คนไม่รู้จริงก็พูดกันไป ดุจคนตาบอดโดยกำเหนิด 2คน คนหนึ่งก็พร่ำพรรณา ถึงความงามของท้องฟ้า(เปรียบดังเจโตวิมุติ) ส่วนบอด2ก็พร่ำพรรณา ถึงความงดงามของธรรมชาติใต้สมุทร(เปรียบดังปัญญาวิมุติ) โดยทั้ง2ยังไม่สามรถละได้แม่แต่สักกายะทิฐิ แถมยังมัวเมาอยู่กับวิจิกิจฉา และหมกมุ่นอยู่กับบทสวดและพิธีกรรมต่างๆอยู่(ลีลัพพรตปรามาส)......ส่วนพวกอลัชชีทั้งหลาย ก็อาศัยความไม่รู้ อาสัยศรัทธาของพุทธบริษัท บิดเบือนคำสอนอย่างที่ว่าแล้วตั้งตน เป็นเจ้าลัทธิเจ้าทฤษฏีใหม่ สายนั้นสายนี้ คนพวกนีก็เทวทัติเราดีๆนีแหละ แต่เป็นเพราะพทธศาสนามันเป็นปัจจัตตัง เขาจึงหาลาภ สักการะ จากความศรัทธาบนความไม่รู้อันเป็นธรรมชาติของชาวพุทธที่ยังเป็นปุถุชนหรือเป็นพระเสขะอยู่ กอบโกยประโยชน์ ผ่องถ่ายผ่านเครือข่ายร่ำรวยกันไป....ความจริงแล้วพทธศาสนา ก็มีสายเดียวเท่านั้น ก็คือมรรค8 หรือย่อได้เป็น ศีล สมาธิ ปัญญา แค่นี้เท่านั้น ที่เป็นรากแก้ว และลำต้น ของพุทธศาสนา ส่วนข้อธรรมอื่นๆ ก็แตกออกไปเป็นกิ่ง เป็นใบเท่านั้น แต่ศีลสมาธิ ปํญญา นี้เป็นหัวใจสำคัญ โดยทั้ง 2 ฝ่าย ทั้งอรหันต์ฝ่ายเจโตวิมุติ และปัญญาวิมุติ ก็ต้องผ่านทั้ง ศีล สมาธิ ปัญญา ทั้ง2 ฝ่ายนั่นแหละ แต่เนื่องจากการทำฌาณที4 นี้เป็นเรื่องยาก ถึงแม้พระพทธองค์ และอัครสาวกทั้งหลาย เช่นพระรีบุตร พระโมคคัลลานะ จะบรรลุธรรมด้วยวิธีเจโตวิมุติ(ยืนยันทุกคำภีร์อย่าให้อลัชชีมันหลอกเอาอีก) พระพุทธองค์ท่านทรงปรีชาด้านปัญญา ท่านจึงค้นพบวิธี ปัญญาวิมุตติ โดย ปัญญาวิมุตินี้ มีวิธิที่ต่างจากเจโตวิมุตินิดหน่อยเท่านั้นดังนี้คือ.....ตอหน้าถัดไป.....เจโตวิมุติ/