเหมือนเขาจะคิดได้
แต่สุดท้ายก็ทำผิดซ้ำๆๆๆๆๆๆ อีกต่อๆมา จนคนที่ให้ อภัยมาเสมอ หมดกำลังใจแล้ว เพราะไม่รู้ว่าจะต้องเสียใจกับ
การกระทำผิดซ้ำๆๆๆๆๆๆๆ นี้อีก ต่อๆๆๆๆไป อีกหรือ เปล่า ตอนนี้บอกตรงๆว่าจะให้โอกาสเขาเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว
แล้ว ถ้าครั้งนี้เขาทำผิดซ้ำอีก แล้วดิฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปดี


เพราะตอนนี้หมดกำลังใจจริงๆ แต่ก่อนเคยหวังว่าการให้อภัยไม่ซ้ำเติมเขาที่เขาทำผิดจะทำให้เขาคิดปรับปรุงตัวเองได้ แต่เปล่าเลย :b7: :b7:

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 23 มี.ค. 2011, 01:57 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ให้อภัยแล้วหวังใจว่าเขาจะดีขึ้น....เรียกว่า...อภัยเพราะความเมตตา..กรุณา...และมุติตา

แม้ที่สุด..เขาก็ไม่ได้ดีขึ้นอย่างใจหวัง....ก็ให้อภัยแก่เขาด้วยความ..อุเบกขา..ซะ..คือปล่อยความคาดหวังไปจากใจของเรา...เหลือใว้แต่ความสงสาร...

เจ้าของ:  student [ 23 มี.ค. 2011, 02:34 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

หากเรามีความประสงค์มีความมุ่งหวังทางธรรมแล้ว สิ่งหนึ่งที่จะสวนกระแสเราคือการปล่อยวางทางโลก คือปัญหานั้นเรากลับไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะมันทำให้การดำเนินชีวิตเกิดความสะดุด แต่ผู้ที่มุ่งหวังทางธรรมนั้น ต้องทำความเข้าใจเพิ่มมากขึ้นว่า แม้ปัญหาจะประดังเข้ามาเป็นบางครั้ง ทำอย่างไรเราจึงจะแก้ปัญหานั้นได้โดยเราใช้อารมณ์น้อยที่สุด เสียใจให้น้อยลง ด้วยการถือเอาความผิดเฉพาะตรงหน้าคือ ไม่ย้อนเอาเรื่องในอดีตมาเป็นบวกเพิ่มปริมาณของความล้มเหลวของการแก้ปัญหา ครับผม

เจ้าของ:  natdanai [ 23 มี.ค. 2011, 16:13 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ตรวจสอบตัวเองบ้างรึป่าวครับ...เราเองเป็นปัจจัย(การกระทำของเรา)ให้เขาเป็นเช่นนั้นหรือเปล่า
เพราะหากเราเองมีส่วนทำให้เป็นเช่นนั้น การอภัยอย่างเดียวคงไม่พอที่จะเปลี่ยนแปลงเขา
บางทีเราเองก็ต้องย้อนมาตรวจสอบดูตัวเองบ้าง หากพบว่าผิดก็แก้ไขเสีย เพื่อจะได้เป็นปัจจัยให้เขาเปลี่ยนแปลง

เจ้าของ:  ทักทาย [ 23 มี.ค. 2011, 20:00 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ให้บ่อยๆ...ให้เยอะๆ....ให้แบบไม่มีกำหนด
ไม่หวังผล....แม้จะไม่ทำให้เขาดีขึ้น...แต่ตัวเราเองจะดีขึ้นนะค่ะ

อนุโมทนาค่ะ :b8:

เจ้าของ:  nida nida [ 23 มี.ค. 2011, 21:26 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

natdanai เขียน:
ตรวจสอบตัวเองบ้างรึป่าวครับ...เราเองเป็นปัจจัย(การกระทำของเรา)ให้เขาเป็นเช่นนั้นหรือเปล่า
เพราะหากเราเองมีส่วนทำให้เป็นเช่นนั้น การอภัยอย่างเดียวคงไม่พอที่จะเปลี่ยนแปลงเขา
บางทีเราเองก็ต้องย้อนมาตรวจสอบดูตัวเองบ้าง หากพบว่าผิดก็แก้ไขเสีย เพื่อจะได้เป็นปัจจัยให้เขาเปลี่ยนแปลง


