เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อ 3 เดือนก่อน ขณะที่ผมนั่งทำงานและก็เปิดเสียงบรรยายธรรมฟังไปด้วย เพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง(ผู้หญิง) เข้ามายั่วโมโหผม ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาทำเป็นประจำทุกวัน เขาเคยบอกว่าจะทำให้ผมโกรธให้ได้ จะทำให้ผมร้องไห้ให้ได้ ผมทนมา 3 เดือน จนวันนั้นทนไม่ไหว ผมขว้างแก้วน้ำลงพื้น(เขาอึ้ง) ผมกลับบ้านไปหยิบปืน ทันทีที่หยิบได้ ผมยิงไปประมาณ 3 นัด เสียงปืน 11 มม.ที่ดังลั่นทำให้มีสติ และผมหยุดอยู่แค่นั้น เจ้าของบริษัททราบเรื่องเข้า อนุญาตให้ผมทำงานที่บ้านได้ เนื่องจากกลัวผมจะไปฆ่าเขาจริงๆ เพราะผมเคยติดคุกมา(แต่คดีเล็กๆน้อยๆครับ)
จากวันนั้นมาผมตั้งใจจะไม่อยู่ในสังคมอีก ตั้งใจอย่างนั้นจริงๆ ครับ ด้วยเหตุผลที่ว่า
1. กลัวถูกรังแก (ถูกรังแกตั้งแต่เด็ก จนวันนี้อายุ 26 )
2. กลัวติดคุกอีก (เพราะเคยจะเอาปืนไปยิงคน 2 ครั้งในชีวิต ผมไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์นั้นอีก)
3. กลัวบาป/กลัวตกนรก (เพราะเวลาถูกรังแก ผมมักโกรธและคิดฆ่าเขาให้ตาย)
ที่เล่ามายืดยาวนี้ ผมเพียงแค่อยากถามว่า การหนีสังคมที่ผมทำอยู่ทุกวันนี้ท่านเห็นด้วยหรือไม่ นี่เป็นหนทางแห่งความสงบอย่างที่ผมตั้งใจรึเปล่า รึว่าผมควรออกไปเจอผัสสะแรงๆ บ้าง
ขอความกรุณาครับ

เอ้อ สวัสดีค่ะ

จริงๆคนเราถ้าดี อยู่ที่ไหนจะออกไปไหนหรืออยู่ที่ไหน..มันก็อยู่ดีๆได้นะคะ
การเลี่ยงไม่ไปพบเจอสิ่งที่ยั่วอารมณ์เรามันก็ช่วยได้ที่ทำให้เราสงบลงบ้าง
แต่มันไม่ใช่ทางออก

เพราะอารมณ์มันเกิดที่ตัวเราเองใช่ไหมอ่ะคะ
แบบว่า ถึงอยู่คนเดียว เราก็โกรธได้นะ บางทีเรานึกๆอะไรขึ้นมาที่เคยทำให้เราโกรธ เราก็โกรธได้อ่ะค่ะ
ทั้งที่เหตุการณ์นั้นๆไม่ได้เกิดในขณะนั้นซะหน่อย

มันตอ้งแก้ที่จิตใจเราเอง

ยังไงฝากกระทู้นี้ไว้ให้อ่านค่ะ
viewtopic.php?f=7&t=38326&hilit=%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%82%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%98

พิจารณาความโกรธดูว่ามันร้ายแค่ไหน

อย่างน้อยที่สุด ที่เห็นชัดๆของคุณ คือ

๑. เกือบทำให้คุณเป็นฆาตกร
๒. คุณเคยเสียอิสรภาพในการใช้ชีวิตเพราะความมุทะลุมาแล้ว
๓. ทำให้คุณต้องพยายามเลี่ยงการพบปะสังคม ต้องมาพยายามกักขังตัวเอง
๔. และคุณก็จะต้องรู้สึกพ่ายแพ้ทุกครั้งที่คุณแสดงความโกรธ ซึ่งมันก็ใช่การพ่ายแพ้ แพ้ตัวเอง
๕. และใจร้อนรุ่มเหมือนไฟสุมทรวงเลยใช่ไหมคะ

พิจารณาเยอะๆนะคะ มันจะช่วยได้เยอะ
คิดถึงโทษของมันให้มากๆคงพอช่วยได้

ขอให้พยายามนะคะ เอาใจช่วย (เพราะเราก็พยายามอยู่เหมือนกันค่ะ)

