ไว้ให้ผู้รู้ดีกว่า ผมก็

ปัจจัยที่ทำให้การตายปรากฎ

กับปัจจัยที่ทำให้ มโนสังขาร(ในเรื่องความตาย)ปรากฎ

ในชีวิตหนึ่ง คนเราเกิดมา ล้วนเผชิญหน้ากับความตาย(ขันธ์ตาย)จริง ๆ เพียงครั้งเดียว
แต่ เราเผชิญหน้ากับ "มโนสังขาร" (ในเรื่องความตาย)กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

จริง ๆ ในเวลาที่เรายังคงหายใจอยู่ เราควรจะเห็นความ สุข ที่ปรากฎ
แต่เราได้ใช้ลมหายใจนั้น ไปกับการนำตัวเองไปสู่ความ ทุกข์

"เราจะใช้ชีวิต และวางความคิดเกี่ยวกับชีวิตอย่างไร
เพื่อให้เราไม่เป็นผู้ที่ประมาท และไม่เป็นผู้ที่กลัวความตาย"

"เราจะใช้ชีวิต และวางความคิดเกี่ยวกับชีวิตอย่างไร
เพื่อให้ ไม่ว่านรก สวรรค์ หรือ ภพ ไหน ๆ ก็ลากเราไปกักดองไว้ไม่ได้
ตั้งแต่ตอนนี้ ตอนที่เรายังมีชีวิต มีลมหายใจ ในทุกขณะ"

มาคารมที่นี่เอง

คำว่า กักดอง นี้น่ากลัว จริงๆ ในบ้างเรื่องเราละกาย ละวาจา แต่มาติดที่ใจนานๆละกลายเป็นการกักดองในที่สุด ยากจริงๆๆๆ

อิอิ เราจะข้ามกระทู้มาพบกัน ใช่มั๊ยจ๊ะ



รู้สึกว่าเอกอนจะมีหลับอยู่คอยเฝ้าเอ็นดู
ไม่ห่างสายตาเลยยยยย

แหมมมม

สำรวมท่าทีหน่อยจิ่ ตะเอง
เดี๋ยวคนที่เขาแอบปลื้มหลับอยู่
เห็นหลับอยู่มาคอยตาม เอกอนแจอย่างนี้
เขาจะหมั่นเขี้ยวเอานะ

เอาอีกแย้ววว....

ปัญญา....จึงไปเห็นได้

เห็น...มันไม่ใช่เรา...เราไม่มีในมัน

เห็นแล้วที่เคยกำจะคลาย..เป็นอาการของการเห็นด้วยปัญญา

เติมอีกนิด...หากเห็นแล้วอยากตามไปดู...เห็นแล้วก็ยังอยากรู้ว่ามันคืออะไร...เป็นอาการเห็นของอวิชชา...เด้อ....

ให้รีบกลับมา....

กลับมาที่.....จุด...จุด...

ไหง๋ กะถามให้ตอบสั้น
กลับตอบเสียยาว หว๋าาาา

ความเห็นท่านอ๊บซ์ กับความเห็นท่านกาม พ้องกันเจียว

อ่อ ท่านหลับอยู่ มาแอบหลับที่นี่เอง พักนี้คงว่างมาก ซี้โฮไม่อยู่ล่ะสิ่ เลยมานอนดิ้นแถวนี้
ทั้งคารมทั้งคารู ทั้งหลับอยู่ทั้งeragon_joe ตื่นให้ได้นะท่าน จะได้รีบออกมาจากรูก่อนที่
จะไม่มีโอกาสได้ตื่นอีกเลย

ตื่นไวไวนะ พยายามดึงสติสัมปะชัญญะกลับมาให้ได้ อย่าปล่อยให้ตนเองถลำลึกลงสู่
มหาอเวจีแห่งมโนจิตติและจินตมหาอเวยภูมิจนสายเกินเยียวยานะ ด้วยความหวังดีน๊ะข๊ะ

ฮาปร๊สสสสฆ่ะ ฮาปรี๊สสสสส่ะส์ กิ๊วๆ

...สำคัญมั่นหมาย...



ขอบคุณเป็นอย่างสูง
กับสหายที่คอยผ่านเข้ามาฝากคำเตือน
เหมือนดั่งเงาคอยเฝ้าติดตาม...