:b48: :b48: :b48: :b48: :b48: :b48: :b48: :b48:
ยอมรับว่าเรื่องนี้ก็มีส่วน แต่ก่อนย้อนกลับไป ประมาณ 5 ปี ก่อน เคยเกเร ชนิดที่ว่า เลวหาที่ติไม่มี หรือ พูดง่ายๆว่าเลวหาใครเทียบแทบไม่มี แต่ก็ปรับปรุงตัวจนหมดแทบทุกอย่าง จากที่เคยไม่ทำงาน ก็ทำงาน
จากเป็นคนขี้เกียจ ก็เลิกขี้เกียจ จากที่แต่ก่อนเที่ยวกินเหล้าสูบบุหรี่ ก็เลิกทำหมดแล้ว
จากที่เคยมีเรื่องตบตีทะเลาะวิวาทก็เลิกหมดแล้ว เปลี่ยนหมดทุกอย่างแล้ว เพราะความ สำนึกผิด :b2: :b7: :b7: :b2: :b7:
จากที่ไม่เคยเข้าวัดทำบุญสวดมนต์ไหว้พระ ไม่เคยสนใจหรือ รักคนในครอบครัว ก็เปลี่ยนมาสวดมนต์ไหว้พระ
แล้วหันมาสนใจคนในครอบครัว
แต่มันคงจะเป็นเวรกรรมที่เคยก่อ เอาไว้ มันเลยตามติดตัวมาเหมือน กรรมติดจรวด

:b7: :b7: :b7: :b7: :b7: :b7: :b7: :b7: :b7: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2:

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 23 มี.ค. 2011, 22:10 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

คนจะหนีโลก...กิเลสมารมักจะตามรังควาน...เริ่มจากผลกรรมเป็นอันดับแรก...

เจ้าของ:  สัจจะธรรมของชีวิต [ 23 มี.ค. 2011, 22:41 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ก็เรามั่วแต่ให้อภัยไง เขาถึงได้ใจ ก็เหมือนกับเวลาเราเอาของวางไว้หมามากินเราเห็นก็ใล่หมาไป โดยไม่ทำอะไร พอเราเผอหมามันก็มากินอีก แต่ถ้าหมามันมากินเราเอาไม้ไปตีขามันหักมันคงไม่มากินอีก :b12: :b12: :b14: :b14: :b5: :b5: :b13: :b13:

เจ้าของ:  ชาติสยาม [ 23 มี.ค. 2011, 23:04 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

เมตตาก็แล้ว ยังไม่ได้ผล
กรุณาก็แล้ว ยังไม่ได้ผล
ตัวสุดท้ายชื่อ อุเบกขา แปลว่า วางเฉย
คุณขาดตรงนี้

อุเบกขา คือปล่อยวางไปเสีย
อย่าไปใส่ใจ อย่าไปรับเป้นภาระให้เขา อย่าไปคิดนึกกังวลเรื่องของ เขาเป็นตายร้ายดีแล้วแต่เขา พูดง่ายๆว่าตัดใจ ปล่อยไปให้หมด ไม่ต้องสนใจ แม้แต่กระทั่งคิดนึกก็หยุด ตัดไปเลย

ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ดีไป มันตัดง่าย ถ้าต้องอยู่ด้วยกันก็ลำบากหน่อย เพราะมีอะไรคารังคาซังกันอยู่ตามแรงกรรมที่เคยทำกันมา ก็ต้องอดทน จนกว่าจะตัดได้

จะเป็นพ่อแม่ก็ดี พี่น้องก็ดี ไม่จากเป็นก็จากตาย ตัวใครตัวมันทั้งนั้น ช้าเร้วก็ต้องตัด
เราช่วยแล้ว ช่วยได้แค่ไหนแค่นั้น เขารับได้เท่าไหน ก็ได้เท่านั้น

เมตตาแล้วต้องมีอุเบกขามากำกับด้วย
คือยาวให้บั่น รู้สั้นให้ต่อ รู้จักความพอดี ทั้งการกระทำและความรู้สึก อย่าปล่อยให้มีอะไรมากเกินไป มันจะสุดโต่ง

