ขอทราบอายุพระโสดาบัน และ สกิทาคามี ที่เกิดบนสวรรค์อะครับ

คำถามของท่านผมต้องขออภัยจริงๆครับ ผมพึ่งศึกษาเหมือนกันจึงไม่มีความรู้ในเรื่องนี้เลยครับ
ขออณุญาตเรียนรู้ไปพร้อมๆกับท่านเลยนะครับ

ธรรมประสิทธิ์ครับ

ลงได้ตามสบายขอรับ

ขึ้นอยู่ว่าจะไปเกิดในชั้นไหน แต่ละชั้นอายุต่างกัน

คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงกันได้ ๘ บุรุษ ได้แก่


[57] อริยบุคคล 8 แยกเป็น มรรคสมังคี (ผู้พร้อมด้วยมรรค) 4, ผลสมังคี (ผู้พร้อมด้วยผล) 4.
1. โสดาบัน (ท่านผู้บรรลุโสดาปัตติผลแล้ว, พระผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล — one who has entered the stream; one established in the Fruition of Stream-Entry; Stream-Enterer)
2. ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผล (พระผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติมรรค — one who has worked for the realization of the Fruition of Stream-Entry; one established in the Path of Stream-Entry; one established in the Path of Stream-Entry)
3. สกทาคามี (ท่านผู้บรรลุสกทาคามิผลแล้ว, พระผู้ตั้งอยู่ในสกทาคามิผล — one who is a Once-Returner; one established in the Fruition of Once-Returning)
4. ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งสกทาคามิผล (พระผู้ตั้งอยู่ในสกทาคามิมรรค — one who has worked for the realization of the Fruition of Once-Returning; one established in the Path of Once-Returning)
5 อนาคามี (ท่านผู้บรรลุอนาคามิผลแล้ว, พระผู้ตั้งอยู่ในอนาคามิผล — one who is a Non-Returner; one established in the Fruition of Non-Returning)
6. ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งอนาคามิผล (พระตั้งอยู่ในอนาคามิมรรค — one who has worked for the realization of the Fruition of Non-Returning; one established in the Path of Non-Returning)
7. อรหันต์ (ท่านผู้บรรลุอรหัตตผลแล้ว, พระผู้ตั้งอยู่ในอรหัตตผล — one who is an Arahant; one established in the Fruition of Arahantship)
8. ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งอรหัตตผล (พระผู้ตั้งอยู่ในอรหัตตมรรค — one who has worked for the realization of the Fruition of Arahantship; one established in the Path of Arahantship)


ต่างกันโดยการละกิเลสสังโยชน์ครับ เช่น จากกิเลสสังโยชน์ ๑๐ ไ้ด้แก่

[329] สังโยชน์ 10๑ (กิเลสอันผูกใจสัตว์, ธรรมที่มัดสัตว์ไว้กับทุกข์ หรือผูกกรรมไว้กับผล — fetters; bondage)
ก. โอรัมภาคิยสังโยชน์ 5 (สังโยชน์เบื้องต่ำ เป็นอย่างหยาบ เป็นไปในภพอันต่ำ — lower fetters)
1. สักกายทิฏฐิ (ความเห็นว่าเป็นตัวของตน เช่น เห็นรูป เห็นเวทนา เห็นวิญญาณ เป็นตน เป็นต้น — personality-view of individuality)
2. วิจิกิจฉา (ความสงสัย, ความลังเล ไม่แน่ใจ — doubt; uncertainty)
3. สีลัพพตปรามาส (ความถือมั่นศีลพรต โดยสักว่าทำตามๆ กันไปอย่างงมงาย เห็นว่าจะบริสุทธิ์หลุดพ้นได้เพียงด้วยศีลและวัตร — adherence to rules and rituals)
4. กามราคะ (ความกำหนัดในกาม, ความติดใจในกามคุณ — sensual lust)
5. ปฏิฆะ (ความกระทบกระทั่งในใจ, ความหงุดหงิดขัดเคือง — repulsion; irritation)

ข. อุทธัมภาคิยสังโยชน์ 5 (สังโยชน์เบื้องสูง เป็นอย่างละเอียด เป็นไปแม้ในภพอันสูง — higher fetters)
6. รูปราคะ (ความติดใจในอารมณ์แห่งรูปฌาน หรือในรูปธรรมอันประณีต, ความปรารถนาในรูปภพ — greed for fine-material existence; attachment to realms of form)
7. อรูปราคะ (ความติดใจในอารมณ์แห่งอรูปฌาน หรือในอรูปธรรม, ความปรารถนาในอรูปภพ — greed for immaterial existence; attachment to formless realms)
8. มานะ (ความสำคัญตน คือ ถือตนว่าเป็นนั่นเป็นนี่ — conceit; pride)
9. อุทธัจจะ (ความฟุ้งซ่าน — restlessness; distraction)
10. อวิชชา (ความไม่รู้จริง, ความหลง — ignorance)


