น่ายินดี หรือน่าเศร้าใจ
น่าดีใจ หรือน่าสลดใจ

วันก่อนเข้ากทม. นั่งรถแท็กซี่เหลียวเห็นป้ายโฆษณา มีข้อความพอจับใจความได้ว่า
อายุแค่นี้ หรีอตัวแค่เนี๊ย เป็นแม่หนูแล้ว และมีสถิติติดป้ายว่า ปัจจุบันมีเด็กอายุไม่ถึงสิบห้าทำคลอดวันละ(หรือปีละดูไม่ชัดน่าจะเป็นวันละนี้แหละ) ๑๕๓ คน
ยังไม่นับที่ทำคลอดที่คลีนิค ที่ทำแท้งอีกมากมายนะนี่

ก็แสดงว่าปัจจุบันเมืองไทยน่าสงสารมากๆ เพราะปัญหาเรื่องกามเป็นเรื่องปกติเสียแล้ว ไม่มีมาตรการแก้ไข แม้คิดวางมาตรการแก้ไขก็กลับส่งผลเป็นการส่งเสริมให้รุนแรงขึ้น เช่นแจกถุงยางอนามัยเป็นต้น

ต่อไปไม่นาน
เด็กอายุ ๕ ขวบ ก็เริ่มจีบกัน
เด็กอายุ ๑๐ ถึง ๑๒ ก็เริ่มเป็นผัวเมียกัน
เด็กอายุ ๑๒ถึง ๑๕ ปีก็จะมีลูก
พออายุ๒๐ถึง๓๐ ก็ตายพอดี (เป็นเอดส์ตายก่อน) หมดอายุขัย

ล้วนเกิดแต่ความไม่มีธรรมะของมนุษย์

แต่ไม่ใช่มนุษย์ทุกคน

เพราะ มนุษย์ที่มีจิตใจสูง ยังมีอยู่

เด็กที่หลงผิดในกามไม่ใช่เขาเหล่านั้นเป็นคนที่เลว เขาก็เป็นมนุษย์ที่แสวงหาตามกำลังของอาสวะ4ในแต่ละบุคคล เขาอาจจะมีปัญญาแต่ยังไม่มีเหตุจูงใจให้พบกับธรรมะของพระพุทธเจ้าเพราะอายุยังน้อย อยากรู้ในเรื่องโลกทั้งหลาย ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ทั้งด้านความคิดและตัวตน เราเป็นผู้ใหญ่ผ่านวัยนั้นไปแล้วเวลานี้บางคนก็เป็นคนที่ดีมากมีปัญญามากแต่ไม่เคยค้นพบธรรมะของพระพุทธเจ้าจริงจัง บางคนก็สนใจในธรรมของพระพุทธเจ้ามาก แต่ก็แพ้ต่ออาสวะ4ในตัวเองอยู่ดี คงเหลือแต่ศีล5ที่เป็นตัวประคับประคองโลกนี้อยู่ เวลามองไปที่เด็กทั้งหลายแบบนั้นตัวผมเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาเลย อาสวะ4ยังเต็มจิตไม่สามารถดับลงไปได้
(อาสวะ4คือ กามทั้ง5, ภพ ,ทิฎฐิ ,และอวิชชา เป็นธรรมที่ขยายระหว่างอวิชชา กับ สังขาร)

ความเลวร้ายทั่้งหลายที่เกิดขึ้นกับเด็ก ก็มาจากผู้ใหญ่สร้างแนวทางวางไว้ให้เขา เขามอง เห็น ทำตาม
ความดีทั้งหมดของเด็กๆ ก็มาจากการมอง ฟัง เรียนรู้จากผู้เกิดก่อนที่ทำๆ กันอยู่นั่นเอง

สิ่งรอบข้างเขา พ่อ แม่ พี่น้อง เพื่อน ผู้นำ เป็นแต่ผู้ใหญ่รับใช้ตัณหา ไม่เคยเป็นผู้หลักให้เด็กได้พึ่งพาเป็นแบบอย่างในทางดีเลย แม้มีก็น้อยนิดไม่มีกำลังพอสำหรับฉุดรั้ง

พิสูจน์ได้จากสิ่งล่อตาล่อใจทั้งหลายที่ปรากฎดาษดื่นล้วนผู้ใหญ่ ผู้รู้ทั้งนั้นสร้างขึ้นมา ตาเด็ก หูเด็ก เขาไม่ได้บอด ไม่ได้หนวก ก็ต้องได้ยิน ได้เห็น สุดท้ายเขาก็นำไปเลียนแบบจนเป็นพฤติกรรม

แสบเผ็ดมั๊ย..สิ่งที่ทำไว้ให้เด็กๆ ลูกหลานของตนเอง หรือน่าชื่นใจ

กระแสสังคมแห่งอวิชชา กิเลสตัณหา ถาโถมยากต้านทาน ตัวกระผมเองกว่าจะผ่านมาถึงทุกวันนี้ ยังแทบเอาตัวไม่รอด.........ขอนอบน้อมในคุณแห่งพระธรรม

รัฐล้มเหลวในการจัดการประชากรโดยสิ้นเชิง

เคยจำคาถาในพระไตรปิฏกที่พระมหาเถระรูปหนึ่งตอบคำถามของฤาษี มีข้อความตอนหนึ่งว่า
อธัมมะราคะรัตตา มีความกำหนัดกล้าไม่เป็นธรรม
มิจฉาธัมมา ปะำเรตา ชี้นำจิิตวิญญาณด้วยมิจฉา (อกุศลกรรมบถ ชี้นำพฤติกรรม)
วิสะมะโลภาภิภูตา โลภกล้านำหน้าฝูงชน (เขาจะพากันส่งเสริมให้ความโลภรุ่งเรือง)

มีความกำหนัดกล้าไม่เป็นธรรม
ไม่เหมาะกับวัย
ไม่เหมาะกับกาล
ไม่เหมาะกับอายุ
ไม่เหมาะกับเพศ
ไม่เหมาะกับประเภท
ฯลฯ