เหตุผลที่คนเราควรอยู่ในโลกใบนี้

I have lived with the prospect of an early death for the last 49 years. I'm not afraid of death, but I'm in no hurry to die. I have so much I want to do first. I regard the brain as a computer which will stop working when its components fail. There is no heaven or afterlife for broken down computers; that is a fairy story for people afraid of the dark.
ฉันมีชีวิตที่มีโอกาสของการเสียชีวิตมาในช่วง 49 ปีหลังมานี้ ฉันไม่กลัวตาย แต่ฉันก็ไม่รีบตาย ฉันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันต้องการจะทำเป็นครั้งแรก ผมถือว่าสมองเป็นเครื่องคอมพิวเตอร์ที่จะหยุดทำงานเมื่อส่วนประกอบของล้มเหลว ไม่มีสวรรค์หรือชีวิตหลังความตายสำหรับคอมพิวเตอร์ที่พังแล้ว เรื่องเหล่านั้นเป็นเพียงเรื่องเล่าน่ามหัศจรรย์สำหรับคนที่กลัวความมืดเท่านั้น

การใช้ชีวิตโดยไร้ซึ่งความฝันและศัทธาในชีวิต ก็เหมือนกับชีวิตคุณตายแล้ว ขอให้ทุกคนลุกขึ้นมาทำตามความฝัน ทุกๆอย่างทำได้เพียงแค่เราเริ่มทำมัน ไม่ใช่แค่เพียงคิดและฝัน
BLOG http://bunchjop.blogspot.com/
bunchjop@yahoo.com

...เพราะโลกใบนี้คือโลกที่เราสามารถหาอะไรก็ได้...
...ทุกขณะที่ยังมีลมหายใจคุณคิดได้และทำได้...
...สามารถเลือกคิดและเลือกทำทุกๆอย่างได้...
...ทำตามกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ที่มี...
...ขึ้นกับความพอใจตามอัตภาพที่ทำได้...
...คือทำด้วยความพอดีและพอใจตามสิ่งที่มี...
...ถูกต้องตามกฎหมายและจารีตประเพณี...
...ไม่ใช่ทำตามความอยากที่ไม่รู้จักพอและผิดศีลธรรม...

เหตุที่คนเราต้องอยู่บนโลกนี้
เพราะมีอวิชชาเป็นเครื่องกั้นมีตัณหาเป็นเครื่องผูก จึงท่องเที่ยวไป ในสังสารวัฏ

การเกิดบ่อยๆเป็นทุกข์

เจ้านี้ฉลาด...แต่ว่าน่าสงสาร

น่าสงสาร..เพราะไม่ได้พบพระพุทธศาสนา

ถ้าพบ...เขาจะคิดได้ดีกว่านี้...

อยากไปบอกเขา...จัง