เช่นพระโสดาบัน ละข้อ ๑,๒,๓ สกิทาคามีก็จะมีภูมิธรรม
สูงกว่าพระโสดาบัน เมื่อพระโสดาบันนั่นแหละ ละข้อ ๔,๕
ให้เบาบางลงไปครึ่งหนึ่ง ก็ถึงความเป็น พระสกิทาคามี

ต่างกันโดยการละกิเลส หรือละสังโยชน์ ๑๐ ประการนี้ครับ
พระอนาคามี ก็ละข้อ ๔,๕ ที่เบาบางลงโดยเด็ดขาด ถ้าวัดชั้น
วัดภูมิ ก็เรียกว่า ยังสู้พระอรหันต์ไม่ได้ เพราะพระอรหันต์
สามารถละได้จนหมดสิ้น สังโยชน์ทั้ง ๑๐ ข้อ ขอเจริญพร

แหะ..แหะ..ไม่รู้คร้าบบ เพราะไม่ได้เป็นพระโสดาบัน ..อิอิ

พระอริยะ ท่านหมายเอาผู้บรรลุธรรม บรรลุผลของหมวดภูมิธรรมนั้นๆ ประกอบด้วย

โสดาปัตติผล ๑
สกิทาคามีผล ๑
อนาคามีผล ๑
อรหันตผล ๑

โสดาปัตติผล ละสังโยชน์ได้ ๓ คือสักกายทิฏฐิหนึ่ง วิจิกิจฉาหนึ่ง สีลัพพตปรามาสหนึ่ง
พระสกิทาคามีผล ละสังโยชน์ได้ ๓ และทำราคะ โทสะ โมหะ ให้เบาบางลง
พระอนาคามีผล ละสังโยชน์ได้ ๕ คือ ละเพิ่มได้อีก ๒ ข้อ คือกามราคะ และปฏิฆะ ความหงุดหงิด ขุ่นเคืองใจ
พระอรหัตผล ละสังโยชน์ได้ ๑๐ คือ ละเพิ่ม รูปราคะ อรูปราคะ มานะ อุทธัจจะ อวิชชา

แล้ว โสดาปัตติมรรค สกิทาคามีมรรค อนาคามีมรรค อรหันตมรรค จัดอยู่ในหมวดใด
เป็นหมวด ... สุปฏิปันโน อุชุปฏิปันโนและญายะปฏิปันโน ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตรง
คือ ตรงต่อมรรค อันมีสัมมาทิฏฐิเป็นเบื้องต้น เพื่อยังตนให้สามารถละสังโยชน์แต่ละข้อๆ นั่นเอง

การเรียงลำดับ พระอริยะที่ถูกต้อง คือ

๑. พระโสดาบัน
๒. พระสกิทาคามี
๓. พระอนาคามี
๔. พระอรหันต์

เป็นความเห็นส่วนตัว มีผิดถูก โปรดใช้ปัญญาพิจารณาให้มาก

...ตราบใดที่อุปาทานยังมีการเกิดดับอยู่ตลอดเวลา
ภพก็จะมีการเกิดดับอยู่ตลอดเวลา

ความทุกข์อันมีสาเหตุมาจากสัญโญชน์3ข้อแรก
พระโสดาบันข้ามพ้นได้แล้ว
กิเลส3ข้อแรก ไม่ปรากฏเกิดขึ้นกับพระโสดาบันอีกต่อไป
ความยึดถือในกิเลส3ข้อแรกไม่ปรากฎเกิดขึ้นกับพระโสดาบัน

พระโสดาบันจะไม่มีอายุ(กาลเวลา)ในกิเลส3ข้อแรก
พระโสดาบันจะไม่เวียนรู้เกิดดับในกิเลส3ข้อแรกอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
เรียกว่าดับสนิทโดยไม่มีส่วนเหลือ...

ยึดถือเช่นใด ย่อมมีคติที่ไปเช่นนั้น
ทุกทิฏฐิที่ยึดถือ ทุกทิฏฐินั้นย่อมทำให้เกิดภพ
การเกิดขึ้นแห่งภพ คือการเกิดขึ้นแห่งทุกข์...


...ลมหายใจกับใจที่ว่างเปล่า
ทิ้งเรื่องราว ขาวและดำ ไม่นำพา
ขุนเขายะเยือก ไม่เลือกคน ที่ค้นหา
ไร้วิญญา ไร้ตัวตน คนเดินทาง...

อย่าง....สกิทาคามีมรรค์.....ก็ต้องผ่านโสดาปัตติผล..มาแล้ว
อนาคามีมรรค์....ก็ต้องผ่านสกิทาคามีผล..มาแล้ว

ดั้งนั้น....มรรค์ก็เป็นอริยะบุคคล

ติดที่ว่า..แล้วโสดาปัตติมรรค์...เป็นอริยะแล้วรึยัง??