อืม.....คุณเป็นคนที่น่าเห็นใจมากครับ เพราะมีปมด้อยมาตั้งแต่เด็ก การถูกรังแกมาตลอด ทำให้
คุณรู้สึกกดดันเมื่ออยู่ในสังคม คุณมักจะเจอกับอะไรแรงๆแล้วทำใจรับได้ยาก สันนิษฐานว่าคุณไม่
เป็นคนที่ไม่เข้าใจโลกเท่าไหร่

ผมก็เคยถูกรังแกตั้งแต่เด็กเหมือนกันครับ ผมมักถูกเด็กผู้หญิงที่อายุมากกว่า ตัวใหญ่กว่ารังแกอยู่
เป็นประจำ จนฝังใจ ทำให้เวลาเจอผู้หญิงตัวใหญ่แล้วเกิดอาการไม่ถูกชะตาขึ้นมาตะหงิดๆ ไม่อยาก
ไปยุ่งด้วย เพราะเกิดอาการไม่ค่อยสนิทใจ แต่ตอนนี้ผมก็ไม่ได้อะไรมากครับเพราะผมทำใจได้
มาตั้งนานแล้ว .....อาศัยความเข้าใจโลก รู้จักสำรวจตัวเอง เข้าใจผู้อื่น และปล่อยวาง

สำหรับคุณ ผมว่าคุณเป็นคนที่เก็บกดขั้นรุนแรงนะครับ เพราะถึงขนาดเล่นปืนผาหน้าไม้เพียงแค่
โดนผู้หญิงรังแกแค่นี้คุณถึงกับคิดจะฆ่าจะแกงให้มันจบๆไป ผมว่าคุณไม่ธรรมดาแล้วล่ะครับ

วิธีทีดีที่สุดคือ
1.การไปพบจิตแพทย์ สถานที่ที่แนะนำคือโรงพยาบาลศรีธัญญาครับ การที่พูดแบบนี้ไม่ได้หมาย
ความว่าผมด่าหรือซ้ำเติมคุณนะครับ แต่ผมเห็นใจคุณจากใจจริง คนทั่วไปมักคิดว่าการที่คนไป
โรงพยาบาลศรีธัญญาจะต้องเป็นคนบ้า สติไม่ดี อาการคลุ้มคลั่ง หรือไม่ก็ใช้เป็นคำสบถ ซึ่งนั่น
เป็นความคิดที่ผิดครับ เพราะจริงๆแล้ว คนที่มีอาการเครียด มีปมด้อย รู้สึกตัวเองหมดกำลังใจ
ไม่มีคุณค่า หรืออะไรต่างๆก็ตามที่เป็นปัญหาเกี่ยวกับสภาวะทางอารมณ์ก็สามารถไปขอคำแนะ
นำ ปรึกษา หรือรับการรักษาได้ อย่าปล่อยให้ตัวเองเครียดเรื้อรัง เพราะจะทำลายสุขภาพได้

2.ทำไมคุณไม่คิดในแง่ดีล่ะ ว่าคุณเป็นคนที่น่ารัก น่าสนใจ น่าคบหา เธอจึงหยอกคุณเล่น
เพราะโดยเหตุผลแล้ว หากคุณกับเธอไม่ได้ทะเลาะกันร้ายแรงหรือมีปัญหากันมาก่อนก็
ไม่น่าที่เธอจะมารังแกหรือมาแกล้งคุณ เพราะโดยธรรมชาติของผู้หญิงแล้วเธอจะไม่ค่อย
ตอแยกับผู้ชาย นอกซะจากว่าเธอสนใจคุณก็เท่านั้นเอง เพียงแต่เธอไม่กล้าบอกคุณตรงๆ
เธอจึงหาวิธีทำให้คุณสนใจ คุณอย่าไปคิดมากหรือคิดแง่ร้ายสิ่ครับ ไม่งั้นจะทำให้คุณทุกข์ใจ
ซะเปล่าๆ

