ลักษณะของ "ธรรมทาน"
- ให้ด้วยความมุ่งดี ปรารถนาดี มีเมตตา
- เมื่อแสดง "ธรรม" พอสมควรแก่เหตุแล้ว ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ก็ไม่เป็นปัญหา
- ไม่แสดงความขุ่นเคือง เมื่อเขาไม่เห็นด้วย โดยใช้วาจาที่ทำให้เกิดความขัดแย้ง
- ผู้ที่เหมาะให้ "ธรรมทาน" คือผู้ผ่านการปฏิบัติธรรมตามสมควร ซึ่งจะรู้ได้ด้วยการแสดงออก ทางกายวาจาและกระทู้ธรรมทั้งหลาย
"คำพูดหรือวาจา" นั้นไม่ได้ทำให้เจ็บกายแต่เจ็บที่ใจ ผู้ที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนทางใจนั้น
ไม่ชื่อว่า "ให้ธรรมเป็นทาน" ไม่ชื่อว่า "รักตน ทำเพื่อตน"
แต่ชื่อว่า "ทำลายตน อันเป็นที่รักยิ่งของตน"
เจริญสุข