ก็น่าจะเป็นแล้วนะ..ดังบทสวดสังฆคุณ...ที่ว่าบุคคล 8 จำพวกมี 4 คู่

ไม่จำเป็นครับ การบรรลุธรรมไม่จำเป็นต้องเป็นไปตามลำดับขั้น

ยกตัวอย่าง ... เมื่อพระพุทธองค์แสดงธรรมหรือชาดก เรื่องหนึ่งเรื่องใด เมื่อจบชาดกแล้วแสดงสัจจะ
จะมีผู้บรรลุธรรมมากมาย เป็นพระโสดาบันบ้าง อนาคามีบ้าง หรืออรหันต์ทันที่บ้าง
ไม่ใช่ทั้งหมดต้องเป็นพระโสดาปัตติมรรค-โสดาปัตติผลบันก่อนแต่อย่างใด

บุรุษสี่คู่ แปดบุรุษ ท่านจัดไว้ในหมวดสังฆคุณ แต่พระอริยบุคคลท่านจัดไว้แค่ ผล ๔ เท่านั้น
ถ้าจะเปรียบ มรรคกับผล ก็คือ

มรรค = ผู้ที่กำลังเรียนปริญญาตรี
ผล = สอบผ่านรับวุฒิปริญญาตรี

สาธุคร้าบบ ..

บางคนก็ใช่ครับ..ฟังทีเดียวเขาทะลุพรวดพราดไปเลย...พวกขิปาภิญญา..เช่นท่านพาหิยะ

แต่บางจำพวก....ก็ต้องค่อยเป็นค่อยไป...อย่างท่านอานนท์..เป็นโสดาบันอยู่ตั้งนาน

บางท่านก็ไปทีละขั้นทีละขั้น

ถามจริงเหอะ...พอเป็นโสดาปัตติผลแล้ว...แล้วจะไม่ทำอะไรต่อเลยรึงัย...งานเสร็จแล้วรึ??

งานที่โสดาปิตติผลกำลังทำต่อ..นี้แหละ เรียกว่าท่านกำลังอยู่ในมรรค์ของขั้นต่อไป

ซึ่งไม่ได้หมายความว่า..ผลอันเก่าของท่านมันจะเป็น 0

เรียนปริญญาตรีมันก็มี ปี 1 ปี 2
จบ ปี 1 แต่ไม่เรียน ปี 2 แล้วมันจะได้ปริญญาตรีมั้ยหนอ..

อายุของเทวดามีหน่วยเป็นปีทิพย์ ประมาณอายุของผู้ที่เกิดเป็นเทวดาในสวรรค์ชั้นต่าง ๆ ไม่เท่ากัน[1] กล่าวคือ

500 ปีทิพย์ เป็นประมาณอายุของเทวดาสวรรค์ชั้นจาตุมมหาราชิกา ประมาณ 9,000,000 ปี ด้วยการคำนวณแห่งปีมนุษย์
1,000 ปีทิพย์ เป็นประมาณอายุของเทวสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ประมาณ 4 เท่า จาก 9,000,000 ปี ด้วยการคำนวณแห่งปีมนุษย์ จึงเท่ากับ 36,000,000 ปี
2,000 ปีทิพย์ เป็นประมาณอายุของเทวดาสวรรค์ชั้นยามา ประมาณ 4 เท่า จาก 36,000,000 ปี ด้วยการคำนวณแห่งปีมนุษย์ จึงเท่ากับ 144,000,000 ปี
4,000 ปีทิพย์ เป็นประมาณอายุของเทวดาสวรรค์ชั้นดุสิต ประมาณ 4 เท่า จาก 144,000,000 ปี ด้วยการคำนวณแห่งปีมนุษย์ จึงเท่ากับ 576,000,000 ปี
8,000 ปีทิพย์ เป็นประมาณอายุของเทวดาสวรรค์ชั้นนิมมานรดี ประมาณ 4 เท่า จาก 576,000,000 ปี ด้วยการคำนวณแห่งปีมนุษย์ จึงเท่ากับ 2,304,000,000 ปี
16,000 ปีทิพย์ เป็นประมาณอายุของเทวดาสวรรค์ชั้น ปรนิมมิตวสวัสตี ประมาณ 4 เท่า จาก 2,304,000,000 ปี ด้วยการคำนวณแห่งปีมนุษย์ จึงเท่ากับ 9,216,000,000 ปี เทวดา
พวก โสดาบัน สกทาคามี อาคามี เกิดชั้นพรหมครับ อนาคามีแบ่งออกไปเป็นฌานละเอียดกับไม่ละเอียดก็จะไปเกิดชั้นที่ต่างกัน ถ้าผมจำไม่ผิดนาจะมีอยุ่ไล่ ไปถึง 32,000 ปี 48,000ปี และ 84,000ปีตามลำดับ พวกชั้นดุสิต(ดาวดึงส์)จะลงมาเกิดเมื่อไรก็ได้พวกนี้เป็นโพธิสัตว์

เรียนถามท่านกบโอ๊บๆ ว่า ทำอย่างไรจึงจะเป็นพระโสดาปัตติมรรค ตัดสังโยชน์ได้กี่ข้อและถามว่าพระอริยะเสื่อมได้ไหม

สาธุครับ