คิดในแง่ดี
1.ผู้หญิงคนนั้นเธออาจจะชอบคุณก็อาจเป็นไปได้ โดยปกติแล้วนิสัยของผู้หญิงจะชอบรักสวยรักงาม
สิงที่เธอสนใจ นอกจากทำงานแล้ว ถ้าไม่เสริมสวยก็คือช้อปปิ้ง เธอมักจะไม่ค่อยชอบสุงสิงกับผู้ชาย
เพราเธอมักชอบอยู่กับผู้หญิงด้วยกัน จับกลุ่ม เม้าท์กัน โดยธรรมชาติของผู้หญิงทั่วไป เธอจะไม่ค่อย
ชอบตอแยหรือรังแกผู้ชาย หรือหากเป็นเช่นนั้นจริง สันนิษฐานว่าอาจเป็นไปได้ว่าเธอกำลังชอบคุณ
แต่คุณก็ไม่มีท่าทีสนใจ เธอจึงใช้วิธีต่างๆเพื่อกวนใจคุณ เพื่อเรียกร้องความสนใจจากคุณ เพื่อให้คุณ
รู้ว่าเธอสนใจในตัวคุณและหันไปจีบเธอบ้าง ก็อาจเป็นได้ สังเกตจากที่คุณบอกว่าคุณเขวี้ยงแก้ว
น้ำแล้วเธอมีอาการอึ้ง ตกใจ แต่คุณไม่ได้บอกว่าเธอด่าคุณเสียๆหายๆด้วย หรือเปล่า หากเธอไม่
ได้ด่าคุณ แสดงว่าข้อสันนิษฐานของผมอาจเป็นจริงถึง 90% ว่าเธอกำลังชอบคุณจึงพยายามเรียก
ร้องความสนใจ ก็แหม.....ผู้หญิงที่ไหนเขาจีบผู้ชายก่อนล่ะ น้อยถึงน้อยมากเลยล่ะ ถึงยุคสมันจะ
เปลี่ยนไปแค่ไหน แต่ธรรมชาติของผู้หญิงแล้ว เธอจะรักนวลสงวนตัว เธอจะไม่ยอมจีบผู้ชายก่อน
แน่นอน เพราะเธอกลัวเสียฟอร์ม กลัวโดนสังคมตำหนิ

การที่เธอมีกาการอึ้งไปนั้น เธออาจไม่คาดคิดมาก่อนว่า วิธีการเรียกร้องความสนใจของเธอนั้นจะ
ทำให้คุณโกรธและรำคาญได้ขนาดนั้นจนเธอคาดไม่ถึง

เพราะฉะนั้นขอสรุปว่าเธออาจชอบคุณ เธอจึงได้พยายามหาวิธีเรียกร้องความสนใจ เพื่อให้คุณ
หันไปสนใจ และจีบเธอ เพราะคงไม่มีผู้หญิงคนไหนจีบผู้ชายก่อนเป็นแน่ เธอกลัวเสียฟอร์ม

แต่ต้องขอชื่นชมเจ้านายของคุณ ว่าเจ้านายของคุณใจกว้างมากๆ และคุณโชคดีมากๆที่ได้
เจ้านายใจดีและเป็นคนดีแบบนี้ เพราะถ้าเป็นผมนะ ถึงขนาดเขวี้ยงแก้ว ควักปืน เป็นผมคง
กลัวและไม่ไว้ใจให้คุณร่วมงานด้วยอีกต่อไป ผมคงเชิญคุณออกไปหางานใหม่ตั้งนานแล้ว
ไม่ใช่ว่าผมใจแคบนะ แต่เพราะกลัวคุณจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้แล้วจะมาฆ่ากันตายใน
บริษัทของผม และผมก็เดาอารมณ์ไม่ออกว่าเมื่อไหร่คุณจะของขึ้นหยิบปืนไปไล่ยิงใครอีก
หรือเปล่า นับว่าคุณเป็นคนที่โชคดีมากๆเลยครับ

อีกอย่างนะครับ ขอนำแง่คิดของท่านพุทธทาส มาให้กำลังใจครับ หวังว่าคงมีประโยชน์กับคุณบ้างครับ

ในความคิดเห็นนะคะ ขอแนะนำว่า
1.เขวี้ยงปืนหรืออาวุธทั้งหลายที่สามารถฆ่าชีวิตคนอื่นทิ้งซะอย่าได้แตะต้องมันอีก- -
2.ให้พยายามคิดว่าเรื่องแค่นี้ยังให้อภัยไม่ได้แล้วใครเขาจะยอมอภัยให้เรา
3.คิดเรื่องที่เลวร้ายต่างๆว่ามันเป็นเวรกรรมที่คุณต้องชดใช้มันอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะฉะนั้นเมื่อคุณโดนเวรกรรมแล้วอย่าได้ไปสร้างกรรมเพิ่มเลย
4.ให้คิดซะว่าถ้ามีคนทำให้คุณโกรธนั้นเป็นสิ่งที่มาทดสอบความอดทนของคุณ ถ้าคุณทดสอบผ่านคือไม่โกรธรับรองคุณจะมีความสุขมากเพราะคุณจะได้บุญ แต่ถ้าสอบตกคุณก็จะทุกข์อย่างนี้แหละเพราะคุณจะได้บาป
5.ฝึกมองโลกในแง่บวก
6.ลองเปรียบเทียบความเลวร้ายของตัวเองกับคนที่มีชีวิตเลวร้ายมากกว่าคุณแต่เขาก็ยังผ่านพ้นมาได้คุณก็ต้องผ่านมันไปได้
7.แนะนำว่าควรทำอย่างมากคือหนีไปปฏิบัติธรรมวิปัสนากรรมฐาน ตัดทุกสิ่งที่เลวร้ายในจิตใจทิ้งซะแล้วไปปฏิบัติธรรมอย่างตั้งใจ แล้วคุณจะกล้าเข้าสังคมมากขึ้น