เจ้าของ:  Nothing [ 23 มี.ค. 2011, 23:58 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ขอบคุณคุณชาติสยามมากครับ

เป็นคำตอบที่ผมอยากได้ยินอยู่ เพราะเพิ่งเจอวันนี้
สิ่งที่จะคลายได้คือจากเป็นหรือจากตาย
แต่ก็ไม่อยากให้เกิดวันนั้น เพราะคนๆนั้นคือแม่ผม
ตอนนี้เลยได้แต่ทำใจ

เจ้าของ:  ชาติสยาม [ 24 มี.ค. 2011, 14:29 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

สอนธรรมะให้แม่เหรอ
เจอปัญหาเหมือนกัน คือไม่ประสบผลสำเร็จ ทะเลาะบ้าง ไม่สบอารมณ์กันบ้าง ผมก็เป็นนะ

ผมทำยังไงรู้มั๊ย ผมไม่สอน เลิกคิดจะสอนไปเลย เลิกไปเลย
ให้คุณน่ะสอนตัวเอง ชำระตัวเองให้ดี ให้งาม ให้ตรง แก้ไขตัวเอง
แล้วสิ่งเหล่านั้น ที่เราทำทุกวัน มันจะสอนคนอื่นเอง เพราะเขาต้องอยู่กับเราทุกวัน

สอนด้วยความเงียบนี่มัน มันได้ผลมาก เพราะมันสอนจากความจริง
เราเอาความจริง เรื่องจริงไปสอน มันจะล้างทิฐิได้แรงกว่าไปพร่ำพูดอะไรทั้งสิ้นทั้งปวง

เจ้าของ:  ปลีกวิเวก [ 24 มี.ค. 2011, 19:54 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ชาติสยาม เขียน:
สอนธรรมะให้แม่เหรอ
เจอปัญหาเหมือนกัน คือไม่ประสบผลสำเร็จ ทะเลาะบ้าง ไม่สบอารมณ์กันบ้าง ผมก็เป็นนะ

ผมทำยังไงรู้มั๊ย ผมไม่สอน เลิกคิดจะสอนไปเลย เลิกไปเลย
ให้คุณน่ะสอนตัวเอง ชำระตัวเองให้ดี ให้งาม ให้ตรง แก้ไขตัวเอง
แล้วสิ่งเหล่านั้น ที่เราทำทุกวัน มันจะสอนคนอื่นเอง เพราะเขาต้องอยู่กับเราทุกวัน

สอนด้วยความเงียบนี่มัน มันได้ผลมาก เพราะมันสอนจากความจริง
เราเอาความจริง เรื่องจริงไปสอน มันจะล้างทิฐิได้แรงกว่าไปพร่ำพูดอะไรทั้งสิ้นทั้งปวง


tongue
เห็นด้วยกับความคิดเห็นของท่านชาติสยามค่ะ :b8:
การสอนผ่านทาง "พฤติกรรม" นั้นได้ผลดีที่สุดเพราะมนุษย์จดจำท่าทางและการกระทำได้ดีกว่าคำพูด
การจะสอนให้ใครประพฤติปฏิบัติในสิ่งใดบุคคลผู้สอนต้องเป็นต้นแบบ
หรือตัวอย่าง ให้เห็นก่อน ความศรัทธา หรือความเชื่อถือจึงจะเกิดกับผู้ถูกสอน
ดังนั้นการสอนธรรมให้กับคนในครอบครัวหรือคนใกล้ตัวนั้น ผู้สอน
ต้องพัฒนาจิตใจให้มีคุณธรรมให้ได้เสียก่อน ความศรัทธาก็จะเกิดกับคนใกล้ตัว
โดยเฉพาะการสอนเด็กๆ ซึ่งเด็ก ๆ เค้าพร้อมที่จะเรียนแบบพฤติกรรม ของ
ผู้ปกครองหรือบุคคลที่เค้ารักและชื่นชอบอยู่แล้ว ดังนั้นการสอนผ่านทางพฤติกรรม
นั้นเป็นวิธีที่ได้ผลมากกับเด็ก ๆ .....
จึงมีสำนวนที่คนโบราณกล่าวว่า "ลูกไม้ มักหล่นไม่ไกลต้น" :b41:

