ฆราวาสเป็นทางที่สะดวกระดับหนึ่งขึ้นอยู่กับกำลังใจของแต่ละคนนะครับพระภิกษุจะเป็นทางที่สะดวกมากกว่านะครับ
ในอดีตกาล มีพราหมณ์สองคนมีสมบัติคนละ ๘๐ โกฏิ เป็นสหายรักกัน เห็นโทษในกามคุณ ให้ทานเป็นการใหญ่แล้วออกบวชเป็น ดาบส สร้างอาศรมอยู่ในถิ่นหิมพานต์ เลี้ยงชีพด้วยเผือกมันผลไม้ ครั้นล่วงไป ๕๐ ปี เพื่อต้องการรสเปรี้ยวรสเค็ม จึงเที่ยวไปถึงแคว้นกาสี ทีปายนดาบสมีสหายคฤหัสถ์คนหนึ่ง สองดาบสจึงไปเยี่ยมเขา แล้วจาริกไปเมืองพาราณสีอาศัยอยู่ในสุสาน ทีปายนดาบสอยู่ ณ ที่นั้นไม่นาน ก็กลับไปหาสหาย ส่วนมัณฑัพยดาบสยังอยู่ที่ป่าช้านั้น
วันหนึ่ง โจรคนหนึ่งขโมยของในเมือง เมื่อถือเอาทรัพย์ออกมา เจ้าทรัพย์และเจ้าหน้าที่รู้ตัวพากันตามจับ จึงหนีออกทางท่อน้ำ วิ่งเข้าไปในป่าช้าทิ้งห่อทรัพย์ไว้ที่ประตูบรรณศาลา แล้วหนีไป พวกที่ตามจับเห็นห่อทรัพย์ จึงด่าว่าและทุบตีพระดาบส แล้วจับตัวส่งพระราชา พระราชาไม่ทรงพิจารณาก่อน รับสั่งให้นำตัวไปเสียบหลาว พวกราชบุรุษเสียบด้วยหลาวไม้ตะเคียน เสียบไม่เข้า เปลี่ยนเป็นไม้สะเดาก็ไม่เข้า ทันใดนั้นดาบสก็เกิดญาณระลึกถึงบุพกรรมในชาตอดีตได้ รู้ตัวว่าไม่อาจพ้นบาปกรรมนั้นได้ จึงบอกให้เสียบด้วยหลาวไม้ทองหลาง พวกราชบุรุษทำตามก็เสียบได้ จากนั้นก็วางคนซุ่มไว้คอยดูผู้ที่จะมาหาดาบส
ฝ่ายทีปายนดาบส คิดถึงมัณฑัพยดาบสจึงมาเยี่ยม ในระหว่างทางก็ได้ข่าว่ามัณฑัพดาบสถูกหลาวเสียบ จึงไปหาแล้วถามว่า ทำอะไรผิด มัณฑัพดาบสตอบว่า ไม่ได้ทำผิด จึงถามว่า ท่านจะรักษาใจไม่ให้ขุ่นเคืองได้หรือไม่ มัณฑัพดาบสตอบว่า เราไม่ขุ่นเคือง ผู้ที่จับเรามาส่งพระราชาเลย ทีปายนดาบสกล่าวว่า เมื่อเป็นเช่นนั้น ร่มเงาของผู้มีศีลเช่นท่านเป็นความสุขสำหรับเรา แล้วเข้าไปนั่งพิงหลาวอยู่ตลอดคืนยันรุ่ง ถูกโลหิตหยดลงมาจนแห้งดำไปหมดทั้งตัว
พระราชาทราบข่าว จึงรีบเสด็จไปถามถึงสาเหตุที่นั่งพิงหลาว ทีปยนดาบสตอบว่า นั่งรักษาดาบสนี้ ก็มหาบพิตรทราบหรือว่าดาบสนี้ทำผิด จึงได้ลงโทษอย่างนี้ พระราชาตรัสว่า ลงโทษไปโดยไม่พิจารณา แล้วรับสั่งให้ถอนหลาวออก มัณฑัพยาบสต้องถูกลงโทษโดยไม่ความผิด ก็เนื่องมาจากอำนาจบุพกรรม
บุพกรรมของดาบสคือ ในภพก่อนท่านเกิดเป็นช่างไม้ ไปถากไม้กับบิดา จับแมลงวันมาตัวหนึ่งแล้วเอาหนามทองหลางเรียวๆเสียบก้นแมลงวัน แต่แมลงวันไม่ตายเพราะถูกเสียบ ตายด้วยหมดอายุ ฉะนั้นดาบสจึงไม่ตาย มัณฑัพดาบสในชาดกนี้คือ พระสารีบุตร ส่วนทีปายนดาบสก็คือ พระพุทธเจ้าของเรานั่นเอง
(อรรถกถากัณหทีปายนชาดก ทสกนิบาต)
อนุโมทนาครับ
http://board.palungjit.com/f8/%E0%B9%80 ... 767-3.html
วันหนึ่งเราเห็นแมลงสาบ วิ่งออกมาจากซอกตู้