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะดับความโกรธได้คือ สติปัญา และความอดทนฝืนใจกับความโกรธไม่ใช่เก็บกดนะถ้าเก็บกดแสดงว่ายังไม่หายโกรธ ถ้าหายโกรธจิตใจของคุณจะปลอดโปร่งมาก จะมีความสุขมากเมื่อรู้ว่าตัวเองชนะความโกรธความเคียดแค้นลงได้ ที่คุณเก็บกดนั้นคงเพราะยังไม่ให้อภัยกับคนมากมายที่มารังแกคุณ

ผมขอขอบคุณในทุกคำแนะนำครับ ซึ่งมีประโยชน์อย่างยิ่ง
มันทำให้รู้ว่า คนที่มีความคิดอย่างผม มีน้อยเหลือเกิน(หรืออาจไม่มีเลยสำหรับผู้คนที่เจริญแล้ว) และผมอาจยังคิดอะไรเดิมๆ ต่อไป หากผมไม่ขอคำปรึกษาจากกัลยาณมิตรเฉกเช่นท่านทั้งหลายครับ

แล้วตอนนี้คิดว่าตัวเองกำลังแพ้ หรือว่ากำลังชนะ

เฉพาะคนที่กำหนดรู้ด้วยปัญญาจึงเรียกว่าชนะ

เฉพาะคนที่ปล่อยให้ตัวเองไหลไปกับอาสวะ4จึงเรียกว่ายังแพ้อยู่

การอยู่กับตนเองเงียบๆ จะทำให้เราเห็นตัวเอง ได้ทบทวนสิ่งที่ผ่านมา
ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา เหมือนบททดสอบให้เราได้เรียนรู้
เพื่อให้เราพัฒนาก้าวต่อไปในทางที่ดียิ่งขึ้น


ขอให้โชคดีครับ

นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาคุณอยู่คนเดีียวคุณก็ทุกข์
ปัญหาทั้งหมดเกิดจาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ของคุณเองนี่แหละตัวสำคัญ คุณไปหลงพอใจ ไม่พอใจ
กับสิ่งที่มากระทบตัวคุณทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ คุณได้ยินเสียงด่าคุณไปปรุงแต่งเสียงด่า ไปคิดลึก เกิดความรู้สึก สิ่งนี้จะนำคุณไปสู่ปัญหาต่างๆ ในชีวิตมากมายสะสมไม่จบไม่สิ้น เสียงด่ามันเป็นธรรมชาติห้ามมันไม่ให้เกิดไม่ได้ ห้ามฟ้าร้องได้ไหม ห้ามฝนตกได้ไหม มีเหตุปัจจัยให้เกิดขึ้น สุดท้ายมันก็แตกสลายหายไป หนี้ไม่พ้นสักอย่าง แม้แต่ตัวเราเองเกิดจากปัจจัยมารวมตัวกันชั่วคราวเท่านั้น สุดท้ายก็แตกสลายหายไป ไม่มีตัวตนของเรา ไปหลงในหน้าตา รูปร่าง น้ำเสียง เมื่อร่างกายแก่ เจ็บก็เป็นทุกข์ไม่อยากแก่ ไม่อยากเจ็บ ไม่อยากตาย

เมื่อเราโดนด่าเราก็จะแสดงออกมาทางกาย วาจา ใจ ในทางอกุศล เพราะเราสะสมแต่เรื่องอกุศลมาตลอดทุกวัน ทุกเวลา เราก็จะทำอย่างที่เราสะสมมา เช่นไปฆ่าเขา สุดท้ายติดคุก (นี่แหละทุกข์) เหตุตรงผลทำอะไรไม่ดีย่อมได้ไม่ดี ทำอะไรดี ย่อมได้อะไรดี เหตุตรงผล