เจ้าของ:  nida nida [ 24 มี.ค. 2011, 21:17 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ปลีกวิเวก เขียน:
ผมทำยังไงรู้มั๊ย ผมไม่สอน เลิกคิดจะสอนไปเลย เลิกไปเลย
ให้คุณน่ะสอนตัวเอง ชำระตัวเองให้ดี ให้งาม ให้ตรง แก้ไขตัวเอง
แล้วสิ่งเหล่านั้น ที่เราทำทุกวัน มันจะสอนคนอื่นเอง เพราะเขาต้องอยู่กับเราทุกวัน

สอนด้วยความเงียบนี่มัน มันได้ผลมาก เพราะมันสอนจากความจริง
เราเอาความจริง เรื่องจริงไปสอน มันจะล้างทิฐิได้แรงกว่าไปพร่ำพูดอะไรทั้งสิ้นทั้งปวง



:b1: :b1: :b1: หนูคงต้องเอาคำแนะนำนี้ไปสอนคนในครอบครัวคงจะเป็นผลดีที่สุดแล้ว
พูดมากไปก็คงแค่นั้นไม่ได้อะไรดีขึ้นมา พูดมากไปเข่ก็จะรำคาญเราเปล่าๆ สู้เงียบดีกว่า คงจะดีที่สุด
:b1: :b1: :b1:

เจ้าของ:  Nothing [ 24 มี.ค. 2011, 21:59 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

ผมลองแล้วครับด้วยพฤติกรรม ก็ไม่ได้ผล เสมือน แค่ความเห็นใจวินาทีนั้น แล้วก็เป็นเหมือนเดิม

เพราะเป็นคุณแม่ที่เอาแต่ใจที่สุดในโลก ผมขอบอกเลยเอาแม่ทุกคนในโลกมาเทียบแม่ผมได้
ไม่ติดฝุ่นแน่นอน
วัฏจักรผมตอนนี้คือ
ให้---ให้เฉพาะที่ควรให้--ไม่ให้---หลีกหนีก็ยังโดน
เพิ่งไปค้นกระทู้มาเจอคำว่าอุเบกขาคือ รับรู้ปัญหาด้วยความสงบ เพราะยังไงก็ต้องอยู่กับปัญหาอยู่ดี

เจ้าของ:  nida nida [ 24 มี.ค. 2011, 22:15 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

:b20: :b20: :b20: ถ้า จะพูดถึงเรื่องของแม่ ก็ไม่รู้ว่าจะบาปไหม แต่ก็พึ่งทำบาปไปเมื่อวานนี้เอง
บางครั้งทำไมเราพูดอะไรในสิ่งที่ถูกต้องแม่กลับไม่เคยฟังเราเลย
บางคร้งเราคิดว่าเราทำถูกแต่ก็ผิดในสายตาของแม่เสมอ บางครั้งเราว่าเราทำดีเพื่อแม่เราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
แต่เปล่าเลยแม่กลับมองเราอีกแง่มุมนึง บางทีเรายังไม่ทันจะอ้าปากพูดเลย โดนด่าก่อนซะแล้ว แต่ก็พยามอดทนไม่อยากจะพูดจะเถียงแม่ เพราะจะผิดจะถูกยังไงเขาก็เป็นแม่เรา :b2: :b2: :b2: :b2: :b2: แต่เมื่อวานนี้เองมันทนไม่ไหวจริงๆ เราไม่ผิดก็หาว่าเราผิดพอเราพูดขึ้นมาบ้างแม่ก็ร้องไห้เสียใจอีก ทีนี้เลยทำให้ตัวเรารู้สึกบาปและแย่เข้าไปอีก ไม่เข้าใจจริง และก็ไม่สบายใจที่ไปเถียงแม่ แต่ก็ขอโทษแม่ไปแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกผิดยังไงไม่รู้ไม่สบายใจเลย
อาจเป็นเพราะเราทำำให้แม่ไม่สบายใจหรือเปล่า เราเลยต้องไม่สบายใจแบบนี้ สงใสจะเป็นเวรกรรม :b7: :b7: :b7: :b7: :b7: :b7:

หน้า 1 จากทั้งหมด 3 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/